Το γήπεδο του Μεσσηνιακού που πριν από μία δεκαετία μετονομάστηκε σε «Σταύρος Παπαδόπουλος» αποτελούσε κάποτε το πιο δυνατό όπλο της ασπρόμαυρης ομάδας, καθώς εκεί έχει πετύχει τις σπουδαιότερες ποδοσφαιρικές επιτυχίες της.

Στο συγκεκριμένο στάδιο ήρθαν άνοδοι, σε όλες τις κατηγορίες, με τον κόσμο να δημιουργεί πιο εύκολα... ατμόσφαιρα, καθώς η απόσταση από τη γραμμή του πλαγίου και τους πάγκους απέχει ελάχιστα. Το γήπεδο του Μ.Γ.Σ. διαδραμάτισε αρκετές φορές κατά το παρελθόν το ρόλο της έδρας – κόλασης για τους αντιπάλους, μικρούς και μεγάλους. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίες οι κατά καιρούς δημόσιες αναφορές ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού του Κόκκαλη που έλεγαν πως «όταν περνούσαμε από την Καλαμάτα κάναμε βήμα τίτλου».

Η νέα «Μαύρη Θύελλα» έδειξε από τα φιλικά παιχνίδια πως η επιστροφή στη φυσική της έδρα... κουμπώνει τέλεια σε σχέση με το καθαρά ερασιτεχνικό επίπεδο στο οποίο θα αγωνίζεται φέτος. Τουλάχιστον για το πρώτο 20λεπτο σε κάθε παιχνίδι η ψυχολογική υπεροχή που θα δημιουργούν ο χώρος σε συνδυασμό με τη βαριά φανέλα της, θα μετατρέπεται σε επιθέσεις κατά κύματα, αληθινές... ριπές προς την αντίπαλη περιοχή.

Πάνε πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που η ασπρόμαυρη ομάδα μπήκε στο γήπεδο με σκοπό να... πατήσει τον αντίπαλο από τα πρώτα λεπτά. Συνήθως με γεμάτο γήπεδο όποιος και να βρισκόταν απέναντι, μόνο με μεγάλη δόση τύχης έφευγε νικητής από τη μεσσηνιακή πρωτεύουσα.   

Βέβαια, πριν από 40 και 20 χρόνια, οι εποχές ήταν τελείως διαφορετικές, με τον κόσμο να μην έχει τη δυνατότητα να απολαμβάνει από τον... καναπέ του τους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους και τους ποδοσφαιρικούς σταρ που διαθέτουν. Τότε η «Μαύρη Θύελλα» ήταν ένα από τα ελάχιστα δημόσια θεάματα που μπορούσαν να παρακολουθήσουν και με σχετικά φτηνά εισιτήρια, γι’ αυτό και οι Μεσσήνιοι φίλαθλοι κατέκλυζαν τις εξέδρες.

Δυστυχώς τη σημερινή εποχή η πλατιά μάζα των υποστηρικτών της ποδοσφαιρικής Καλαμάτας παραμένει ένας κοιμώμενος γίγαντας, που τουλάχιστον για την ώρα δεν δείχνει να συγκινείται και τόσο από τις κινήσεις που έκανε η νέα διοίκηση. Είναι δεδομένο πως αρκετοί εξ’ αυτών θα πάρουν μία πρώτη γεύση από τη νέα «Μαύρη Θύελλα» στα επόμενα ματς Κυπέλλου, ή στους πρώτους αγώνες της φετινής Α’ Τοπικής κι αν αυτό που θα δουν τους αρέσει, σίγουρα θα ξαναπάνε. Η ακόμα πιο απαιτητική πλειοψηφία των Μεσσήνιων φιλάθλων, όμως, θα ξαναδώσει το παρών στο γήπεδο σε πιο πάνω κατηγορίες.

Κοσμοσυρροή στις ακαδημίες

Δεν πέρασε παρά ελάχιστο διάστημα από την ημέρα που η «Μαύρη Θύελλα» ανακοίνωσε τη λειτουργία οργανωμένης ακαδημίας και οι εγγραφές των πιτσιρικάδων έσπασαν ρεκόρ 15ετίας!

Πάνω από 100 παιδιά ανήκουν πλέον στα τμήματα υποδομής της ασπρόμαυρης ομάδας που κυριολεκτικά υπολειτουργούσαν την εποχή Ράλλη.

Η επιστροφή του Σταύρου Παπαδόπουλου είχε ευεργετική επίδραση στο πιο ευαίσθητο κομμάτι του «Π.Σ. Η Καλαμάτα», με τους γονείς των υποψήφιων αυριανών άσων του μεσσηνιακού ποδοσφαίρου να δείχνουν δικαιολογημένα την προτίμησή τους.

Αν μη τι άλλο ο νυν πρόεδρος της ασπρόμαυρης ομάδας δεν έφραξε ποτέ το δρόμο σε κανέναν από τους ποδοσφαιριστές που είχαν τα προσόντα να κάνουν μεγάλη καριέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οπως επίσης είναι αυτή τη στιγμή ο μοναδικός που μπορεί να εγγυηθεί την εύρυθμη λειτουργίας των ακαδημιών.

Ευτυχώς η λάθος σκέψη που επικρατούσε μέσα στο καλοκαίρι για τη δημιουργία μόνο παιδικού τμήματος εγκαταλείφθηκε έγκαιρα κι έτσι κάτω από τις... φτερούγες της μεγάλης ομάδας θα γαλουχηθούν ποδοσφαιρικά τα ασπρόμαυρα ποδοσφαιρικά  αστέρια του μέλλοντος.

Iντερνετικό αφιέρωμα στο υπέρτατο ντέρμπι Καλαμάτα - Πανηλειακός 

Η εναλλακτική ιστοσελίδα VICE, μία από τις μεγαλύτερες σε επισκεψιμότητα στο διαδίκτυο σε πανελλήνια κλίμακα αναφέρθηκε στα μεγαλύτερα επαρχιακά ποδοσφαιρικά ντέρμπι της χώρας μας και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει το Καλαμάτα – Πανηλειακός.

Η... μητέρα όλων των μαχών της νότιας Πελοποννήσου δεν ήταν ποτέ ένα συνηθισμένο παιχνίδι και το νεανικό ενημερωτικό δίκτυο αναφέρει σχετικά: «Το πρώτο παιχνίδι των δύο πελοποννησιακών ομάδων έγινε τη σεζόν 1971-72, όταν έπαιξαν για το πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής. Παράλληλα με τους αγώνες των δύο ομάδων ξεκινούν και οι κόντρες των οπαδών, που πολλές φορές κατέληξαν σε μεγάλα επεισόδια. Η αρχή έγινε στον πρώτο αγώνα στον Πύργο, στις 14 Μαΐου 1972, όπου σημειώθηκαν μεγάλα επεισόδια μεταξύ των αντίπαλων οπαδών, κυρίως στην κεντρική πλατεία του Πύργου. 

Η συνέχεια δόθηκε στο γήπεδο, με αποτέλεσμα οι αθηναϊκές αθλητικές εφημερίδες να δώσουν μεγάλη έμφαση στα γεγονότα. Χαρακτηριστικά, το «Φως των Σπορ» είχε γράψει στην πρώτη του σελίδα: «ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΑΜΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ» («Άμμος», επειδή το γήπεδο τότε ήταν ξερό, χωμάτινο).

Το ματς που παραμένει ξεχωριστό στις μνήμες των φιλάθλων είναι αυτό της σεζόν 1992-93. Στις 5 Ιουνίου του 1993, χιλιάδες οπαδοί και των δύο ομάδων κατακλύζουν το γήπεδο του Μεσσηνιακού. Ο αγώνας εκείνος συνοδεύτηκε από θλιβερά επεισόδια μεταξύ των οπαδών, με τη συνέχεια να δίνεται στην αμέσως επόμενη αναμέτρησή τους, τον Μάρτιο του 1995 στον Πύργο. Οι οπαδοί της «μαύρης θύελλας» πραγματοποίησαν εκδρομή στον Πύργο με το τρένο και το αποτέλεσμα ήταν αντίστοιχο των προηγούμενων μεταξύ τους αναμετρήσεων. Από τότε, η έχθρα δεν έχει σβήσει και, με κάθε αφορμή, οι δύο γείτονες «φαγώνονται». Είναι πια το μεγάλο ντέρμπι του νότου».

Να συμπληρώσουμε απλά πως πράγματι η τιτανομαχία της σεζόν 1992 – 1993 ήταν ένα αξέχαστο παιχνίδι. Για εκείνο και μόνο το ματς θα μπορούσε να γραφτεί ένα ολόκληρο βιβλίο. Το τελικό 3-0 με άπιαστο φάουλ του Δέδε και δύο γκολ του Λακριντή ήταν ένα αποτέλεσμα που έστειλε τη «Μαύρη Θύελλα» από τη Γ’ στη Β’ Εθνική κερδίζοντας το δεύτερο και τελευταίο εισιτήριο ανόδου σε πενταπλή ισοβαθμία!