Η «λαμπάδα» ίσα με το μπόι του Αρτεάγκα, των παικτών και του τεχνικού τιμ της Αρμάνι Μιλάνο είναι επιβεβλημένη. Χάρη στην νίκη των Ιταλών και το «ρεσιτάλ κακής σφυρίχτρας» του Ισπανού, με κορυφαίες του στιγμές τις δύο θεωρητικά ακατανόητες τεχνικές του ποινές στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς (άρα και το ντισκαλιφιέ του δεύτερου), το δεύτερο μεταξύ τους ευρωπαϊκό παιχνίδι κατά αρκετή πιθανότητα θα είναι απλά μία «μάχη» κατάταξης για την τρίτη ή την τέταρτη θέση, με τον έναν να βρίσκει μπροστά του τη Ρεάλ και τον άλλον την ΤΣΣΚΑ στους «8».
 
Ας μείνουμε, όμως, πρώτα στην ομάδα του Φραγκίσκου Αλβέρτη, η οποία, παρά την κάκιστη εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου και την ήττα με «κάτω τα χέρια» από την Μπαρτσελόνα, περισσότερο έχει να χαίρεται παρά να λυπάται, χάρη στο ευχάριστο νέο που ήρθε στο ημίχρονο του αγώνα από την Πόλη. Έτσι, δεν είχε κρατήσει πολλά από αυτό το ματς και τώρα γνωρίζει ξεκάθαρα την αποστολή της. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, δηλαδή, αν κερδίσει περνά στην επόμενη φάση.
 
Αυτό, μάλιστα, θα έχει τη δυνατότητα να το κάνει μπροστά σε ένα σχεδόν γεμάτο, ενδεχομένως και κατάμεστο, Κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων, απέναντι σε μία ομάδα που μπορεί να τον κέρδισε στον πρώτο γύρο, και μάλιστα με τρόπο που είχε «τραυματίσει» την ψυχολογία του, όμως απόψε τα δεδομένα είναι διαφορετικά.
 
Εκτός του γεγονότος ότι παίζει την πρόκριση στο «σπίτι» του, ο Παναθηναϊκός είναι σαφέστατα μία ομάδα πολύ πιο έμπειρη σε τέτοιες, κρίσιμες, καταστάσεις. Δεν είναι μόνο τα 6 αστέρια που «κουβαλά» στην φανέλα του, αλλά και όσα έχει περάσει αυτή η ομάδα τα τελευταία 2 χρόνια σχεδόν, δημιουργούμενη ουσιαστικά από το μηδέν και με την αμφισβήτηση εναντίον της να έχει καταντήσει «ρουτίνα». Μία ομάδα, δηλαδή, που σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκεται, ζει πάντοτε σε συνθήκες μεγάλης πίεσης και έχει στην καθημερινότητά της τις πολύ υψηλές απαιτήσεις όλων μας, ανταποκρινόμενη τελικά τις περισσότερες φορές σε αυτές. Η Μάλαγα δεν έχει συνηθίσει σε αυτήν τη λογική, και αυτό φάνηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο στην οδυνηρή της ήττα από τον Ολυμπιακό στην Ανδαλουσία, παιχνίδι κατά το οποίο οι «Ερυθρόλευκοι» είχαν τον πλήρη έλεγχό του από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.
 
Επιπλέον, το ποια είναι πραγματικά η Μάλαγα το είδαμε την περασμένη εβδομάδα. Μία ομάδα καλή και υπολογίσιμη, που όμως στην ουσία βρέθηκε σε θέση πρόκρισης λόγω της κακής απόδοσης και βαθμολογικής συγκομιδής των δύο «αιωνίων» και της Φενέρμπαχτσε τις προηγούμενες εβδομάδες, κάτι που έκανε τις τρεις αυτές ομάδες να χάσουν σημαντικό έδαφος και να οφείλουν να αποδώσουν άνω του 100% των δυνατοτήτων τους για να το ανακτήσουν. Το ματς της περασμένης εβδομάδας με το σύνολο του Μπαρτζώκα, καθώς και η τωρινή δυσμενής βαθμολογική της θέση, αυτό δείχνουν, τουλάχιστον.
 
Τέλος, οι «Πράσινοι» ετοιμάζονται να υποδεχθούν τους Ισπανούς πλήρεις μετά από αρκετές εβδομάδες, και έχοντας πάρει σημαντικά, αν και λίγα, «διδάγματα», από το παιχνίδι της Βαρκελώνης. Οι Γκιστ και Κάρι λογικά φάνηκαν ανέτοιμοι και δίχως ρυθμό στο «Παλάου Μπλαουγκράνα», όμως τώρα πια, με 2-3 αγώνες στα πόδια τους, θα έχουν βρει μέχρις ενός βαθμού τα πατήματά τους, προκειμένου να αποδώσουν απόψε έστω αρκετά από τα αναμενόμενα. Πρόκειται για δύο πολύ σημαντικές μονάδες σε ένα rotation σχετικά στενό για τα σημερινά δεδομένα της Ευρωλίγκα, η βοήθεια των οποίων κρίνεται απαραίτητη για την ομάδα τους στο παιχνίδι της σεζόν.
 
Από το ματς με τους Καταλανούς μπορεί να θυμηθεί την καλή εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου, όπου μπόρεσε να βρει τρόπους να σκοράρει στο ανοιχτό γήπεδο, καθώς και να κλείσει όλους τους χώρους, ιδιαίτερα στο πρώτο δεκάλεπτο, διαθέτοντας τρομερή ενέργεια, απέναντι σε μία ομάδα πλήρη και με δυνατότητα να παίξει σε δύο «ταχύτητες».
 
Βεβαίως, το «5 εναντίον 5» θα είναι η βασική επιδίωξή του για το σημερινό ματς, αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι παίζει απέναντι στη δεύτερη καλύτερη ομάδα της δεύτερης φάσης της διοργάνωσης, όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των αιφνιδιασμών. Τις μετρημένες φορές «έτρεξε» με τον Ολυμπιακό, άλλωστε, σκόραρε κιόλας. Επίσης, η εκμετάλλευση της «ζώνης» που μπορεί να επιστρατεύσει ο Πλάθα προς τέρψιν του θα είναι άλλο ένα σημαντικό σημείο, αν κρίνουμε από το ότι ο Ισπανός προπονητής την χρησιμοποιεί σε κάθε παιχνίδι, έστω κι αν το κάνει για μικρό διάστημα. Τέλος, η υποχρέωση της αντιπάλου του σε εκδήλωση επιθέσεων κάτω από τα 10 δευτερόλεπτα, μαζί με την απομόνωση και τον καταναγκασμό σε διαδικασία «σκέψης» παικτών που τον ζημίωσαν στο πρώτο ματς, όπως ο Τούλσον ή ο Κέινερ-Μέντλι (έστω κι αν ο πρώτος δεν είναι σίγουρος γι’ απόψε), παίκτες που βασίζονται εν πολλοίς στο ένστικτο, όπως και γενικότερα η ομάδα αυτή, είναι στοιχεία σημαντικά που θα την περιορίσουν αρκετά. Η επικράτηση στη ρακέτα είναι επίσης κάτι εφικτό με την επιστροφή του Γκιστ, παρά τη «γεμάτη» φροντ-λάιν της Μάλαγα, που δεν αποτελείται ωστόσο και από τους πιο ποιοτικούς παίκτες. Ουσιαστικά, αν παραταχθεί αμυντικά όπως τον γνωρίζουμε, ο Παναθηναϊκός δε θα έχει να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα προβλήματα, στην προσπάθειά του για την νίκη που θα του δώσει την πρόκριση στους κορυφαίους 8.
 
Το σημαντικότερο «βήμα» πρόκρισης είναι το αποψινό για τον Παναθηναϊκό. Μία ομάδα συνηθισμένη σε τέτοια ματς, απέναντι σε έναν αντίπαλο άπειρο και σε καμία περίπτωση πιο ποιοτικό από τον ίδιο. Και έχει, μάλιστα, την ευκαιρία να τελειώσει, επιτέλους, αυτήν την υποχρέωση, μέσα στην έδρα του, όπως το έχει ήδη καταφέρει πολλές φορές. Το έχει καταφέρει και κάτω από πολύ πιο δύσκολες συνθήκες, γιατί να μην το κάνει και απόψε;

Ραφαήλ Αλαγάς