Αφήνει μάλιστα υπονοούμενα για κάποιους που επιδιώκουν και ζητούν θέσεις στην ομάδα.

Αναλυτικά το κείμενο: "Υπάρχουν παλαίμαχοι πολλών κατηγοριών που συνήθως "μιλάνε". Θα τους ξεχωρίσω ως εξής: Παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές - παλαίμαχοι προπονητές και γυμναστές - παλαίμαχοι διαιτητές και παλαίμαχοι παράγοντες.

Αλλοι "μιλάνε" για να τους γράφουν οι εφημερίδες και να τους δείχνουν τα κανάλια, λέγοντας αερολογίες με αποτέλεσμα να γίνονται γραφικοί, χωρίς τίποτα το ουσιώδες και άξιο λόγου να αναφέρουν. Αλλοι μιλάνε από προσωπικό συμφέρον - πολύ επικίνδυνη αυτή η κατηγορία- με στόχο ένα πόστο στην ομάδα π.χ. προπονητής, γυμναστής ή και σύμβουλος. Τέλος υπάρχει μια κατηγορία που μιλάει ΥΠΕΥΘΥΝΑ έχοντας τεκμηριωμένες θέσεις και απόψεις για το ποδόσφαιρο χωρίς κωλοτούμπες και χωρίς να επιδιώκουν προσωπικό όφελος.

Αυτή η κατηγορία δεν αρέσει στους τσαρλατάνους και φαφλατάδες, γιατί δεν τους τάζει τίποτα και δεν τους χαϊδεύει τα αυτιά. Δυστυχώς στη σημερινή κοινωνία που τείνει να επικρατήσει ο ντενεκές και ο φελός, που κάνουν περισσότερο θόρυβο και επιπλέουν, θα πρέπει αυτούς να τους βάλουμε στην γωνία. Ο μόνος που δεν θα γίνει ποτέ ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ, είναι ο ΦΙΛΑΘΛΟΣ!!! Πάντα πρώτος, πάντα μάχιμος, πάντα ενεργός, μα και ο τελευταίος κριτής όλων. Από το φίλαθλο ξεκινά το Α και το Ω κάθε ομάδας. Τελευταίο άφησα τον οικονομικό παράγοντα, αυτόν που με τα χρήματά του κρατά ζωντανή μία ομάδα, μία πόλη, μια ιστορία. 

Συμπέρασμα ο μεγαλοπαράγοντας με την εμπειρία του και τις γνώσεις του και οι φίλαθλοι έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για τη σημερινή "Μαύρη Θύελλα"".