Ο λόγος για τους Παναγιώτη Δούση, Γιάννη Γιακουμή, Χρήστο Μπιζίμη, Κώστα Μητρογιαννόπουλο και Κώστα Μιχαλόπουλο, που επέστρεψαν στη βάση τους με 13 μετάλλια, εκ των οποίων 4 χρυσά, 7 αργυρά και 2 χάλκινα.
Ο Παναγιώτης Δούσης, ο αθλητής – φαινόμενο, κατέκτησε 4 χρυσά μετάλλια και σημείωσε τρία μεγάλο ρεκόρ.
Συγκεκριμένα, στα 5 χιλιόμετρα βάδην έκανε τρομερή κούρσα με χρόνο 38’ και 39’’ - βαλκανικό ρεκόρ, που η Ομοσπονδία προσπαθεί, σύμφωνα με τον ίδιο, να μην είναι ρεκόρ ανώτερης διοργάνωσης. Το ρεκόρ είχε ο Σέρβος Mirko Kopunovic με 48’ και 51’’ στο Νόβισατ από το 2016 στην κατηγορία 90-94 ετών.
Στα 5 χιλιόμετρα τρέξιμο ο Δούσης... έσπασε τα χρονόμετρα με 33’ και 56’’, επίδοση που δεν μπορούσε να πιστέψει κανείς. Το ρεκόρ κατείχε μέχρι πρότινος ο Ρουμάνος Dumitru Radu με 1 ώρα 4’ και 23’’ από το 2016 στο Περθ της Αυστραλίας.
Ο Δούσης συμμετείχε και στα 1.500 μέτρα. Κανένας αθλητής στην Ελλάδα κατηγορία 90-94 ετών δεν έχει τρέξει 1.500, 5.000, 10.000 μ. και Ημιμαραθώνιο. Εκανε 9’49’’ που αποτελεί πανελλήνιο και βαλκανικό ρεκόρ, ενώ έτρεξε και στα 800 μ, που ήταν αμέσως μετά τα 5 χλμ και έκανε χρόνο 5’01’’.
Στο βάθρο ανέβηκαν ακόμα οι Γιάννης Γιακουμής, Χρήστος Μπιζίμης και Κώστας Μητρογιαννόπουλος. Ο πρώτος πήρε 4 αργυρά μετάλλια στην κατηγορία 70-74 ετών, στα 100, 200, 400 μέτρα και 5 χιλιόμετρα.
Ο Μπιζίμης πήρε 1 αργυρό στα 400 μέτρα και 2 χάλκινα στα 100 και 200 μέτρα στην κατηγορία 55-59 ετών, ενώ ο Μητρογιαννόπουλος στην κατηγορία 50-54 ετών πήρε δύο αργυρά μετάλλια στα 400 μέτρα και στα 1500 μέτρα.
Τέλος ο Μιχαλόπουλος ήταν 4ος στην κατηγορία 60-64 ετών, αγωνιζόμενος με πρόβλημα τραυματισμού. Ολοι τους έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό σε μια μεγάλη διοργάνωση.
Ο Παναγιώτης Δούσης σχολιάζοντας τις νέες επιτυχίες είπε: “Τέλος Μαρτίου βρισκόμουν στην Πολωνία για τους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες. Στο Στάδιο ήταν μία ομάδα γιατρών, αρκετοί γνώριζαν για μένα. Με κάλεσαν, τους είπα όλο το ιστορικό, και με εξέτασαν για 2 ώρες. Η απάντηση ήταν: «Το πώς υπάρχεις και περπατάς σ’ αυτή την ηλικία είναι απίστευτο. Το πώς τρέχεις και κάνεις πρωταθλητισμό, δεν υπάρχει καμία λέξη… Στην Ελλάδα δεν σε κάλεσε ένας γιατρός; Κάποιο Νοσοκομείο; Για την Ιατρική είσαι φαινόμενο».
Ολα αυτά για να έχω μία απάντηση σε ανθρώπους που με ρωτούν, πώς βρίσκεις το κουράγιο και τη δύναμη να κάνεις αυτά τα πράγματα”.
