Τα ματς με Ίκαρο Καλλιθέας και Πεύκη ήταν εκ των ων ουκ άνευ και οι παίκτες του Θοδωρή Γιαννακόπουλου ανταποκρίθηκαν ιδανικά. Αν και για περίπου 35 λεπτά σε αμφότερες τις περιπτώσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «αυτόχειρες», τελικά δήλωσαν «παρόντες» κι έφτασαν στο ζητούμενο, που δεν ήταν άλλο από τις τρεις νίκες σε σύνολο έξι αγώνων.
Το ζήτημα δεν ήταν μόνο να μπουν… από κάτω τους δύο άμεσοι ανταγωνιστές, αλλά πολύ περισσότερο να υπάρξει άνεση χρόνου για ακόμη περισσότερη βελτίωση, πριν έρθει το επόμενο κρίσιμο παιχνίδι για τη «μάχη» της παραμονής. Αυτό αργεί, καθώς πρέπει να περιμένουμε μέχρι την 9η αγωνιστική και το ματς στην Τέντα με την Ερμιονίδα για να συναντήσουν οι «μελανόλευκοι» το νέο τους «πρέπει». Τώρα, είναι η ώρα να τεστάρουν τις δυνάμεις τους με δύο από τις πιο δυνατές ομάδες της κατηγορίας.
Η Ένωση Ιλίου και ο Ίκαρος Νέας Σμύρνης, «ενσαρκώνουν» δύο συνεχόμενες μετρήσεις δυνάμεων για την Καλαμάτα, με την πρώτη να έρχεται στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα, θεωρώντας ως δικό της «πρέπει» το «διπλό». Το γεγονός, όμως, ότι το στυλ παιχνιδιού των δύο ομάδων είναι παρόμοιο, σε συνδυασμό με την ανεβασμένη ψυχολογία των παικτών, δεν αποκλείει ένα ανταγωνιστικό πρόσωπο από την πλευρά της Καλαμάτας.
Αυτή η ψυχολογία, σημαίνει πως ο Γιαννακόπουλος βρίσκει παραπάνω από έναν πρωταγωνιστές πλέον. Τη στιγμή που οι αντίπαλοι είχαν ως αρχικό σκοπό να «εξουδετερώσουν» τον Μπάκα, τώρα πρέπει να μάθουν για τον ενθουσιώδη και γεμάτο αυτοπεποίθηση Μαγιντόμπε, τον απειλητικό από μακρινή απόσταση Τριανταφυλλόπουλο, τον ολοένα πιο ουσιαστικό Τσικούρη, τη σταθερή αξία του Δελή και μία σειρά από παίκτες, οι οποίοι μπορεί ξαφνικά να κάνουν τη διαφορά. Δεν ξεχνάμε, άλλωστε, πώς οι Σκοπέτος, Κίσσας και Γεωργανάς έπαιξαν ρόλο «παράγοντα Χ» κόντρα σε Κεραυνό, Πορφύρα και Πεύκη αντίστοιχα, έστω κι αν στο δεύτερο ματς το «διπλό» δεν ήρθε.
Δεν μπορεί να μη γίνει αναφορά και στην ακόμη μεγαλύτερη αύξηση του σκορ. Μπορεί η Καλαμάτα να έπαιζε με την «ουραγό», αλλά οι 79 πόντοι στο ενεργητικό της πρέπει να είναι μία από τις καλύτερες εκτός έδρας συγκομιδές μεσσηνιακής ομάδας στις εθνικές κατηγορίες. Η αυτοπεποίθηση και η ψυχολογία που λέγαμε.
Με τόσα στοιχεία να παρουσιάζονται βελτιωμένα και τόσους παίκτες να σταθεροποιούν σε καλά επίπεδα την απόδοσή τους, ίσως η Ένωση Ιλίου να μην είναι ένα ανυπέρβλητο «εμπόδιο» με το κατάλληλο «σπρώξιμο» από τον κόσμο σήμερα Κυριακή. Και αυτή, άλλωστε, είναι μία ομάδα σκληροτράχηλη, που παίζει με αρκετές επαφές και διαθέτει έναν «κορμό» παικτών εξαιρετικού επιπέδου για την κατηγορία. Ίσως στο τελευταίο να υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων, αλλά το στυλ τους μοιάζει κι εκεί μπορεί να υπολογίσει η Καλαμάτα, μήπως καταφέρει να κάνει κλειστό το μεταξύ τους αγώνα.
Η Ένωση, όμως, είναι και μία από τις παραδοσιακές δυνάμεις της Γ’ Εθνικής. Γνωρίζει πολύ καλά πώς να εκμεταλλευτεί κάθε συγκυρία που προκύπτει στο παιχνίδι και δε θα διστάσει να το κάνει και στην Τέντα, εφόσον της δοθεί αφορμή. Μία Καλαμάτα που ήδη δεν έχει να χάσει πολλά, όμως, αν παρουσιαστεί ακόμη μία φορά έτοιμη, προσαρμοσμένη σε όσα παρατάξει η αντίπαλός της, ίσως μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλύτερο από την απλώς καλή παρουσία σε ένα δυνατό της «τεστ».
Ραφαήλ Αλαγάς
