Η Καλαμάτα BC άξια υποβιβάστηκε στο τοπικό, για πολλούς λόγους που καλύτερο είναι να αναλυθούν στο τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου στη Γ’ Εθνική. Λίγη υπομονή χρειάζεται, άλλωστε, αφού στις 21/5, την επόμενη Κυριακή δηλαδή, ολοκληρώνεται το πρωτάθλημα με τον εντός έδρας αγώνα με τον Άρη Πετρούπολης.

Το καλό νέο, πάντως, είναι πως η Μεσσηνία δε θα μείνει χωρίς εκπρόσωπο την επόμενη χρονιά. Η Καλαμάτα ’80 κέρδισε τον τίτλο της Α’ ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ στη σειρά με τον Σπαρτιατικό και μαζί την άνοδο για τη Γ’ Εθνική. Αυτή, πάντως, ήταν και η τελευταία ομάδα που μπόρεσε να μείνει για έστω δύο χρονιές στην τέταρτη τη τάξει κατηγορία, μετά τη διάλυση του Ποσειδώνα, αλλά τι να το κάνεις; Εδώ περιοχές με πολύ λιγότερους κατοίκους, όπως η Τρίπολη επί παραδείγματι, έχει ένα μεγάλο «καμάρι», τον Αρκαδικό. Να μη μιλήσουμε και για το ποδόσφαιρο, για να βάλουμε στην εξίσωση και τον Αστέρα Τρίπολης. 

«Υπάρχουν προβλήματα, που δυσκολεύουν την προσπάθεια κάθε ομάδας της ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ να σταθεί, όπως το χαμηλό αγωνιστικό επίπεδο σε σύγκριση με άλλα τοπικά πρωταθλήματα. Αυτό είναι κάτι που πληρώνουν οι ομάδες της Ένωσης στη Γ' Εθνική, όπου οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες», είπε σε δηλώσεις του πολύ πρόσφατα ο προπονητής της πρωταθλήτριας Καλαμάτας ’80, Αλέξης Κορογώνας. Αν μη τι άλλο, δείγμα ανθρώπου που ξέρει πολύ καλά τι συμβαίνει, είναι προσγειωμένος και δεν πετά στα «σύννεφα» χάρη σε μία άνοδο. Γιατί ξέρει πολύ καλά, πως η ομάδα του μπορεί να βρίσκεται μεταξύ των αουτσάιντερ για την παραμονή στη Γ’ Εθνική, αν η προσέγγισή της είναι αντίστοιχη με εκείνη των προηγούμενων ομάδων.

Ας επικεντρωθούμε, όμως, και σε ένα άλλο πρόβλημα, το οποίο μπορεί να βρήκε λύση. Αυτό ήταν η απουσία μίας ομάδας, η οποία θα «έσπρωχνε» τους Καλαματιανούς προς το μπάσκετ, «σπάζοντας» τη «μονοτονία» του ποδοσφαίρου και κάνοντας την Τέντα να μοιάζει με πραγματική έδρα. Ένα όνομα εμπορικό, που θα προσέλκυε κι άλλο κόσμο, πέραν του μπασκετικού. Ένα brand, αν θέλετε να το πούμε με τη σημερινή γλώσσα της επιχειρηματικότητας, και αυτό δεν είναι άλλο από την Καλαμάτα BC.

Η πτώση των «μελανόλευκων» στην Α’ ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ φέρνει και αυτό το αρνητικό στην επόμενη προσπάθεια, ότι δηλαδή ναι μεν θα υπάρξει στήριξη στην Καλαμάτα ’80, αλλά όχι τόσο ένθερμη σαν αυτή που πρώτη φορά συναντήσαμε φέτος. Η Καλαμάτα BC έκανε «γκελ» κι έπεισε τον κόσμο, πως μπορεί να αποτελέσει μελλοντικά την μπασκετική «Μαύρη Θύελλα». Από τη στιγμή που έγινε αυτό, καταλαβαίνει κανείς το τεράστιο πλεονέκτημα που αποκτά, έναντι οποιασδήποτε άλλης μεσσηνιακής ομάδας.

Ποιος δε θα ήθελε να παίζει γι’ αυτή την φανέλα και αυτό τον κόσμο; Ποιος δε θα ήθελε να επενδύσει σε αυτό το σύλλογο, αν μία μέρα… ξυπνούσε με διάθεση να «σπρώξει» σε κάποια μεσσηνιακή ομάδα τα χρήματά του; Ποιος φίλαθλός της δε θα έχει ξεκινήσει να κάνει μεγάλα όνειρα, βλέποντάς τη μόλις στο δεύτερο χρόνο λειτουργίας της να παίζει σε εθνική κατηγορία, ακόμη κι αν υποβιβάστηκε σε αυτή την απόπειρα; Η ζωή συνεχίζεται, άλλωστε, όπως λένε. Τέλος, ποια ομάδα θα μπορούσε να συγκεντρώσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον;

Η Καλαμάτα BC, χωρίς να… προλάβει να το καταλάβει, έχει καταφέρει να κερδίσει το μισό παιχνίδι. Έπεισε πως μπορεί μελλοντικά να γίνει επιτέλους ο μπασκετικός «πόλος» που περιμέναμε να υπάρξει στη Μεσσηνία κι έφερε το κοινό στο πλευρό της, με ό,τι αυτά συνεπάγονται. Αυτή είναι η διαφορά με τους υπόλοιπους. Το όνομα, η φανέλα, η εξέδρα. Το ρίγος όταν ακούς αυτή την εξέδρα…

Φυσικά και θα θέλαμε να υπάρχουν… 10 μεσσηνιακές ομάδες στις εθνικές κατηγορίες, μεγάλη και διαχρονική εκπρόσωπος, όμως, μόνο μία μπορεί να γίνει αναγκαστικά. Κι εκείνη που έχει την προοπτική, είναι η Καλαμάτα BC. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είχε κάποτε χλευαστεί για το γεγονός, ότι χρησιμοποιούσε κατά κόρον τη λέξη «υπομονή». Αυτή, όμως, θα είναι η «συνταγή» της επιτυχίας. Λίγη υπομονή χρειάζεται…

Ραφαήλ Αλαγάς