Στις 20 Νοεμβρίου 2016, η Καλαμάτα υποτάσσει με 70-65 την Ένωση Ιλίου, «σοκάροντας» μία ομάδα που παλεύει να καλύψει ακόμη εκείνο το χαμένο έδαφος και να βρεθεί στην τετράδα και παίρνοντας «φτερά» με το ρεκόρ της στο 4-3, το οποίο έδειχνε πως μπορούσε να διεκδικήσει τη δεδομένη στιγμή κάτι καλύτερο στη Γ’ Εθνική. Η πραγματικότητα, στη συνέχεια, διέψευσε αυτή την αισιοδοξία, με τους λόγους να έχουν εξηγηθεί αρκετές φορές σε αυτή τη στήλη.
Εκείνο που θέλουμε να σημειώσουμε, είναι πως εκείνη τη μέρα η «Μαύρη Θύελλα» πέτυχε τη μεγαλύτερη υπέρβαση της σύντομης ιστορίας της κι εκείνη η νίκη θα μπορούσε να είχε αλλάξει τα πάντα στη μετέπειτα πορεία της. Δεν εκμεταλλεύτηκε, όμως, εκείνη την ευκαιρία και τώρα χρειάζεται μία ακόμη, ώστε να διαφοροποιήσει υπέρ της τον «χάρτη» της παραμονής. Αυτό ακριβώς το «πνεύμα» αντιπροσωπεύει ο αγώνας της Κυριακής (26/2, 17:00) στη Μεσσήνη με αντίπαλο τον Έσπερο Πατρών.
Οι Αχαιοί έδωσαν μία «ηχηρή» απάντηση την προηγούμενη εβδομάδα μετά την ήττα στην Ακράτα, «διαλύοντας» με 78-57 τον συμπολίτη Γλαύκο και δείχνοντας πως αν τους δοθεί η δυνατότητα για να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από την τριάδα, δηλαδή τις δύο πρώτες θέσεις που δίνουν απευθείας άνοδο, τότε θα την αξιοποιήσουν. Πρόκειται για μία πλήρη ομάδα, που άξια βρίσκεται εκεί όπου έχει τοποθετηθεί, αλλά δεν είναι ούτε Δάφνη Δαφνίου ούτε Ίκαρος Νέας Σμύρνης, ένα σύνολο δηλαδή που με την πρώτη κιόλας ματιά μπορεί να σε «τρομοκρατήσει».
Αυτό είναι που οφείλουν να έχουν υπόψη τους οι παίκτες του Θοδωρή Γιαννακόπουλου, οι οποίοι και στην Αχαγιά έδειξαν ότι δε βρίσκονται στη μεγαλύτερη φόρμα τους, αλλά ταυτόχρονα οι πραγματικές δυνατότητες του ισχυρού αντιπάλου δεν είναι απαγορευτικές για μία ακόμη σπουδαία εντός έδρας νίκη, μετά από εκείνη με τον Πορφύρα, έχοντας ακόμη μία φορά τη δυναμική παρουσία του κοινού στο πλευρό τους. Θα χρειαστεί, φυσικά, η συμμετοχή αρκετών παικτών στο να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, καθώς μόλις με δύο παίκτες να «τραβούν κουπί», όπως έγινε με Μπάκα-Δελή στην Κάτω Αχαΐα, δεν μπορείς καν να γίνεις ανταγωνιστικός για 40 λεπτά, πόσο μάλλον να κάνεις την υπέρβαση.
Οι «μελανόλευκοι» πρέπει, όπως συνήθως κάνουν, να «μασήσουν σίδερα» και να περιορίσουν όσο μπορούν το ταλέντο του Εσπέρου, ενθυμούμενοι ότι στην εκτός έδρας αναμέτρηση του πρώτου γύρου, είχαν καταφέρει να δεχθούν μόλις 62 πόντους. Το πρόβλημα ήταν οι 48 στην επίθεση και αυτό ακριβώς πρέπει να λυθεί την Κυριακή, με άπαντες να γίνονται «ευγενικοί χορηγοί» σε αυτό το κομμάτι. Καλό είναι, επίσης, να αναφέρουμε πως σε τρεις από τις τέσσερις φετινές νίκες στην Τέντα, ο αντίπαλος σκόραρε κάτω από 60 πόντους (Κεραυνός Αιγίου 54, Ίκαρος Καλλιθέας 58 και Πορφύρας 57), με την ομάδα να σημειώνει αντίστοιχα 61, 67 και 59.
Η «συνταγή» για την καθυπόταξη άλλης μίας ομάδας στη Μεσσηνία, λοιπόν, είναι ενδεδειγμένη. Το θέμα είναι να ακολουθηθεί ευλαβικά για ακόμη μία φορά, με πάθος, συνέπεια και διάρκεια, καθώς ομάδες σαν τον Έσπερο μόνο έτσι κερδίζονται. Και, όσο κι αν φαίνεται περίεργο με βάση τον αντίπαλο που έρχεται στη Μεσσήνη, το ποιος θα επιβάλει το ρυθμό είναι στο χέρι της Καλαμάτας.
Το ότι μπορεί να πετύχει την υπέρβαση, το έχει αποδείξει σε προηγούμενα παιχνίδια. Φτάνει αυτή την φορά να το πιστέψει σε κάθε δευτερόλεπτο, κάθε διεκδίκηση μπάλας ή ακόμη και κάθε κακή στιγμή μέσα στο ματς. Αυτός ο «ατσάλινος» χαρακτήρας, αν φανερωθεί, θα δώσει και το αποτέλεσμα, μαζί με έναν άλλον «αέρα» στη συνέχεια. Μην ξεχνάμε ότι μετά θα ακολουθήσουν και δύο «μάχες» παραμονής σε Καλλιθέα (Ίκαρος) και Τέντα (Πεύκη).
Ραφαήλ Αλαγάς
