Ο «Π.Σ. Η Καλαμάτα», η πιο λαοφιλής ομάδα της Μεσσηνίας και η μοναδική που έχει αγωνιστεί στο ανώτατο επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου, στην Α’ Εθνική ή τη Σούπερ Λιγκ, όπως μας έμαθαν τα τελευταία χρόνια να τη λέμε για να ακούγεται πιο ευρωπαϊκή λίγκα, ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1967.

Οι ιστορικοί αποδίδουν τη δημιουργία του στο δικτατορικό καθεστώς που κυβερνούσε την Ελλάδα εκείνη την εποχή, όμως η αλήθεια είναι πως είχαν ωριμάσει αρκετά και οι συνθήκες για τη γέννηση μίας ομάδας που θα εκπροσωπούσε όλη τη Μεσσηνία και θα έκανε πραγματικότητα το μεγάλο όνειρο των ποδοσφαιρόφιλων της ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, την άνοδο στην Α’ Εθνική.

Κάπως έτσι, λοιπόν, προέκυψε ο βασιζόμενος στο καταστατικό του Απόλλωνα Καλαμάτας ο «Π.Σ. Η Καλαμάτα», διαγράφοντας μία πορεία μισού αιώνα μέχρι σήμερα. Η μοίρα, μάλιστα, το έφερε έτσι, ώστε τα 50ά γενέθλια της να συμπέσουν και με τη συμμετοχή της στο Τοπικό Μεσσηνίας, που αγωνιστικά από τελεί και το σημείο… μηδέν.

Το ευχάριστο, όμως, είναι πως το καλοκαίρι, όταν δηλαδή θα συμπληρώσει και τυπικά 50 χρόνια ιστορίας, θα βρίσκεται εκτός πάρα πολύ συγκλονιστικού απροόπτου με το εισιτήριο της επιστροφής στις εθνικές κατηγορίες στο χέρι. Κι όταν με το καλό η «Μαύρη Θύελλα» γυρίσει στη Γ’ Εθνική τότε θα φανεί τι είναι ικανή να πετύχει στα πρώτα χρόνια της έκτης δεκαετίας της.

Ο Σταύρος Παπαδόπουλος που επέστρεψε πιο έγκαιρα από ποτέ στο τιμόνι το περασμένο καλοκαίρι, σίγουρα μπορεί να εγγυηθεί την αναρρίχησή της σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο, αυτό όμως δεν θα έχει νόημα αν ο «πύρινος» κόσμος της δεν επιστρέψει στο γήπεδο.

Η ιστορία της ασπρόμαυρης ομάδας σε αυτήν την 50χρονη πορεία της από το 1967 μέχρι σήμερα είναι συνυφασμένη με σπουδαίες παραγοντικές προσωπικότητες, τεράστιους άσους που τίμησαν με ιδρώτα και κάποιες φορές με αίμα τη φανέλα της και ορισμένους εξαιρετικούς προπονητές, αλλά ταυτόχρονα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τους Μεσσήνιους φιλάθλους που κάποτε γκρέμισαν κυριολεκτικά τη Νέα Φιλαδέλφεια και έκαναν… απόβαση στο Αγρίνιο στο περίφημο νικηφόρο μπαράζ ανόδου με τον Ατρόμητο.

Σε όλες τις ιστορικές επιτυχίες της ασπρόμαυρης ομάδας ο κόσμος της ήταν παρών, δίνοντας πραγματικά άλλη διάσταση στα επικά κατορθώματα που έχει πετύχει μέσα στο γήπεδο, αλλά και σε αρκετές απογοητεύσεις που δεν απείχαν παρά ελάχιστα από την ολοκληρωτική καταστροφή.

«Μαύρη Θύελλα» χωρίς τον κόσμο της αναμφίβολα δεν μπορεί να υπάρξει, τουλάχιστον έτσι όπως τη θυμόμαστε εμείς οι λίγο πιο… ηλικιωμένοι, μέχρι και 2-3 χρόνια πίσω. Κι επειδή ο δρόμος προς τη Σούπερ Λιγκ χωρίς τους φιλάθλους θα είναι ακόμα πιο δύσβατος, το μεγαλύτερο στοίχημα για τη σημερινή διοίκηση θα πρέπει να είναι το ξύπνημα του… γίγαντα.

Ένας επίσημος εορτασμός των 50 χρόνων ιστορίας που συμπληρώνονται προσεχώς, σε συνδυασμό με την κατάκτηση του τίτλου στη φετινή Α’ Τοπική θα έφερνε τον κόσμο λίγο πιο κοντά στην ασπρόμαυρη ομάδα και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι επιτυχίες είναι πάντα εκείνες που μένουν και ταυτόχρονα δημιουργούν νέους υποστηρικτές.

Τη δεκαετία του ’90, τη «χρυσή» εποχή του Παπαδόπουλου, αλλά και του ’70 επί Γαϊτανάρου, θα στηνόταν σίγουρα ένα πραγματικό γλέντι. Στο γήπεδο ή στην πλατεία, αυτό δεν έχει καμία σημασία. Εκείνο που μετράει είναι να δοθεί η δυνατότητα σε όλους τους Μεσσηνίους να ζήσουν ξανά έστω και για 2-3 το μεγαλείο της αγαπημένης τους ομάδας από… μέσα!

Την αδιάρρηκτη σχέση του κόσμου με τους ποδοσφαιριστές και τη διοίκηση κατά το παρελθόν φανερώνει η ευχετήρια κάρτα του 1970 που δημοσιεύουμε σήμερα, ένα ιστορικό ντοκουμέντο που εντοπίσαμε σερφάροντας στο διαδίκτυο τις μέρες των γιορτών. Καλή Χρονιά!

Θα σφραγίσει τον τίτλο;

Μία από τις πιο δύσκολες δοκιμασίες περιμένει σήμερα τη φετινή «Μαύρη Θύελλα» που αντιμετωπίζει στο Ασπρόχωμα τον δυνατό και φιλόδοξο Πανθουριακό.

Η συγκεκριμένη αναμέτρηση αποτελεί ταυτόχρονα μία εξαιρετική ευκαιρία για την ασπρόμαυρη ομάδα να κάνει το καλύτερο δυνατό… ποδαρικό μέσα στο 2017, καθώς με νίκη θα αφήσει οριστικά πίσω της έναν ισχυρό αντίπαλο, διατηρώντας το προφίλ της ανίκητης ομάδας τη φετινή σεζόν στο Τοπικό Μεσσηνίας.

Η κατάκτηση της νίκης γίνεται ακόμα πιο δύσκολη λόγω της διακοπής του πρωταθλήματος και της έλλειψης αγωνιστικού ρυθμού, που σχεδόν πάντα ευνοεί το αουτσάιντερ, από την άλλη πλευρά όμως, το δέλεαρ για τη διατήρηση του αήττητου ασφαλώς και αποτελεί σημαντικό κίνητρο.

Ο «Γιάννης» και το… ζώο!

Στη Βραζιλία γιορτάζουν κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα στις παραλίες και οι λάτρεις του ποδοσφαίρου προτιμούν όλο και περισσότερο το ποδοβόλεϊ που κερδίζει διαρκώς φαν.

Ο Αλεχάντρε Σοάρες πέρασε τις γιορτές στο Ρίο Ντε Τζανέιρο μαζί με την οικογένειά του και είχε την ευκαιρία να παίξει μπάλα στην άμμο με τον φημισμένο άλλοτε διεθνή συμπατριώτη του ποδοσφαιρικό σούπερ σταρ Εντμούντο Άλβες Ντε Σόουζα Νέτο.

Το… ζώο του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου που έκανε μέσα στο γήπεδο πράγματα αφύσικα για έναν άνθρωπο, δεν είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί σε κάποιον τεράστιο ευρωπαϊκό σύλλογο αλλά ακόμα κι έτσι απέκτησε ένα δικό του κεφάλιο στο λαοφιλέστερο άθλημα στη χώρα της σάμπας.

Ο νέος… πύργος της Πύλου!

Ο Γιάννης Σεντεμέντες αποτελεί το νέο και πιθανότατα μοναδικό χειμερινό μεταγραφικό απόκτημα του Τσικλητήρα που όπως όλα δείχνουν θα βρίσκεται και την επόμενη σεζόν στη Γ’ Εθνική.

Τα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Παναργειακός απειλούν ακόμα και την ίδια την ύπαρξή του και σε περίπτωση αποχώρησής του από το φετινό πρωτάθλημα οι «ροσονέρι» θα εξασφαλίσουν και επίσημα την παραμονή τους.

Επειδή κάθε βαθμός από ‘δω και πέρα θα ισοδυναμεί με… χρυσάφι, ο Νίκος Κακαλέτρης φρόντισε πρώτα απ’ όλα να ενισχύσει την άμυνα με την αξιόλογη προσθήκη του Γιάννη Σεντεμέντε. Ο 24χρονος αμυντικός διαθέτει εμπειρία ακόμα και από τη Σούπερ Λίγκ, όπου έχει παίξει τα τελευταία χρόνια με τη Βέροια, ενώ και λόγω ύψους μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια στις στημένες φάσεις.