Σάββατο, 30 Μάιος 2015 18:52

Να έρθουν αυτοί που θέλουν!

Γράφτηκε από τον

Όποια απόφαση και να πάρει και όποια πολιτική αν «χαράξει», η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης θα έχει πάντοτε ένθερμους υποστηρικτές και μεγάλους επικριτές. Σπάνια, δηλαδή, κάτι μετριοπαθές.

Άλλες φορές δικαιολογημένα, άλλες όχι. Δε θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση, βέβαια, να αγνοήσουμε τη διοίκηση που έφερε το ελληνικό μπάσκετ σε τόσο υψηλό επίπεδο και έκανε την χώρα μας κέντρο αποφάσεων.
Με αφορμή το τέλος της ευρωπαϊκής σεζόν, η οποία έχει ήδη κάνει τους κόουτς των ομάδων του Ευρωμπάσκετ 2015 να αρχίσουν να ολοκληρώνουν τη λίστα των ονομάτων που θα βρίσκονται στην προεπιλογή τους, είναι μία καλή ευκαιρία να αναφερθούμε στο ίδιο θέμα για την Επίσημη Αγαπημένη. Και στο θέμα αυτό, η επιλογή που έχει κάνει η ΕΟΚ είναι ορθότατη, στηριζόμενη στο ρητό ενός ποδοσφαιρικού (Άγγελος Αναστασιάδης), «το μοναστήρι να είναι καλά, και από καλόγερους έχει». Με την έλευση, δε, του Φώτη Κατσικάρη, αυτή είναι η ξεκάθαρη αντιμετώπιση οποιασδήποτε περίπτωσης παίκτη.
Τον Σπανούλη, κανείς δεν τον παρακάλεσε, αν και η απόφασή του ήταν λογική. Του δόθηκε, επομένως, ο χρόνος να αναρρώσει από το πρόβλημα τραυματισμού που αντιμετώπιζε και να επιστρέψει «φρέσκος» στα παρκέ. Τα στοιχεία που διαθέτει, άλλωστε, με κυριότερο την εκρηκτικότητα που τον διέπει, φθίνουν γρήγορα και ο έμπειρος γκαρντ οφείλει όσο περνά ο καιρός, να αρχίσει να στηρίζεται περισσότερο στα πνευματικά του προσόντα. Μεγαλύτερος σάλος έγινε με τον Κώστα Κουφό, αλλά κανείς δεν παρακάλεσε ούτε τον ίδιο ούτε τους Μέμφις Γκρίζλις που τελευταία στιγμή του απαγόρευσαν το ταξίδι στο Καρπενήσι για την προετοιμασία της Εθνικής. Όποιος ήθελε, ξεκινούσε μαζί με τον Κατσικάρη και τους υπόλοιπους, την νέα προσπάθεια με αρχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ισπανίας.
Κι εκεί φάνηκε ένα νέο «όραμα». Μπορεί η Σερβία να «εξολόθρευσε» το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, στην πρώτη φάση των νοκ-άουτ, αλλά η εικόνα ήταν κάτι παραπάνω από θετική. Η παρουσία στην φάση των ομίλων, έστω κι αν στο τέλος δε μέτρησε, ήταν ικανοποιητική και έδειξε πως… κάτι καινούργιο δημιουργήθηκε, για να βγει επιτέλους η ομάδα που έχει δώσει τόσες χαρές, από τις αποτυχίες και τη μιζέρια των τελευταίων ετών.
Η φετινή πορεία στο Ευρωμπάσκετ του 2015, προμηνύεται αρκετά καλύτερη, καθώς ήδη γνωρίζουμε ότι θα διαθέτουμε μάλλον πληρέστερο ρόστερ. Η συμμετοχή του Σπανούλη είναι αρκετά πιθανή, αν και ο ηγέτης του Ολυμπιακού δεν έχει μιλήσει ξεκάθαρα, ενώ οι Κουφός και Σχορτσανίτης δήλωσαν επιθυμία να βρεθούν στην Κροατία για το μεγάλο γεγονός. Σωστά πράττει ο κόουτς που δε θέλει να διαταραχθούν οι ισορροπίες στο σύνολο, και σίγουρα θα εξετάσει μία προς μία κάθε περίπτωση παίκτη στην προεπιλογή, προκειμένου να αποφύγει κάτι τέτοιο. Στο ρόστερ που είχε ήδη, όμως, στην Ισπανία, αν προσθέσουμε τους παίκτες που αναφέραμε, δηλαδή έναν πραγματικό ηγέτη, και δύο σέντερ με οντότητα που θα παρέχουν σημαντική βοήθεια στον Μπουρούση και θα εξαλείψουν το εμφανέστατο πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε στο «5», έχουμε μία ακόμη καλύτερη Εθνική. Μία Εθνική που πάει για τη «ζώνη» των μεταλλίων, όταν η διοργάνωση μεταφερθεί στο Λιλ, και γιατί όχι για το χρυσό! Με 4 NBAers (Αντετοκούνμπο, Καλάθη, Κουφό και Παπανικολάου), παίκτες με μεγάλη εμπειρία και διακρίσεις στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο (βρίσκονταν ήδη σχεδόν όλοι στο περσινό ρόστερ), και με παίκτες, όπως ο Παππάς και ο Γιάνκοβιτς να μη μοιάζει πιθανό να χωρούν, αλλά να περιμένουν την ευκαιρία τους, σίγουρα ο ευχάριστος αυτός «πονοκέφαλος», μπορεί να φέρει ως… παρενέργεια τους πανηγυρισμούς της κορυφής. Μπορεί να φαίνεται αρκετά αισιόδοξο, αλλά αυτές είναι οι δυνατότητες αυτής της Εθνικής, αν εμφανιστεί πλήρης σε όλες τις θέσεις.
Οι προοπτικές που παρουσιάζονται, λοιπόν, είναι πολύ σημαντικές για την Ελλάδα στο προσεχές ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και θα ήταν ευλογία η δήλωση εξ απάντων των παικτών, ότι επιθυμούν να στηρίξουν την προσπάθεια αυτή. Χρειάζεται, όμως, η απαραίτητη συναίνεσή τους, στο ότι όντως θέλουν κάτι τέτοιο. Η ανιδιοτέλειά τους, δηλαδή, θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην παρουσία τους. Αν, πάλι, δε θέλουν να συμμετάσχουν, λόγω των συλλογικών τους υποχρεώσεων, ή έρχονται αποκλειστικά για… προσωπικές επιδιώξεις, η ομάδα θα παίξει και χωρίς αυτούς. Μπορεί να πετύχει, από τη στιγμή που θα παίζουν αυτοί που θέλουν!
Πηγή photo: Basketblog.gr

Ραφαήλ Αλαγάς