Μπορεί να πήγε με τη μικρότερη αποστολή της τελευταίας 20ετίας, καθώς από το 1996 και μετά, ήταν για πρώτη φορά λιγότεροι από 100 οι Έλληνες αθλητές και αθλήτριες, όμως ξεπέρασε σε μετάλλια και την παρουσία του 2008 και του 2012. Κατέκτησε έξι συνολικά, όσα δηλαδή είχε πάρει μαζί σε Πεκίνο (2 ασημένια, 2 χάλκινα) και Λονδίνο (2 χάλκινα), και χωρίς στις δύο τελευταίες διοργανώσεις να υπάρχει κάποιο χρυσό.
Οι τέσσερις ελληνικές παρουσίες που ήταν πιο πετυχμένες από αυτή του 2016, ήταν φυσικά στην Αθήνα το 1896 και από εκεί και πέρα, στην Αθήνα το 2004 με τα 16 μετάλλια εκ των οποίων τα 6 χρυσά (και 6 ασημενια, 4 χάλκινα), στο Σίδνεϊ το 2000 με τα 13 μετάλλια εκ των οποίων τα 4 χρυσά (και 6 ασημένια, 3 χάλκινα) και στην Ατλάντα το 1996 με τα 8 μετάλλια εκ των οποίων τα 4 χρυσά (και 4 ασημένια).
Η Κατερίνα Στεφανίδη έφερε το πρώτο χρυσό στον ελληνικό στίβο μετά το 2004, όπως και ο Λευτέρης Πετρούνιας έφερε στην ελληνική γυμναστική το πρώτο χρυσό, αλλά και το πρώτο μετάλλιο γενικά μετά το 2004, ενώ η Άννα Κορακάκη έφερε στη σκοποβολή το πρώτο μετάλλιο μετά το 1920, αλλά με το χρυσό και το χάλκινο που κατέκτησε, έγινε και η πρώτη που κατακτά δύο μετάλλια στην ίδια διοργάνωση μετά τον Κωνσταντίνο Τσικλητήρα το 1908 και το 1912. Ο Σπύρος Γιαννιώτης με το ασημένιο μετάλλιο στην ανοιχτή θάλασσα, έφερε το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο γενικά στην ιστορία της ελληνικής κολύμβησης, με εξαίρεση αυτά που κατακτήθηκαν το 1896. Και τέλος, οι Παναγιώτης Μάντης και Παύλος Καγιαλής με το χάλκινο, επανέφεραν την ελληνική ιστιοπλοϊα στο βάθρο των μεταλλίων, μετά την «διακοπή» του 2012.
Τέλος, η Ελλάδα είχε 14 συμμετοχές σε τελικούς (εκτός Μαραθωνίου και βάδην), ενώ μέσα στην πρώτη οκτάδα είχε 12 παρουσίες και την Εθνική ομάδα ανδρών της υδατοσφαίρισης.

πηγή ΑΠΕ