Μια κρύο, μια ζέστη για τους φίλους της Μεσσηνιακής ομάδας που είδαν αρκετές φορές την αισιοδοξία και τα χαμόγελα να μετατρέπονται σε απογοήτευση και προβληματισμό και το αντίθετο.

Η χαμένη άνοδος στο γήπεδο

Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, το ξεκίνημα του 2019 είχε βρει την Μεσσηνιακή ομάδα στην κορυφή του ομίλου της στην Γ’ εθνική.

Εχοντας κλείσει τον α’ γύρο με 12 νίκες και μια ήττα σε 13 ματς. ήταν πρώτη με 4 βαθμούς διαφορά από τον Παναργειακό και εφτά από τον Ασπρόπυργο.

Μόλις την πρώτη αγωνιστική του β’ γύρου, η Καλαμάτα πήγε στο +6 από τον Παναργειακό και πολλοί άρχισαν να μιλούν για βέβαιο τίτλο, όμως μια εβδομάδα αργότερα ήρθε απότομη προσγείωση. Η ήττα από τον αδύναμο Αστέρα Βλαχιώτη στη Λακωνία έφερε τις πρώτες σκέψεις για το αν τελικά οι Μεσσήνιοι θα αντέξουν στην κορυφή. Ακολούθησε μια σειρά αγώνων με νίκες αλλά και γκέλες για μια Καλαμάτα που δεν είχε σταθερότητα στην απόδοση της.

Ο Παναργειακός δεν μπορούσε να ακολουθήσει, αλλά ο Ασπρόπυργος με σερί νικών εκμεταλλευόταν κάθε απώλεια της Καλαμάτας. Ετσι φτάσαμε δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε με την Καλαμάτα να παίζει εκτός έδρας με τον Ασπρόπυργο και να θέλει δύο αποτελέσματα για να στεφθεί πρωταθλήτρια.

Ο κόσμος πίστευε πολύ στο συγκρότημα του Γιάννη Χριστόπουλου, στον Ασπρόπυργο πήγαν περίπου 700 Μεσσήνιοι δημιουργώντας εντυπωσιακή εξέδρα, αλλά η Καλαμάτα δεν μπήκε ποτέ στο γήπεδο και διασύρθηκε με 5-0!

Ο ενθουσιασμός είχε μετατραπεί για μια ακόμη φορά σε απογοήτευση και ο κόσμος αποδοκίμασε έντονα παίκτες και διοίκηση. Ωστόσο υπήρχε μια δεύτερη ευκαιρία μέσω των μπαράζ ανόδου και έτσι γρήγορα η προσπάθεια στράφηκε εκεί.

Η ήττα με 1-0 στις καθυστερήσεις του πρώτου αγώνα μπαράζ με τον Διαγόρα στη Ρόδο άφηνε σημαντικά περιθώρια για ανατροπή και άνοδο. Στη ρεβάνς στο γήπεδο του Μεσσηνιακού βρέθηκε περίπου 5.000 κόσμος! Η κακή Καλαμάτα του πρώτου ημιχρόνου δεν έδειχνε ότι μπορεί τη νίκη. Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου όμως το γκολ του Γιόνδη έδειξε προς στιγμή να τα αλλάζει όλα. Και λέμε προς στιγμή γιατί πριν καν κοπάσουν οι πανηγυρισμοί, η χαρά μετατράπηκε σε αποδοκιμασίες και απογοήτευση, μιας και κατά τους πανηγυρισμούς ο Γιόνδης αποβλήθηκε για χειρονομία που έκανε στον αντίπαλο πάγκο. Οι Μεσσήνιοι πάλεψαν με 10 παίκτες αλλά τελικά στην παράταση χάθηκε η άνοδος (πικρή νίκη 2-1).

Η διοικητική λύση

Η παραμονή στην Γ’ εθνική ισοδυναμούσε με υποβιβασμό καθώς οι κατηγορίες στο ελληνικό ποδόσφαιρο πλέον γίνονταν τέσσερις. Ετσι όλοι περίμεναν ότι δεν θα υπήρχε κανένα ενδιαφέρον για την ανάληψη της Μεσσηνιακής ομάδας. Ωστόσο στην γενική συνέλευση του Ιουνίου, ο ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας με καταγωγή από την Μεσσηνία Γιώργος Πρασσάς, εκδήλωσε μέσω αντιπροσώπου του το ενδιαφέρον του και ανέλαβε πρόεδρος, με κύριο συνεργάτη τον Χρήστο Παπαδημητρίου.

Η άνοδος ήρθε από σπόντα

Η διοικητική λύση είχε έρθει και λίγο αργότερα ήρθε από... σπόντα και η χαμένη άνοδος της περασμένης σεζόν. Η αδυναμία συμμετοχής κάποιων ομάδων στην Football League έφερε την Καλαμάτα και την Νίκη Βόλου στην επαγγελματική πλέον τρίτη κατηγορία και μαζί ξανά τα χαμόγελα στους Μεσσήνιους φιλάθλους.

Ενθουσιασμός και απογοήτευση

Το φιλόδοξο πλάνο της νέας διοίκησης είχε φέρει ενθουσιασμό που έγινε ακόμη μεγαλύτερος μετά το εντυπωσιακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα όπου η Καλαμάτα άρχισε με 10 βαθμούς και 4 ματς και βρέθηκε μόνη στην κορυφή.

Γρήγορα όμως οι Μεσσήνιοι πήγαν ξανά από το ζενίθ στο ναδίρ. Οι οκτώ ήττες και η μια ισοπαλία στα 9 ματς που ακολούθησαν την έφεραν στη ζώνη του υποβιβασμού (όπου βρίσκεται σήμερα) και οι “μελανόλευκοι” φίλαθλοι δεν ήξεραν αν αυτό που παρακολουθούν είναι πραγματικότητα ή ένα κακό όνειρο. Ενδιάμεσα υπήρξε μια τεράστια πρόκριση στο κύπελλο Ελλάδας επί της Λάρισας που έφερε πρόσκαιρα χαμόγελα.

Τα ερωτήματα για το μέλλον

Ο Πρασσάς τα “έσπασε” με τον Παπαδημητρίου που αποχώρησε από την ομάδα αλλά έχει ακόμη τις μετοχές του ενώ ο Βούζας επέστρεψε στον πάγκο αντικαθιστώντας τον Θεοδοσιάδη, ο οποίος τον είχε... αντικαταστήσει 20 μέρες νωρίτερα!

Παράλληλα ξεκίνησε μια προσπάθεια – που είναι σε εξέλιξη – ανανέωσης του ρόστερ με παίκτες να φεύγουν και άλλους να έρχονται. Μέσα σε αυτό το τοπίο σύγχυσης και αβεβαιότητας, τα ζητούμενα για το πρώτο εξάμηνο του 2020 είναι δύο. Κατ’ αρχήν το αν θα μείνει τελικά στην κατηγορία η ομάδα. Αν τα καταφέρει σώζει μια κακή χρονιά, αν όχι επιστρέφει στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα. Τα δεύτερο, που πιθανόν θα έχει άμεση συνάρτηση με το πρώτο, είναι αν ο Πρασσάς αποφασίσει πράγματι να μείνει και να κάνει μια νέα προσπάθεια, ή αν οι φετινές δυσκολίες που αντιμετώπισε τον οδηγήσουν στο δρόμο της εξόδου.