Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη ατάκα των Μεσσηνίων φιλάθλων, ειδικά αυτών που είναι άνω των 45-50 ετών και έχουν ζήσει κάποιες δεκαετίες παρακολουθώντας την ομάδα της Καλαμάτας.
Γιατί κυριαρχεί αυτή η άποψη; Αφενός γιατί οι Μεσσήνιοι έχουν δει την Καλαμάτα να μεγαλουργεί επί Παπαδόπουλου και αφετέρου γιατί δεν έχουν δει άλλους μεγάλους επιχειρηματίες να δείχνουν ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο.
Εγώ βέβαια πίστευα ότι από την στιγμή που ο Παπαδόπουλος - καλώς ή κακώς - αποφάσισε ότι έκλεισε ο κύκλος του στην Καλαμάτα, δεν θα έπρεπε ο περίγυρος της ομάδας να παραμένει κολλημένος εκεί και ότι θα βρισκόταν κάποιος νέος επιχειρηματίας να πάρει τα ηνία, ειδικά μετά την περιπετειώδη αποχώρηση Γρηγορόπουλου και το τέλος του γνωστών συνθηκών που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο στην ομάδα.
Με τα χρόνια βέβαια αποδεικνύεται ότι οι πιο… παλιοί μάλλον είχαν δίκιο αφού ο διάδοχος του Παπαδόπουλου δεν έχει βρεθεί ακόμη. Και όχι μόνο αυτό: Ο Ράλλης για να κάνει το ξεκίνημα της θητείας του στην Μεσσηνιακή ομάδα το 2010 πήρε βοήθεια από τον Παπαδόπουλο και τώρα πάνω στην… μοναξιά και  απογοήτευση του βλέπει και πάλι ως μοναδική λύση μια πιθανή βοήθεια από τον Σταύρο Παπαδόπουλο.