Δευτέρα, 20 Ιανουάριος 2014 00:32

Το γόητρο και η συνέχεια!

Γράφτηκε από τον

Πώς τα φέρνει έτσι η ζωή σε αυτό το άθλημα, αλλά και γενικότερα σε ολόκληρο το φάσμα του αθλητισμού, και από τη μία στιγμή στην άλλη όλα τα δεδομένα μπορεί να αλλάξουν.
 
Το αποψινό ντέρμπι «αιωνίων» ξεκινά με εντελώς διαφορετική διάσταση και για τις δύο ομάδες, οι οποίες σαφέστατα έχουν διαφορετικές επιδιώξεις απ’ ότι στον κρίσιμο, απ’ όσο έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα, ημιτελικό Κυπέλλου. Η πρόκριση του Παναθηναϊκού έχει αλλάξει εντελώς την ψυχολογία και των δύο αντιπάλων, με αποτέλεσμα οι «Πράσινοι» να είναι τώρα «καβάλα στ’ άλογο» και οι «Ερυθρόλευκοι» να βρίσκονται σε όχι ιδιαίτερα άνετη κατάσταση.


 
Βέβαια, εδώ δεν κρίνεται κάτι σπουδαίο στο βαθμολογικό κομμάτι. Η ομάδα του Πεδουλάκη, αν είναι σοβαρή και στα υπόλοιπα παιχνίδια της Basket League, δε θα δυσκολευθεί να κατακτήσει το πλεονέκτημα έδρας εν όψει των τελικών με τον Ολυμπιακό, ακόμη και με ήττα. Με λίγα λόγια, η ομάδα του Μπαρτζώκα, εκτός του να επικρατήσει στο Ο.Α.Κ.Α., πράγμα πολύ δύσκολο, ειδικά, με την νοοτροπία που διατηρεί όταν παίζει εκεί, περιμένει το «θαύμα» για να έχει αυτή τον Μάιο και τον Ιούνιο το προνόμιο των 3 παιχνιδιών εντός έδρας στο «Best out of 5».
 
Επιπλέον, ακολουθούν σε λίγες μέρες πολύ σημαντικά παιχνίδια στην Ευρωλίγκα και για τους δύο εκπροσώπους μας. Ειδικά ο Ολυμπιακός, που οφείλει να ακολουθήσει το «παράδειγμα» του Παναθηναϊκού και να φέρει άλλη μία μεγάλη ελληνική νίκη από τη Βιτόρια, διατηρώντας ακόμη τις ελπίδες του για την τελική κατάκτηση μίας από τις δύο πρώτες θέσεις του ομίλου. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς το πρόγραμμα που έχει μετά (2 εντός με Μάλαγα, Εφές πριν την τρίτη επίσκεψη στο Ο.Α.Κ.Α.), μπορεί με νίκη επί της Λαμποράλ να ενισχυθεί αισθητά ψυχολογικά και να βρεθεί, πριν την «αυλαία» του πρώτου γύρου, με ρεκόρ 4-2. Το ίδιο ισχύει και για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος πρέπει να ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη, για να αντιμετωπίσει μία «παραπαίουσα» Φενέρμπαχτσε. Έχει άλλη μία μεγάλη ευκαιρία, μετά από εκείνη του 3-0, βάσει του προγράμματος των πρώτων τριών αγωνιστικών, να κάνει ένα τεράστιο «βήμα» προς την κατάκτηση του υπερπολύτιμου πλεονεκτήματος της έδρας για τα play-offs της διοργάνωσης. Αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι υποδέχεται την Μπαρτσελόνα αμέσως μετά, πιθανά σε ένα ντέρμπι κορυφής, τότε μπορεί να πάρει ένα πολύ σημαντικό 5-0 και να αφεντεύει αυτός όλη την κατάσταση στον όμιλό του.
 
Επομένως, καταλαβαίνουμε, βάσει των δύο παραπάνω λόγων, ότι αυτό το ντέρμπι μάλλον είναι το λιγότερο σημαντικό από όσα πραγματοποιήθηκαν ή θα πραγματοποιηθούν στη συνέχεια. Τουλάχιστον από άποψη βαθμολογική και ενδιαφέροντος, λόγω του γεγονότος ότι ακολουθούν πολύ πιο σημαντικές υποχρεώσεις, εκτός συνόρων πια, πιθανότατα θα έλεγα ναι. Από άποψη ψυχολογική, όμως;
 
Σε αυτά τα ντέρμπι, κι ας μην έχουν τη μέγιστη σημασία, όπως είπαμε, το «γόητρο» είναι πάντα ένας παράγοντας αμετακίνητος και το ίδιο ουσιώδης. Φυσικά, μπορεί να παίξει ρόλο το ματς αυτό και για τη συνέχεια των δύο ομάδων στη σεζόν, όπως συνέβη στις 23/12/2013, όταν και άλλαξαν και για τους δύο πλήρως τα δεδομένα.
 
Ειδικά ο Ολυμπιακός έχει πολύ μεγάλη ανάγκη την νίκη σε αυτό το ντέρμπι. Αρχικά, θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει, μέχρις ενός βαθμού, τη «λογική» με την οποία αντιμετωπίζει τα παιχνίδια στην έδρα του Παναθηναϊκού, η οποία για κάποιο λόγο είναι εντελώς διαφορετική απ’ ότι σε όλα τα υπόλοιπα εκτός έδρας παιχνίδια. Όταν παίζεις εκτός έδρας κι έχεις 11 κατοχές λιγότερες, μεγαλύτερο αριθμό τριπόντων από δίποντα, και μάλιστα άστοχα και είσαι «αναιμικός» στο παιχνίδι σου, ιδιαιτέρως στην άμυνά σου, «παρακολουθώντας» τους παίκτες της άλλης ομάδας, ενώ γνωρίζεις ότι θα μπουν στο γήπεδο σαν να είναι η… τελευταία μέρα της ζωής τους, τότε δεν μπορεί να σου φταίει η διαιτησία που έδωσε στο γηπεδούχο 4-5 βολές παραπάνω. Άλλωστε, με την Μπαρτσελόνα σε αδίκησε πολύ περισσότερο στο τελευταίο δίλεπτο αλλά δε στέκεσαι εκεί, γνωρίζοντας ότι σε καμία περίπτωση δεν καθόρισε το αποτέλεσμα. Επομένως, αν πηγαίνεις στο Ο.Α.Κ.Α. για να… διαμαρτυρηθείς (αν και η Κ.Ε.Δ. καλό θα ήταν να μας εξηγούσε με ποιες διαδικασίες αποφασίζει τους διαιτητές) και όχι για να παίξεις μπάσκετ, καλό είναι να ξέρεις ότι έχεις ήδη χάσει.
 
Εκτός αυτού, για τους «Ερυθρόλευκους», μία ακόμη «σφαλιάρα» από τον «αιώνιο» αντίπαλό τους, ενώ ήδη έχουν 4 ήττες στα τελευταία 7 παιχνίδια τους (και τα δύο από τα τρία κερδισμένα χωρίς ιδιαίτερη άνεση) και ακολουθεί δύσκολη αποστολή στην Χώρα των Βάσκων, θα τους «καταρρακώσει» κι άλλο ψυχολογικά, αυξάνοντας και τις ήττες τους σε λιγότερο από ένα μήνα και 10 ματς σε 5! Καθόλου θετικό όλο αυτό για τη συνέχεια στη σεζόν, και ιδιαίτερα στην Ευρωλίγκα.
 
Ο Παναθηναϊκός, αν χάσει, ίσως υποχρεωθεί να μπει σε κάποιες σκέψεις για τα επόμενα ντέρμπι που θα ακολουθήσουν (όχι τόσο για τις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις) και με ποια εστίαση οφείλει να τα εξετάσει. Θα υποχρεωθεί να το κάνει αν, τώρα που οι ρόλοι είναι διαφορετικοί και ο Ολυμπιακός θα μπει «λυσσασμένος» να νικήσει, μπει στον αγωνιστικό χώρο με το «μπλαζέ» ύφος του αντιπάλου του στον ημιτελικό του Κυπέλλου. Τότε θα ανησυχήσει και για την Ευρωλίγκα, γιατί αν νομίζει ότι με το, πειστικό κατά τα άλλα, 3-0 έχει κάνει τίποτα σπουδαίο, και δη με τους λιγότερο σπουδαίους αντιπάλους του, τότε σίγουρα θα έχει προβλήματα. Όμως, έχει την τύχη να διαθέτει πολλούς έμπειρους παίκτες στο ρόστερ του που, μαζί με τον κόουτς, έχουν ζήσει ουκ ολίγες φορές στιγμές «πληρωμένης επανάπαυσης». Παρόλα αυτά, ο κίνδυνος αυτός ελλοχεύει και, εκτός του ότι η νίκη επί του «αιωνίου» δίνει επιπλέον ώθηση, αυτά τα δύο είναι τα κίνητρα του Παναθηναϊκού σήμερα. Διαφορετικά, δεν έχει να ανησυχεί για πολλά, ακόμη κι αν ηττηθεί, στα πλαίσια όμως που αναφέραμε.
 
Επομένως, περιμένουμε αυτήν την φορά τον Ολυμπιακό να μπει με πολύ μεγαλύτερο πάθος στο παρκέ, καθώς «καίγεται» πολύ περισσότερο από τον αποψινό «οικοδεσπότη» του να κερδίσει. Ειδικά αν το καταφέρει τη στιγμή που πολλοί παίκτες του Παναθηναϊκού είναι σε δαιμονιώδη φόρμα, και κυρίως το τρίγωνο Διαμαντίδης-Γκιστ-Λάσμε, τότε θα αποκτήσει μεγάλη αυτοπεποίθηση, εν όψει του «τελικού», αν μιλάμε για τις ελπίδες του στο πλεονέκτημα της έδρας, με τη Λαμποράλ.
 
Για άλλη μία φορά, βέβαια, μακάρι χωρίς ακρότητες, ας απολαύσουμε τους δύο αυτούς τεράστιους συλλόγους. Το αξίζουν!