Η επίπονη διαδικασία του Ευρωμπάσκετ, το ολικό «λίφτινγκ» που έκαναν αρκετές από τις μεγάλες ομάδες και η «λυσσαλέα» διάθεση των μεσαίων ή μικρότερων να εκμεταλλευτούν το αρχικό «μούδιασμα» των υπολοίπων και να αναδυθούν στον «αφρό», δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για μεγάλες εκπλήξεις. Μία εξ αυτών πραγματοποιήθηκε, με τη Μακάμπι να αναγκάζεται να παίξει στο Eurocup μετά την νίκη χωρίς τη διαφορά που ήθελε στο ματς-«ντροπή» με την Νταρουσάφακα. Η Ρεάλ προκρίθηκε την τελευταία αγωνιστική και ο Παναθηναϊκός φρόντισε να καθαρίσει αρκετά νωρίς την «μπουγάδα» με το «διπλό» στη Σμύρνη.

Όπως λένε, όμως, προπονητές και παίκτες μετά το τέλος της πρώτης φάσης… τώρα αρχίζει η πραγματική Ευρωλίγκα. Και μάλιστα, με το καλύτερο και ανταγωνιστικό Top-16 όπως έχει διαμορφωθεί στην τελευταία του «έκδοση». Και όταν λέμε καλύτερο και πιο ανταγωνιστικό, δεν μπορεί παρά να πάει το μυαλό μας στον όμιλο του Ολυμπιακού, αν και εκείνος του Παναθηναϊκού, για τον οποίο θα μιλήσουμε αύριο, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί εύκολη υπόθεση. Οι «ερυθρόλευκοι», όμως, θα βρουν απέναντί τους μόλις στον ίδιο όμιλο τις δύο μεγάλες ισπανικές ομάδες (Μπαρτσελόνα, Ρεάλ), την «Αρκούδα» από τη Ρωσία (ΤΣΣΚΑ), τη μεγαλύτερη ανταγωνίστριά της εντός συνόρων με μπάτζετ που βρίσκεται επίσης… στον θεό (Χίμκι) και μία παρέα που πάντα τον δυσκολεύει, με τον Γιάννη Μπουρούση να περνά «δεύτερη νιότη» (Λαμποράλ). Προσθέστε σε αυτόν μία ομάδα συμπαγή με τη «σφραγίδα» του επιτυχημένοι συνήθως σε συλλόγους Αντρέα Τρινκιέρι και του δικού μας Νίκου Ζήση (Μπάμπεργκ), καθώς και μία ομάδα από την χώρα με τη μεγαλύτερη μπασκετική κουλτούρα (Ζαλγκίρις). Κι ας πει κανείς ότι κάποιο από τα 14 ματς που θα δώσουν οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου είναι δεδομένο…

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να εξασφαλίσει καταρχήν την πρόκρισή του ο Ολυμπιακός; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να εμφανιστεί επιτέλους πλήρης. Ναι, έχει μάθει να ζει με τις απουσίες του και στα διαστήματα που έλειψαν Σπανούλης, Πρίντεζης και Λοτζέσκι κυρίως, βρήκε τον τρόπο να κερδίσει δυσκολίες και αντιπάλους, παίζοντας και όμορφο μπάσκετ και δείχνοντας στον Σφαιρόπουλο ότι μπορεί να υπολογίζει σε μία πλειάδα παικτών που κάνουν την ομάδα «Λερναία Ύδρα». Εκεί, όμως, ήταν η πρώτη φάση και τώρα μιλάμε για Top-16. Και τι Top-16! Με παιχνίδια, όπου εκτός του ότι οι παίκτες θα πρέπει να αποδίδουν στο 101% των δυνατοτήτων τους, ειδικά στο κομμάτι της ενέργειας που πρέπει να βγάλουν στο παρκέ, η μπάλα θα πηγαίνει σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Κακά τα ψέμματα, δε θα πάρει ο Αθηναίου, ούτε ο Στρόμπερι τα μεγάλα σουτ με την Μπαρτσελόνα ή την ΤΣΣΚΑ. Η μπάλα θα πάει στον Σπανούλη ή τον Πρίντεζη, άντε στον Λοτζέσκι ή τον Μάντζαρη. Ο ίδιος ο Σφαιρόπουλος δήλωσε μετά την τελευταία στο πρωτάθλημα κόντρα στον Άρη, ότι «τώρα είδατε πόσο έλειψε ο Σπανούλης». Άρα, το πρώτο μέλημα του Ολυμπιακού είναι να εμφανιστεί υγιής, γιατί τώρα «σφίγγουν τα γάλατα».

Μία κουβέντα που γίνεται τελευταία, είναι αν ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί μεταγραφή και δη στην φρόντ-λάιν του, μιας και δεν έχει παίκτη να υποστηρίξει στο χαμηλό ποστ πλην του Πρίντεζη. Έχει, δηλαδή, το ακριβώς αντίθετο πρόβλημα με τον Παναθηναϊκό που πολλές φορές έχει πληρώσει τα αργά πόδια των «βαρέων» ψηλών του. Αρκετά θα εξαρτηθούν από την παρουσία τοη Σον Τζέιμς ως αντικαταστάτη του άτυχου Πάτρικ Γιανγκ. Αν ο Αμερικανός καταφέρει να ανταποκριθεί σύντομα στις απαιτήσεις της νέας του ομάδας και γίνει ο παίκτης που θαυμάσαμε στη Μακάμπι Τελ Αβίβ, όπου ο ουρανός ήταν μόνιμα «σκεπασμένος», τότε ίσως να χρειαστεί να κοιτάξει μόλις για προσθήκη στο «4», μιας και ισάξιος αντικαταστάτης του Πρίντεζη δε μοιάζει να υπάρχει. Ο Τσαϊρέλης είναι ένας καλός ρολίστας για περιορισμένο χρόνο και μέχρι εκεί.

Τέλος, το θέμα του Ολυμπιακού δεν είναι να κοιτάξει μόνο να διατηρήσει την έδρα του απέναντι στον κάθε αντίπαλο, παίρνοντας δύναμη από την «αύρα» του ΣΕΦ για να «γονατίσει» όλα τα «θηρία», αλλά και να αποφύγει τις «κακοτοπιές» που θα βρει μπροστά του. Για την πρόκριση και την απόκτηση του πλεονεκτήματος έδρας, είναι σημαντικό για όλα τα φαβορί του ομίλου να μην πέσουν στις «ενέδρες» που θα στήσουν η Λαμποράλ, η Ζαλγκίρις και η Μπάμπεργκ στο «σπίτι» τους. Και είναι δεδομένο, ότι κάποιος ή κάποιοι από τα φαβορί, θα κάνει «γκέλα» σε εκείνες τις έδρες, με την «έκπληξη» αυτή ίσως να προκαλεί σημαντική ζημιά. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να βάλει γρήγορα στο μυαλό του ο Ολυμπιακός, καθώς μετά την πρεμιέρα με την Μπαρτσελόνα στο Φάληρο, πρέπει να κάνει το μακρινό ταξίδι στη Βιτόρια, όπου έκανε μία από τις δύο φετινές έως τώρα ήττες του στην Ευρωλίγκα. Σε μία έδρα που θα «λυγίσει» κάποιους σπουδαίους αντιπάλους, το «διπλό» θα είναι «χρυσάφι». Το ίδιο ισχύει, φυσικά, για τις επισκέψεις σε Λιθουανία και Γερμανία. Και είναι αυτά, κατά τη γνώμη μου, τα πιο σημαντικά ταξίδια, γιατί σε Μαδρίτη, Βαρκελώνη και Μόσχα θα ξεκινά ούτως ή άλλως, ως αουτσάιντερ. Επομένως, αν στις 7 εντός έδρας νίκες προσθέσουμε τρεις στις θεωρητικά πιο αδύναμες ομάδες του ομίλου με τις έδρες που ενέχουν «παγίδες», φτάνουμε στις 10, αριθμός καλός ακόμη και για διεκδίκηση του πλεονεκτήματος.

Το καλό με τον Ολυμπιακό και τον όμιλό του, βέβαια, είναι ότι μπορεί να είναι σκληρός τώρα, αλλά υπόσχεται ένα ενδεχόμενα καλό «χιαστί» στους προημιτελικούς. Δεν είναι λίγοι, άλλωστε, αυτοί που εκτιμούν ότι και οι 4 ομάδες του Final-4 μπορεί να προέλθουν από αυτό το γκρουπ. Προτεραιότητα, βέβαια, είναι η πρόκριση που, μπορεί να είναι αρκετά νωρίς, αλλά μπορεί να κριθεί για τον ίδιο στα 4 πρώτα του ματς. Το πρόγραμμα λέει Μπάρτσα εντός, Λαμποράλ εκτός, Μπάμπεργκ εντός και Ζαλγκίρις εκτός. Η τέλεια ευκαιρία…

Ραφαήλ Αλαγάς