Ο ίδιος, ωστόσο, εμφανίζεται έτοιμος να ανταποκριθεί στα νέα του καθήκοντα και βλέπει τον Εθνικό σαν ένα μεγάλο σκαλοπάτι στη νέα πορεία που επιθυμεί να χαράξει: «Είναι πρόκληση για μένα ο Εθνικός Μελιγαλά και πραγματικά χαίρομαι γιατί διαπίστωσα από την πρώτη μέρα ότι όλα τα θετικά που ακούγονται ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Υπάρχει τρομερή οργάνωση στις ακαδημίες από τον Αλέκο Δέδε και τον Ηλία Μουρούσια και στο εσωτερικό του συλλόγου οργάνωση επιπέδου εθνικής κατηγορίας. Παράλληλα, χαίρομαι γιατί η φιλοσοφία της διοίκησης ταιριάζει απόλυτα με τη δική μου. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μία ομάδα που θα παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο και οι παίκτες της θα χαίρονται κάθε παιχνίδι. Επίσης με εντυπωσίασε ο τρόπος που μου μίλησε ο κύριος Στούπας».
Την προηγούμενη σεζόν η νέα του ομάδα ξεκίνησε με βλέψεις ανόδου, όμως φέτος η πήχης έχει χαμηλώσει. «Η άνοδος δεν είναι αυτοσκοπός. Φιλοδοξούμε ότι θα έρθει μέσα στα επόμενα χρόνια, αλλά εκείνο που μας ενδιαφέρει πρώτιστα είναι ο Εθνικός να παίζει καλό ποδόσφαιρο» λέει ο ανερχόμενος τεχνικός.
Για τον ίδιο υπάρχει φέτος και μία ακόμα ιδιαιτερότητα, καθώς είναι μόλις η δεύτερη φορά στη μακρόχρονη πορεία του στο μεσσηνιακό ποδόσφαιρο που θα βρεθεί μακριά από τον Πανιώνιο Καλαμάτας. «Σαν ποδοσφαιριστής είχα φύγει μόλις μία χρονιά, όταν έπαιξα με το Μιλτιάδη στη Δ’ Εθνική και επέστρεψα, ενώ σαν προπονητής βρισκόμουν εκεί για τέσσερα χρόνια, ξεκινώντας από τις ακαδημίες. Ο Πανιώνιος είναι για μένα κάτι σαν την οικογένειά μου, η ομάδα της γειτονιάς μου και πάντα θα βρίσκομαι κοντά του όπως άλλωστε και όλα τα παιδιά που ξεκινήσαμε μαζί, με τα οποία φτιάξαμε μία πολύ δυνατή παρέα μέσα στο γήπεδο» αναφέρει ο Γιώργος Καλόμαλλος.
Ο νεαρός κόουτς ήταν από τους πρώτους που ανακάλυψαν το ταλέντο του Μιχάλη Ζαχαρόπουλου και θεωρεί πως οι νεαροί ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σε ερασιτεχνικό επίπεδο έχουν πλέον τη δυνατότητα να αναδειχθούν πιο εύκολα: «Τα σημερινά ταλέντα είναι πολύ προικισμένα τεχνικά  γιατί παίζουν μπάλα από μικρά κάτω από πολύ καλύτερες συνθήκες και θεωρώ πως η απόσταση που χώριζε εμάς από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο έχει μικρύνει αρκετά. Στη Μεσσηνία υπάρχουν αρκετοί νεαροί που έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους, όπως ο Κουντάνης, ο Βασιλόπουλος και ο Κακαλής που συνεχίζουν στην Καλαμάτα.
Τον Ζαχαρόπουλο τυχαίνει να τον γνωρίζω καλύτερα γιατί δουλέψαμε μαζί στον Πανιώνιο και ξέρω τι είναι ικανός να πετύχει. Ο Μιχάλης έχει δύο τρομερά προσόντα για την ηλικία του, δεν κάνει σχεδόν καθόλου λάθη μέσα στο γήπεδο και είναι πολύ δεκτικός σε αυτά που του λένε οι πιο έμπειροι. Το γιατί δεν έμεινε στην Καλαμάτα είναι ένα άλλο θέμα για το οποίο δεν θα ήθελα να πω κάτι».
Για τον ίδιο το 2014 είναι μία χρονιά ορόσημο, καθώς πέραν της προόδου σε επαγγελματικό επίπεδο περιμένει και το πρώτο του παιδί. «Ελπίζω να καταφέρω να συνδυάσω την οικογενειακή ευτυχία με επιτυχίες και στο προπονητικό κομμάτι. Σίγουρα τα αποτελέσματα και η εικόνα μίας ομάδας είναι τα πρώτα που μετράνε, ακόμα και σε επαγγελματικό επίπεδο όμως για μένα το πιο σημαντικό είναι οι ποδοσφαιριστές να ευχαριστιούνται αυτό που κάνουν και να διασκεδάζουν μέσα στο γήπεδο».
Ολα αυτά τα χρόνια, περισσότερα από 20, που βρίσκεται μέσα στα γήπεδα το μεγαλύτερο κέρδος του ήταν το γεγονός πως ήρθε κοντά με ορισμένους ανθρώπους που εκτιμά ιδιαίτερα. «Είχα την τύχη να γνωρίσω ορισμένους καταπληκτικούς ανθρώπους, όπως ο πρώτος μου προπονητής, ο Τάσος Αργυρόπουλος που λάτρευε το ποδόσφαιρο. Αργότερα συνεργάστηκα και με άλλα σπουδαία ονόματα της προπονητικής όπως ο Μηλίτσης και ο Μπένος και από όλους πήρα στοιχεία που σίγουρα θα μου χρησιμέψουν» καταλήγει ο Γιώργος Καλόμαλλος.