Ο Νίκος Μαυρέας παραμένει εδώ και μία δεκαετία ο κορυφαίος Μεσσήνιος αθλητής του ράγκμπι, αρχίζει όμως σιγά, σιγά να αποκτά δυνατούς συναγωνιστές, καθώς ο αδελφός του Σωτήρης Μαυρέας και οι αδελφοί Δημήτρης και Βασίλης Καραμπάτσος εξελίσσονται σε ισχυρά όπλα του Παναθηναϊκού.
Η διαμάχη των περισσότερων συλλόγων με την ομοσπονδία έχει φέτος διχάσει το ελληνικό ράγμπι. Οι φαν του συγκεκριμένου αθλήματος στην πατρίδα μας ενδιαφέρονται περισσότερο για το ανεπίσημο πρωτάθλημα, παρά για το επίσημο, καθώς οι ομάδες που μετέχουν στο unofficial είναι διπλάσιες σε αριθμό!
Το τμήμα ράγμπι του Παναθηναϊκού ιδρύθηκε τον περασμένο Νοέμβριο και σχεδόν άμεσα εντάχθηκαν σε αυτό ο Σωτήρης Μαυρέας και οι αδελφοί Δημήτρης και Βασίλης Καραμπάτσος από την Πύλο, τα ποδοσφαιρικά δελτία των οποίων βρίσκονται ακόμα στα γραφεία του «ΑΟ Τσικλητήρας». Οι τρεις τους σχηματίζουν μία πολύ δυνατή τριπλέτα στο «τριφύλι», η οποία έχει έντονο μεσσηνιακό χρώμα. Μάλιστα η παρέα τους συνεχίζεται και εκτός γηπέδου, καθώς μοιράζονται το ίδιο πάθος για το άθλημα των δυνατών.
Το «Notosport» παρουσιάζει σήμερα τους τρεις Μεσσήνιους... σωματοφύλακες της ομάδας ράγμπι του Παναθηναϊκού που έχουν ήδη γράψει ιστορία με την πράσινη φανέλα μετέχοντας στο πρώτο επίσημο παιχνίδι του συλλόγου στη φυσική του έδρα, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ:
«Το ράγκμπι είναι τρόπος ζωής»

Για το Δημήτρη Καραμπάτσο το ποδόσφαιρο σχεδόν μονοπωλούσε τα αθλητικά του ενδιαφέροντα αλλά η παραμονή του στο Λίβερπουλ της Αγγλίας λόγω σπουδών πάνω στις Οικονομικές Επιστήμες έφερε τη μεγάλη ανατροπή.
«Στην αρχή δεν έδινα σημασία στις προσκλήσεις των φίλων και συμφοιτητών, όμως όταν αποφάσισα να μπω και στο γήπεδο και έμαθα τους κανονισμούς άφησα στην άκρη το ποδόσφαιρο. Το ράγκμπι είναι πολύ πιο αγνό σπορ, όσο κι αν αυτό μπορεί να ακούγεται κάπως περίεργα. Ακόμα και μέσα στο γήπεδο που γίνονται πραγματικές μάχες σώμα με σώμα ο σεβασμός στον αντίπαλο και η πειθαρχία στην ιεραρχία είναι έννοιες δεδομένες» υποστηρίζει ο 28χρονος διεθνής Μεσσήνιος αθλητής που κατά το παρελθόν έζησε την εμπειρία να εκπροσωπήσει την Εθνική Ελλάδος: «Είναι κάτι συγκλονιστικό να παίζεις για την Εθνική, ειδικά για ερασιτέχνες αθλητές όπως εμείς. Το ράγμπι είναι πια τρόπος ζωής για μένα, δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτό και χαίρομαι γιατί μέσα από τον Παναθηναϊκό που είναι ένας πολύ ιστορικός σύλλογος μπορώ να μετέχω ενεργά στο άθλημα που μου αρέσει πάρα πολύ».
Ο Δημήτρης Καραμπάτσος είχε σε αντίθεση με την πλειοψηφία των Ελλήνων παικτών του ράγμπι την τύχη να αγωνιστεί σε σύλλογο του εξωτερικού, κάτι που θεωρεί πολύ σημαντικό για την εξέλιξή του ως αθλητή: «Στο εξωτερικό το ράγμπι είναι πραγματικά σε άλλη διάσταση. Αρκεί μόνο να αναφέρω ότι στην Αγγλία κάναμε προπόνηση κάθε μέρα και σε διαφορετικό γήπεδο για να μη χαλάσουμε το χορτάρι. Αλλη η νοοτροπία εκεί και ο τρόπος που αντιμετωπίζει το άθλημα ο κόσμος. Ηταν πραγματικά ξεχωριστή εμπειρία σε σχέση με ότι επικρατεί στην Ελλάδα και με έχει βοηθήσει πάρα πολύ». 

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΑΥΡΕΑΣ:
«Σε αυτό το άθλημα
δεν υπάρχουν απατεωνιές»

Ο Σωτήρης Μαυρέας είδε για πρώτη φορά το ράγμπι μέσα απ’ τα μάτια του μεγαλύτερου αδελφού του Νίκου, πλησιάζοντας όμως περισσότερο τον... μαγνήτισε η καθαρότητά του.
«Δεν υπάρχουν απατεωνιές στο ράγμπι και σχεδόν πάντα κερδίζει ο καλύτερος. Στο συγκεκριμένο άθλημα δεν θα πέσει ποτέ κάποιος για κοροϊδέψει το διαιτητή και να κερδίσει πέναλτι, ή για να εκβιάσει μία ποινή που θα χρεωθεί σε αντίπαλο. Υπάρχει ένας άτυπος κώδικας τιμής που επιβάλει το σεβασμό στους αντιπάλους και στους διαιτητές. Εδώ κανείς δεν θα προσπαθήσει να σε κοροϊδέψει και η μάχη θα γίνει πρόσωπο με πρόσωπο» υποστηρίζει ο Καλαματιανός παίκτης και συνεχίζει: «Οσοι έχουν χάσει το αληθινό νόημα του αθλητισμού κι αυτά που βλέπουν στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ τα τελευταία χρόνια δεν τους συγκινούν πια το ίδιο, ας έρθουν να παρακολουθήσουν έναν αγώνα ράγκμπι και είμαι σίγουρος ότι αυτό που θα δουν θα τους αρέσει πολύ».  

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ:
«Δεν υπάρχει πιο
ομαδικό σπορ»!

Δεν γνωρίζουμε αν οι Αρχαίοι Ελληνες έπαιζαν ράγμπι όταν έλεγαν το «νους υγιής εν σώματι υγιή» αλλά η αρχέγονη αυτή ρήση βρίσκει σύμφωνα με τον Βασίλη Καραμπάτσο την τέλεια εφαρμογή της στο άθλημα των... δυνατών.
«Το ράγμπι απαιτεί εκτός από όλα τα άλλα και απόλυτη συγκέντρωση, καθώς οι κανονισμοί που μπορεί να επιφέρουν τιμωρία, την οποία βέβαια χρεώνεται όλη η ομάδα, είναι εκατοντάδες. Αρκεί και μόνο να πω ότι με το που ξεκινάει ο αγώνας ο κάθε αθλητής έχει στο μυαλό του 26 βασικούς κανόνες και πρέπει να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος» λέει ο Βασίλης Καραμπάτσος που αυτήν την εποχή υπηρετεί τη... μαμά πατρίδα και προσθέτει: «Δεν υπάρχει πιο ομαδικό άθλημα από το ράγκμπι. Κάθε παίκτης παίζει μόνο για την ομάδα του και είναι υποχρεωμένος να υπερασπιστεί ακόμα και τον κάθε πόντο που κέρδισαν οι συμπαίκτες του χύνοντας ιδρώτα πραγματικά και όχι μεταφορικά. Το σημαντικότερο, άλλωστε, μέσα στο παιχνίδι είναι να σταματήσεις τον αντίπαλο και όχι να σκοράρεις».
Ο Βασίλης Καραμπάτσος... κόλλησε το «μικρόβιο» του ράγμπι από το μεγαλύτερο αδελφό του Δημήτρη και είχε κι αυτός την ευκαιρία να αγωνιστεί εκτός Ελλάδος, στη Σκωτία, όπου έκανε το μεταπτυχιακό του στην Αρχιτεκτονική.

ΕΠΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ
ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΓΚΜΠΙ

Υπάρχει και... τρίτο ημίχρονο μετά το τέλος κάθε αγώνα, από το οποίο δεν λείπει κανείς από τους αθλητές των δύο ομάδων και τους προπονητές τους. Απαραίτητο συστατικό η άφθονη μπύρα!

Αν ένας αντίπαλος τραυματιστεί μετά από σύγκρουση ο αντίπαλος που τον χτύπησε βεβαιώνεται πως είναι καλά ακόμα κι αν χρειαστεί για μερικά δευτερόλεπτα να μη μετέχει στο παιχνίδι

Η ομιλία και μόνο προς τους διαιτητές από οποιονδήποτε άλλο παίκτη πλην του αρχηγού κάθε ομάδας τιμωρείται με κίτρινη κάρτα που επισύρει δεκάλεπτη αποβολή γι’ αυτόν που θα την αντικρίσει

Στα αποδυτήρια ο πρόεδρος δεν είναι ούτε καν δεύτερος σε ιεραρχία. Προηγείται ο προπονητής που πάντα μιλάει πρώτος και φυσικά δεν αμφισβητείται και ακολουθεί ο αρχηγός των παικτών. Ο πρόεδρος αν θέλει να πει κάτι θα μιλήσει τρίτος!

Υπάρχει η δυνατότητα του instant replay, που δίνει το δικαίωμα στο διαιτητή να σταματά το χρόνο, να ξαναβλέπει τη φάση και να αποφασίζει με δεύτερη ματιά, ώστε να αποφεύγονται τα λάθη στις δύσκολες φάσεις.

Οι υποστηρικτές των δύο ομάδων κάθονται αναμεμιγμένοι στις κερκίδες και για το μόνο πράγμα για το οποίο μπορεί να μαλώσουν είναι ποιος θα κεράσει τον επόμενο γύρο από μπίρες...

Ο σχηματισμός των ομάδων θυμίζει αρκετά τη σπαρτιάτικη φάλαγγα, με τους παίκτες να δημιουργούν ένα ανθρώπινο τείχος. Αν κάποιος πάρει κάρτα και αποβληθεί, τότε οι διπλανοί του καλύπτουν άμεσα το κενό του, όπως έκαναν οι Αρχαίοι σπαρτιάτες με τις ασπίδες τους.