Στο ματς της περασμένης εβδομάδας, οι παίκτες του Θοδωρή Γιαννακόπουλου μπήκαν «με το μαχαίρι στα δόντια» και χάρη σε αρκετά σημαντικά στοιχεία που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά και μπορούν να επιστρατευτούν για τη συνέχεια, κέρδισε το πρώτο «πρέπει» της, καθώς μία ακόμη αξιοπρεπής εμφάνιση δεν αρκούσε αυτή την φορά.

Το πείσμα του τραυματία Τριανταφυλλόπουλου (έχει από την αρχή της χρονιάς πρόβλημα στο μηνίσκο), η ουσία που προσέφερε περισσότερο από κάθε άλλη φορά ο Τσικούρης, η ολοένα βελτιωμένη απόδοση του Μαγιντόμπε και η ιδανική αντίδραση της ομάδας σε αρκετές «αναποδιές», όπως το πέμπτο φάουλ του τελευταίου στα έξι λεπτά πριν το φινάλε με τον Ίκαρο να έχει πλησιάσει στους τρεις πόντους από το +9 της τρίτης περιόδου (56-53), ο τραυματισμός του Δελή, ή το γεγονός ότι προηγήθηκε στο ημίχρονο με 30-29 ενώ είχε αρκετά λιγότερες κατοχές από τον αντίπαλο, συνιστούν σημεία που δείχνουν «μέταλλο». Παράλληλα, φανερώνουν ότι οι «μελανόλευκοι» μπορούν σε κάθε ματς να εμφανίσουν έναν παίκτη τους ως «παράγοντα Χ», δείγμα του πόσο έτοιμοι είναι άπαντες να τραβήξουν «κουπί». Χαρακτηριστικά παραδείγματα, ήταν στην πρεμιέρα με τον Κεραυνό ο Σκοπέτος ή ο Κίσσας στην επίσκεψη στον Πειραιά αμέσως μετά.

Θετικό «σημάδι» είναι και η αύξηση του σκορ. Μετά τους 61 με το Αίγιο και τους 66 με την Αχαγιά, οι 67 με τον Ίκαρο αποδεικνύουν την άνοδο, τόσο της αυτοπεποίθησης όσο και της απόκτησης «χημείας» στο σύνολο, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν όσα προβλήματα έχουν δημιουργηθεί από το καλοκαίρι. Για ομάδα που έχει μείνει από τότε πιο πίσω από αρκετούς της αντιπάλους, το ρεκόρ 2-3 είναι μάλλον καλή συγκομιδή, αν και με «πικρή γεύση», σκεπτόμενοι το τι έγινε κυρίως στο ματς με τον Πορφύρα.

Φυσικά, η Καλαμάτα δεν έγινε… ομαδάρα. Στον αγώνα με την Πεύκη θα δοκιμαστεί σε άλλα στοιχεία, που δεν έχει δείξει αν τα διαθέτει, διότι δεν έχει βρεθεί σε τέτοια θέση. Η ομάδα από τα Βόρεια προάστια μπορεί να έχει ξεκινήσει με 0-5, αλλά διαθέτει στις τάξεις της παίκτες με απαράμιλλο ταλέντο και ισχυρή προσωπικότητα, όπως είναι οι Τσαμπής, Μελάς και Σημαιόπουλος. Οι εξαιρετικοί αυτοί παίκτες δεν έχουν δημιουργήσει μέχρι τώρα καν σύνολο και πολύ δύσκολα θα «χτίσουν» κάτι, αλλά η ποιότητά τους και μόνο αρκεί για να σε «σκοτώσει», αν δεις επιφανειακά το τι έχουν πετύχει έως τώρα.

Είναι, λοιπόν, ζήτημα σοβαρότητας για την Καλαμάτα το να πάρει ένα «διπλό» κόντρα σε έναν αντίπαλο που αντιλαμβάνεται, έστω και στην κατάσταση που βρίσκεται, ως ενδεχομένως τελευταία ευκαιρία του αυτό το παιχνίδι. Με 0-6, η Πεύκη θα βρίσκεται στην «άβυσσο» και η Καλαμάτα αυτό πρέπει να κάνει. Να «εξολοθρεύσει» από νωρίς, δηλαδή, έναν ανταγωνιστή της και να «εξαργυρώσει» ταυτόχρονα τη σπουδαία νίκη με τον Ίκαρο. 

Δεν αρκεί, όμως, να μιλάμε θεωρητικά για το τι θα καταφέρει η ομάδα με το πιθανό πρώτο της «διπλό». Οι παίκτες οφείλουν να μπουν στο παρκέ και να δείξουν ποιος είναι… πιο ομάδα στο παρκέ, μη δίνοντας κανένα δικαίωμα να τους αμφισβητήσει απλώς το ταλέντο μερικών εξαιρετικών παικτών. Αυτά τα ματς, είναι υποθέσεις που πρέπει να τελειώνουν γρήγορα στη διάρκεια τους, διαφορετικά δεν αργούν οι μπελάδες…

Ας δείξουν, λοιπόν, ότι μερικά «σοκ» των πρώτων αγώνων τους ωρίμασαν, αποφεύγοντας κατά δύναμιν τα «σύνδρομα» μίας νεοφώτιστης ομάδας.

Ραφαήλ Αλαγάς