Η Σαλονικά έμπειρη κεντρικός ενδέχεται, μάλιστα, τον προσεχή Μάιο να πανηγυρίσει δύο... ταυτόχρονες ανόδους! Βλέπετε, εκτός από το Μ.Γ.Σ. που διεκδικεί ξεκάθαρα πλέον εισιτήριο για την Α1, αγωνιά και για τον προβιβασμό της αγγλικής Μίντλεσμπρο, την εστία της οποίας υπερασπίζεται ο αδελφός της Δημήτρης. Ο πασίγνωστος «Dimi» των αγγλικών γηπέδων με τη μεσσηνιακή καταγωγή που φόρεσε στο παρελθόν τη φανέλα της «Μαύρης Θύελλας».
«Μακάρι να τα καταφέρουμε και οι δύο ώστε το φετινό καλοκαίρι να είναι ξεχωριστό για όλη την οικογένεια. Θα είναι απίθανο να γιορτάσουμε δύο ανόδους μαζί το Μάιο» μας είπε αρχικά η 33χρονη αθλήτρια.
Ζώντας από μέσα τη φετινή πορεία του Μεσσηνιακού στην Α2 που έχει ήδη ξεπεράσει κάθε προσδοκία, της ζητήσαμε να αποκαλύψει το μυστικό της επιτυχίας: «Είναι η μεθοδική δουλειά που γίνεται σε καθημερινή βάση από όλη την ομάδα και την προπονήτριά μας Γωγώ Σουρή. Μπορεί να είμαστε ερασιτέχνες αθλήτριες, όμως μαζευόμαστε όλες για προπονήσεις πέντε φορές την εβδομάδα και αφιερώνουμε σε αυτήν την προσπάθεια τις ίδιες ώρες με άλλες ομάδες που είναι επαγγελματικές.
Σίγουρα παίζει ρόλο και το οικογενειακό κλίμα που επικρατεί στο Μεσσηνιακό και θα έλεγα πως όλες μας, από μαθήτριες μέχρι τις μεγαλύτερες σε ηλικία κοπέλες που έχουμε οικογένεια, έχουμε κάνει τις ίδιες θυσίες κι έχουμε στερηθεί σημαντικά πράγματα για να φτάσουμε μέχρι εδώ. Στην αρχή στόχος ήταν μόνο η παραμονή, αλλά όσο το πρωτάθλημα εξελισσόταν διαπιστώναμε ότι τελικά δεν απείχαμε και πολύ από τις ομάδες που πρωταγωνιστούν κι αυτό μας κάνει να προσπαθούμε ακόμα περισσότερο».
Κάπως έτσι, λοιπόν, τα κορίτσια του Μ.Γ.Σ. έχουν φτάσει στο σημείο να έχουν σχεδόν καπαρώσει τη θέση στην τετράδα και μαζί τη συμμετοχή στα πλέι οφ ανόδου. Η τελευταία λέξη ακούγεται όλο και πιο δυνατά τις τελευταίες μέρες στα αποδυτήρια. Πόσο απέχει άραγε από την πραγματικότητα; «Η άνοδος στην Α1 παραμένει ένα όνειρο που μπορεί να αλλάξει όλο το μέλλον του αθλήματος στην Καλαμάτα. Και είναι κάτι που το αξίζει αυτή η πόλη γιατί ο κόσμος που αγαπάει το βόλεϊ είναι αρκετός. Είναι αλήθεια πως μετά τη νίκη επί του Πανιωνίου το πιστεύουμε πολύ περισσότερο» απαντά.
Το σημερινό παιχνίδι (18.00, Κλειστό Παραλίας) με την Πετρούπολη θεωρείται το πιο δύσκολο αλλά ταυτόχρονα και το πιο σημαντικό για τη Μαρία Κωνσταντοπούλου και τις συναθλήτριές της, καθώς αν συνεχίσουν το νικηφόρο σερί τους παίρνουν σημαντικό αβαντάζ για τη δεύτερη θέση, διεκδικώντας ακόμα και την πρωτιά στην κανονική περίοδο. «Είναι ένα σημαντικό όσο και δύσκολο ματς που μπορεί να αλλάξει την κατάσταση για μας προς το καλύτερο. Και θέλουμε πολύ να το πάρουμε γιατί από τον αντίπαλό μας χάσαμε εκτός έδρας στον πρώτο γύρο και η ήττα αυτή ψυχολογικά μας είχε κλονίσει αρκετά. Τώρα μπορεί να συμβεί το ανάποδο σε περίπτωση νίκης, γιατί έχοντας νικήσει τους πάντες θα πάμε με άλλη ψυχολογία στα πλέι οφ. Αν πάλι δεν τα καταφέρουμε δεν αλλάζει τίποτα, στην 4άδα λογικά θα είμαστε αν συνεχίσουμε με το ίδιο ρυθμό. Θέλουμε τη συμπαράσταση του κόσμου που χάρηκε αρκετά την ανατροπή με τον Πανιώνιο και μακάρι να πανηγυρίσουμε ξανά όλοι μαζί σήμερα άλλη μία σπουδαία νίκη» αναφέρει η ξανθιά αθλήτρια του Μ.Γ.Σ. που ξεκίνησε την καριέρα της στην εξαιρετική ομάδα του Φιλαθλητικού, η οποία σάρωνε τους τίτλους τη δεκαετία του ’90: «Είχα την τύχη να βρεθώ σε πολύ μικρή ηλικία δίπλα σε τεράστιες αθλήτριες που σήμερα πολύ δύσκολα μπορεί να συναντήσει κανείς στα γήπεδα του βόλεϊ. Δεν έκανα πολλές συμμετοχές στην Α1 με το Φιλαθλητικό αλλά σίγουρα πήρα πολλά από αυτές τις κοπέλες δουλεύοντας μαζί τους».
Η Μαρία δηλώνει «βέρα Σαλονικιά», έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει στη Θεσσαλονίκη, όμως για περισσότερο από μία δεκαετία μένει μόνιμα στον τόπο καταγωγής της, την Καλαμάτα. Είναι παντρεμένη με τον επίσης βολεϊμπολίστα Στέφανο Μάνα και έχουν μαζί ένα γιο και μία κόρη. Οι οικογενειακές υποχρεώσεις δεν της επέτρεψαν αρχικά να ασχοληθεί με το άθλημα που αγαπάει στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα, όμως το... μικρόβιο του βόλεϊ μέσα της αποδείχθηκε αρκετά ισχυρό κι έτσι επέστρεψε στο παρκέ το 2008 για λογαριασμό του Ακρίτα, πριν ενταχθεί στο Μεσσηνιακό το 2014. «Είναι πλέον κοινό μυστικό ότι η πόλη δεν αντέχει δύο διαφορετικές ομάδες γυναικείου βόλεϊ σε αυτό το επίπεδο. Μακάρι το καλοκαίρι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε να έρθουν ακόμα πιο κοντά, γιατί σίγουρα θα προέκυπτε κάτι καλύτερο και το επίπεδο θα ανέβαινε ακόμα περισσότερο» υποστηρίζει.
Με τον αδελφό της Δημήτρη που έπαιξε στην Καλαμάτα και πιο πρόσφατα στην ΑΕΚ και θεωρείται αυτή τη στιγμή ένας από τους καλύτερους γκολκίπερ στην Αγγλία, η πορεία τους στον αθλητισμό είναι παράλληλη. Την εποχή που εκείνος άρχισε να δείχνει τα προσόντα του, η... κολώνα του φετινού Μ.Γ.Σ. ήταν βασική στην Εθνική Κορασίδων βόλεϊ, φτάνοντας μάλιστα μέχρι την Προολυμπιακή Εθνική ομάδα. «Τη μεγαλύτερη πλάκα εκείνη την εποχή την είχε ο μπαμπάς μου, πρώην ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής του Ηρακλή, από τον οποίο πήραμε και αρκετά αθλητικά γονίδια. Θυμάμαι, λοιπόν, ότι εγώ έπαιζα στο Σουφλί και ήρθε να με δει, φεύγοντας άμεσα για την Καλαμάτα, όπου έπρεπε να προλάβει αγώνα του Δημήτρη. Μας έχει στηρίξει πάρα πολύ και τους δύο, έχει κάνει άπειρα χιλιόμετρα για μας και γενικά ήμασταν μία πολύ δεμένη οικογένεια. Τόσο δεμένη που μπορώ να πω πως ζω με αγωνία και την προσπάθεια της Μίντλεσμπρο να ανέβει στην Πρέμιερ Αγγλίας. Θα είναι πραγματικά ένα πολύ ξεχωριστό καλοκαίρι το φετινό αν τα καταφέρουμε και οι δύο» καταλήγει η Μαρία Κωνσταντοπούλου.
