Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Καλαμάτας και του ΠΑΟΚ και νυν προπονητής του Πανθουριακού είναι ο μοναδικός άνθρωπος από τη Μεσσήνια που κατάφερε να βρεθεί πιο κοντά στον κατά πολλούς
κορυφαίο ποδοσφαιριστή του πλανήτη. Δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι λίγους μήνες μετά την μεταγραφή του από την Καλαμάτα στον ΠΑΟΚ, πως θα βρισκόταν αντιμέτωπος με τον Μαραντόνα. Αυτό συνέβη το 1988, όταν ο ΠΑΟΚ κληρώθηκε να αντιμετωπίσει σε διπλά παιχνίδια τη Νάπολι στον πρώτο γύρο του κυπέλλου UEFA.
Στην επικοινωνία μας με την Καλαματιανό προπονητή, ζητήσαμε να μας μιλήσει για τον Μαραντόνα, όπως τον έζησε, τον αντιμετώπισε, αλλά και την άποψη που έχει για τον ποδοσφαιριστή που έγινε ίνδαλμα των χιλιάδων φιλάθλων της Νάπολι, αλλά και άλλων σε όλο τον κόσμο.

Ο Μαυρέας θυμάται τα παιχνίδια του ΠΑΟΚ με τη Νάπολι το 1988

“Νιώθω ευλογημένος που βρέθηκα σε αυτά τα δύο ματς απέναντι στη μεγαλύτερη για εμένα προσωπικότητα που έχει περάσει από το ποδόσφαιρο”, ανέφερε ο Αντώνης Μαυρέας στο ξεκίνημα των δηλώσεων του και πρόσθεσε: “Η άποψη μου είναι ότι δεν είναι συγκρίσιμος με κανέναν γιατί έκανε τα πάντα μόνος του είτε στη Νάπολι είτε στην εθνική ομάδα της χώρας του. Ο Μαραντόνα ήταν ένας απλός άνθρωπος με πολύ χιούμορ. Την δεκαετία 1980 -1990 και λίγο παραπάνω, μπορώ να πω ότι του χρωστάμε την ύπαρξη μας, του χρωστάμε ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για όλα αυτά που μας πρόσφερε. Οσον αναφορά τις κριτικές για τη ζωή του για αυτά που έκανε εκτός γηπέδων, θεωρώ ότι έκανε πολύ μεγάλο κακό στον εαυτό του και όχι σε εμάς και γι’ αυτό έφυγε τόσο νωρίς. Ηταν για εμένα θεός και οποιοδήποτε λάθος έκανε στην προσωπική του ζωή το πλήρωσε”. Στη συνέχεια ο έμπειρος προπονητής γύρισε το χρόνο 22 χρόνια πίσω και μας είπε: “Παραμονή του αγώνα πήγαμε να κάνουμε προπόνηση στο γήπεδο που θα γινόταν ο αγώνας και πριν από εμάς είχε προπόνηση η Νάπολι και τελειώνοντας, περίμεναν να δουν τον Μαραντόνα γύρω στις 15 με 20 χιλιάδες κόσμος. Αυτό ήταν ένα προμήνυμα τι είχε να γίνει την άλλη ημέρα στο ματς. Την ημέρα του αγώνα, την ώρα που μπαίναμε μέσα στο γήπεδο, αντικρίσαμε πάρα πολύ κόσμο στις κερκίδες, είχαν κοπεί κοντά στις 90 χιλιάδες εισιτήρια και λογικά πρέπει να είχε περίπου 100.000 κόσμο. Αυτό το πράγμα είναι αξέχαστο σου μένει χαραγμένο στη μνήμη για πάντα. Οσο για το παιχνίδι, στην αρχή υπήρχε πολύ μεγάλο άγχος. Ομως όσο περνούσε η ώρα πέρα από το άγχος υπήρχε και μεγάλος σεβασμός γιατί πλέον η Νάπολι ήταν το μεγαθήριο της Ευρώπης. Οσο εξελισσόταν το ματς καταλάβαμε ότι η Νάπολι δεν είναι ανίκητη. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουμε 1-0 με πέναλτι. Θεωρώ ότι κάναμε μια μεγάλη προσπάθεια για να βγει αυτό το αποτέλεσμα. Γιατί αν δεν προσέξεις απέναντι σε μια τέτοια ομάδα και με αντίπαλο τον Μαραντόνα εύκολα μπορείς να διασυρθείς”.

Ο ΠΑΟΚ είχε πάει “διαβασμένος” στα δύο ματς με τη Νάπολι, με τον Σταύρο Σαράφη να έχει κάνει και τη σχετική “κατασκοπεία”, όπως συνηθίζονταν εκείνη την εποχή, γεγονός που είχε γίνει θέμα στην Ιταλική ομάδα. Ετσι και στα δύο παιχνίδια έγινε μεγάλη προσπάθεια, με τον ΠΑΟΚ να αντιμετωπίζει στα ίσια τη Νάπολι και τον καλύτερο παίκτης της τον Μαραντόνα. Για το σχέδιο αντιμετώπισης του, ο Αντώνης Μαυρέας θυμάται: “Τον κύριο όγκο του μαρκαρίσματος του επειδή έπαιζε ως δεκάρι πίσω από τον Καρέκα τον είχε αναλάβει ο Σκαρτάδος ενώ με διπλά μαρκαρίσματα η φύλαξη του είχε ανατεθεί από την έξω αριστερή πλευρά σε μένα και αντίστοιχα την έξω δεξιά πλευρά στον Νίκο Καραγεωργίου. Ηταν ευφυής άνθρωπος, ευφυέστατος μέσα στο γήπεδο, έξυπνος και δεν ήξερες πως θα επιτεθεί και από ποια πλευρά θα σε περάσει, από ποια πλευρά θα σε ντριπλάρει. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πως θα τον ντριπλάρει, τρομερά πόδια στα στημένα και το σημαντικότερο απ’ όλα μια μικρομεσαία ομάδα όπως η Νάπολι κατάφερε να σπάσει το κατεστημένο”. Σχετικά με αυτό ανέφερε: “Θεωρώ ότι ήταν ένα πολύ μεγάλο στοίχημα, που απ’ ότι καταλάβαμε μετέπειτα ο Μαραντόνα ήθελε να κοντράρει τον πλούσιο βορρά με τον φτωχό νότο και να στείλει ένα πολύ μεγάλο μήνυμα, ότι και ο φτωχός και ο “άσημος” μπορεί να κερδίσει τους πάντες. Φυσικά αυτό το έδειξε και στην προσωπική του ζωή. Προσωπική μου άποψη, ο Μαραντόνα ήταν μια τεράστια προσωπικότητα, κάτι το οποίο έβγαζε και μέσα στο γήπεδο και ίσως αυτό ήταν το μεγαλύτερο του προτέρημα. Ηταν αντάρτης, ήταν ένας άνθρωπος που ότι είχε στο μυαλό του το εξωτερίκευε και δεν τον ένοιαζε τι θα πει ο καθένας. Αρα λοιπόν τη δεκαετία 1980 έως και 1995 ήταν αυτός που έδωσε ώθηση ώστε να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο και με πιο γρήγορο ρυθμό το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ποιος θα αρνηθεί εκείνη την περίοδο είτε στην εθνική Αργεντινής, είτε με τη Νάπολι, όπου και να συμμετείχε σε οποιαδήποτε εκδήλωση σαν άνθρωπος, ήμασταν καθηλωμένοι στην τηλεόραση για να τον δούμε σε οποιαδήποτε δραστηριότητα στην ζωή του κάνει”.

Δώρο ένα ρολόι

Ολοκληρώνοντας την κουβέντα για το πρώτο παιχνίδι, ο κ. Μαυρέας στάθηκε σε μια ενέργεια του Μαραντόνα, προς τον ίδιο, αλλά και όλους τους παίκτες που ήταν στην αποστολή για το παιχνίδι.

Αφορούσε ένα δώρο που του έκανε, για το οποίο μας λέει: “Κάτι το αξιοσημείωτο είναι ότι μετά το τέλος ματς στο Σαν Πάολο ήρθε ένας εκπρόσωπος της Νάπολι και μας είπε να περιμένουμε γιατί θα μας επισκεφτεί ο Μαραντόνα, ο οποίος θέλει να μας κάνει ένα δώρο. Το δώρο ήταν ένα ρολόι σε κάθε παίκτη της ομάδας, σε όλη την 16άδα (τότε), το οποίο φυσικά τώρα είναι ένα ωραίο κειμήλιο. Μάλιστα εδώ και 30 χρόνια το φυλάω σε μια θυρίδα”. Τότε είχε προκύψει ένα θέμα, γιατί ο Σταύρος Σαράφης είχε πάει εκεί αρκετές ημέρες, τότε αυτό που έβγαινε ότι ο Μαραντόνα είχε σοβαρό πρόβλημα με τον προπονητή Οτάβιο Μπιάνκι και έκανε κάποια πράγματα διαφορετικά από τη συλλογικότητα, με αποκορύφωμα το ζέσταμα να το κάνει μόνος του σχεδόν σε όλα τα ματς.

Το δεύτερο παιχνίδι στην Τούμπα

Σε ότι αφορά το δεύτερο παιχνίδι, ο Καλαματιανός προπονητής μας είπε: “Το δεύτερο παιχνίδι έγινε στις 21 Σεπτεμβρίου στην Τούμπα. Το ματς ήταν στις 9 το βράδυ και το κάλυπτε τηλεοπτικά η ΕΡΤ2, με τον μεγάλο Γιάννη Διακογιάννη να μεταδίδει τον αγώνα. Οπως προανέφερα το ματς άρχιζε στις 9 το βράδυ και από τις 4.30 το απόγευμα η Τούμπα ήταν γεμάτη. Είχαν κοπεί 44.000 εισιτήρια και ο Γιάννης Διακογιάννης στην αρχή της μετάδοσης σε σχόλιο του αναρωτήθηκε πως βρέθηκε τόσος κόσμος μέσα στο γήπεδο. Ηταν παραπάνω από τις 44.000 κοντά στις 50.000 οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ για να δουν πέρα από την ομάδα μας να διεκδικεί την πρόκριση και το μεγάλο ποδοσφαιριστή Ντιέγκο Μαραντόνα. Το κλίμα στην Τούμπα ήταν ανεπανάληπτο, ο ενθουσιασμός, η ένταση, γενικά η όλη ατμόσφαιρα που επικρατούσε ήταν κάτι που μπορεί να το ζήσει κάποιος σε τέτοια παιχνίδια και με τέτοιο σπουδαίο αντίπαλο”.

Είχε κερδίσει τον Ολυμπιακό

Πριν τον επαναληπτικό αγώνα με τη Νάπολι στην Τούμπα, ο ΠΑΟΚ για το ελληνικό πρωτάθλημα είχε κερδίσει λίγες ημέρες νωρίτερα τον Ολυμπιακό. Μιλώντας γι’ αυτό το ματς, σε σύντομο σχόλιο του ο
Αντ. Μαυρέας ανέφερε: Λίγες ημέρες πριν τον εντός έδρας αγώνα με τη Νάπολι αντιμετωπίσαμε τον Ολυμπιακό, τον οποίο νικήσαμε 1-0 στο ΟΑΚΑ. Εκείνη την εποχή είχε αναλάβει τον Ολυμπιακό ο Κοσκωτάς, ο οποίος έχει φέρει στην ομάδα παίκτες όπως οι Ντέταρι, Φούνες, Χατζίδης, Μπανιώτης και προπονητή τον Τάις Λίμπρεχτς, ο οποίος πριν ήταν στον ΠΑΟΚ”.

Η Νάπολι το κύπελλο UEFA

Το Κύπελλο UEFA της αγωνιστικής περιόδου 1988-89 ήταν ο πρώτος και τελευταίος διεθνής τίτλος του Ιταλικού συλλόγου και του αρχηγού της στην Ευρώπη. Στον πρώτο γύρο απέκλεισε τον ΠΑΟΚ (1-0 και 1-1) και στη συνέχεια τις Λοκομοτίβ Λειψίας, Μπορντό, Γιουβέντους (προημιτελικά), Μπάγερν (ημιτελικά). Στον τελικό αντιμετώπισε τη Στουτγκάρδη την οποία νίκησε στην Νάπολη με 2-1 (με ασίστ του Μαραντόνα στο νικητήριο τέρμα) και ήρθε ισόπαλη με 3-3 στη Γερμανία.

Για την πανδημία

Κλείνοντας τη κουβέντα μας, ο κ. Μαυρέας θέλησε να στείλει ένα μήνυμα με αφορμή την πανδημία που έχει πλήξει όλη την κοινωνία και τον αθλητισμό. Για το θέμα αυτό ανέφερε: “Επειδή ακούγονται, γράφονται και λέγονται πάρα πολλά για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, έχω να πω ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά πλέον με τον ιό και θεωρώ ότι προέχει η υγεία των συνανθρώπων μας και τίποτε άλλο παραπέρα. Οσο πιο γρήγορα φύγει και έχουμε μπροστά μας και χρόνο και τόπο να ξαναγυρίσουμε και πάλι στα γήπεδα. Αλλά τη συγκεκριμένη στιγμή προέχει μόνο ένα πράγμα. Να μη χάσουμε άλλους
συνανθρώπους μας”.