Ήδη άρχισε να βελτιώνεται, παρότι συνέχισε να δείχνει αρκετές δυσλειτουργίες, στο ματς με την Μπαρτσελόνα, το ματς όμως στην Χώρα των Βάσκων ήταν αυτό που έδειξε ότι η ομάδα του Μπαρτζώκα επιστρέφει και «ανεβάζει στροφές», μέχρι να ξανακάνει, όπως αναμένεται για όλες τις ομάδες, την καινούργια καμπή της. Και απέδειξε το συγκεκριμένο γεγονός με τον πιο εμφατικό τρόπο. Κόντρα στην πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου, τουλάχιστον στο τεχνικό κομμάτι, οι «Ερυθρόλευκοι» έκαναν «περίπατο», ακολουθώντας το παράδειγμα του «αιωνίου» τους αντιπάλου και εφαρμόζοντάς το ακόμη πιο θεαματικά.
Δε θα μπορούσε να ηττηθεί άλλωστε από μία ομάδα που άλλη μία φορά, προς απορία όλων μας, δεν πίεσε ιδιαίτερα και έμεινε σε μία ακατανόητη για ισπανική ομάδα παθητική στάση, είχε μηδενικό ρυθμό στην επίθεση (χαρακτηριστικό το 20% στα τρίποντα), βρίσκοντας λύσεις αξιόπιστες μόνο από μερικά pick ‘n’ roll των Ερτέλ-Πλάις και που, τέλος, έχασε λίγο-πολύ στο δικό της στυλ παιχνιδιού! Γιατί το παιχνίδι του ενστίκτου και της ταχύτητας (βέβαια ο Ολυμπιακός εδώ προσθέτει πολύ ωραίες τακτικές «πινελιές» και σκέψη αξιοθαύμαστη για τέτοια ταχύτητα), αν οι ελληνικές ομάδες μπορούν να το κάνουν καλά, οι ισπανικές το κάνουν 10 φορές καλύτερα και πιο αποτελεσματικά, συνήθως, έχοντάς το στο DNA τους.
Αυτά, μόνο ο κύριος με το ζελέ μπορεί να τα καταφέρει, έχοντας ένα τόσο αξιόλογο ρόστερ, κι ας μην υπολόγιζε στους Σαν Εμετέριο- Χάνγκα!
Το πρόβλημα με Ερτέλ-Πλάις, άλλωστε, παραδέχθηκε ο ίδιος ο Μπαρτζώκας ότι ήταν το μόνο που τους έβαλε σε κάποιες σκέψεις! Επομένως, δεν χρήζει περαιτέρω ανάλυσης το παιχνίδι, αλλά χρήζει ξανά αναφοράς η ανικανότητα του Σκαριόλο ως προπονητή! Όσο πιο γρήγορα γίνει κατανοητό στους Βάσκους, τόσο το καλύτερο για τους ίδιους.
Γι’ αυτό, άλλωστε, το ματς αυτό, έστω κι αν ήταν σε δύσκολη έδρα, ήταν μία καλή ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να κοιτάξει με πολύ μεγαλύτερη αισιοδοξία όποιες ελπίδες του για την τελική κατάκτηση του πλεονεκτήματος έδρας. Διότι, τώρα, έχει δύο ματς στο Σ.Ε.Φ. απέναντι σε ομάδες θεωρητικά μίας ταχύτητας πιο κάτω από αυτόν, τη Μάλαγα και την Εφές κατά σειρά. Από το 1-2 πριν το ματς με τη Λαμποράλ, δηλαδή, μπορεί να βρεθεί στο 4-2 πριν το ντέρμπι στο Ο.Α.Κ.Α. με τον Παναθηναϊκό, που δεν έχει εύκολες αποστολές με την Μπαρτσελόνα εντός και τη Μάλαγα εκτός έδρας. Βέβαια, μία ήττα της Μπαρτσελόνα στην Αθήνα συμφέρει και την ομάδα του Μπαρτζώκα, καθώς θα παραμένουν όλοι κοντά. Όπως έχουμε διαπιστώσει και στο παρελθόν, δεν είναι θετικό για καμία άλλη ομάδα του ομίλου ο πρώτος να έχει μεγάλη διαφορά από αυτές. Άλλο να παίζει στο δεύτερο γύρο, δηλαδή, η Μπάρτσα, όπως νομίζει αυτή σε κάθε ματς, κι άλλο να έχει ακόμη το άγχος της κατάκτησης μίας εκ των πρώτων δύο θέσεων.
Αύριο, όμως, είναι το μεγάλο ματς της αγωνιστικής στο Κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων. Σήμερα έχουμε ένα πολύ «ύπουλο» παιχνίδι στο Φάληρο, το οποίο, όπως διαπίστωσε και στον πρώτο γύρο, ο Ολυμπιακός οφείλει να προσέξει ιδιαίτερα και που κατά τη διάρκειά του πρέπει να είναι άνω του 100% συγκεντρωμένος. Η Μάλαγα την προηγούμενη εβδομάδα λίγο έλειψε να «κλέψει» το «διπλό» στο «Παλάου Μπλαουγκράνα», πάντοτε ακολουθώντας στο σκορ (σε κάποια σημεία βρέθηκε και μπροστά) και χάνοντας μόλις με 4 (83-79).
Και όλα αυτά, απέναντι στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης αυτήν τη στιγμή (πάλι σε Top-16, έχοντας πρόβλημα στα play-offs της περασμένες χρονιές). Γιατί, η Μακάμπι στον άλλο όμιλο, που επίσης διατηρεί το απόλυτο, δεν υπολογίζεται ως το ίδιο φορμαρισμένη, μην έχοντας παίξει ακόμη με τη Ρεάλ ή την ΤΣΣΚΑ.
Παίρνοντας το παράδειγμα του ματς της Βαρκελώνης, λοιπόν, αλλά και των προηγούμενων δύο μεταξύ τους αγώνων, ο Ολυμπιακός καταλαβαίνει ότι δε θα έχει εύκολη δουλειά απόψε, και πως ούτε πρέπει να εφησυχάσει αν βρεθεί σε κάποιο σημείο με καλή διαφορά «οδηγός».
Στο δεύτερο ματς μεταξύ τους, στην Ανδαλουσία, παρατηρήσαμε δύο αδυναμίες του Πειραιώτικου συλλόγου. Η πρώτη αφορούσε την «χαλαρή» ρακέτα του, ενώ βρήκε μπροστά του μία αξιόλογη φροντ-λάιν του Πλάθα, με Βάσκεθ, Κέινερ, Σαμπόνις, Σουάρεθ («3»-«4» αυτός, όπως και ο Κουζμίνσκας), Χετσχάϊμερ. Η επιστροφή του Σίμμονς κοντά στο τέλος του χρόνου, η βελτίωση του Μπέγκιτς παιχνίδι με το παιχνίδι, εκκινώντας κυρίως από αυτό με την Μπαρτσελόνα, καθώς και η επαναφορά του Πέτγουεϊ, που έδειξε πόσο έλειψε από την ομάδα στον αγώνα με τη Λαμποράλ (ειδικά όταν συνέθετε το υπέροχο δίδυμό του με τον Ντάνστον), έχουν ισχυροποιήσει ικανοποιητικά από τότε την αντίστοιχη γραμμή ψηλών του Μπαρτζώκα, ικανή ασφαλώς να κερδίσει αυτήν της Μάλαγα. Ένα σημείο από το οποίο θα φανεί πόσο εύκολο ή δύσκολο θα είναι το βράδυ για τον Ολυμπιακό.
Δεύτερη αδυναμία ήταν αυτή στην πίεση της Μάλαγα σε όλο το γήπεδο. Έχοντας κάνει το παιχνίδι που είδαμε στη Βιτόρια, νομίζω ότι παίρνουμε την απάντηση για το πόσο έχει βελτιωθεί η ομάδα και σε αυτόν τον τομέα. Ταυτόχρονα με τη λύση στην αντιμετώπιση της «ζώνης» του αντιπάλου που δεν αποτελεί πλέον μειονέκτημα, ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε ένα πολύ καλό σημείο, τακτικά, απέναντι σε στοιχεία-«κλειδιά» του αποψινού του αντιπάλου, για να καταφέρει ακόμη μία πειστική νίκη. Άλλωστε, με την τελευταία ο Πλάθα του έδωσε «απλόχερα» την νίκη στην Ισπανία (κάτι τέτοια «δώρα» τα κάνει, αν και καλός κόουτς).
Επομένως, η ανατροπή του σκηνικού έρχεται την πιο κατάλληλη στιγμή, όπως λέμε και στον τίτλο, για τον Ολυμπιακό. Έρχεται σε μία τέτοια φάση, όπως και για τον Παναθηναϊκό ένα μήνα πριν, που μπορεί να ανακτήσει την «καβαλαρία» που είχε μέχρι τα Χριστούγεννα. Το μόνο που μένει, είναι να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία που ιδανικά μόλις του προέκυψε!
Ραφαήλ Αλαγάς
