Οι αγώνες διεξήχθησαν στη Λετονία και η ελληνική ομάδα εξασφάλισε την πρόκριση για την τελική φάση, που θα φιλοξενηθεί στην Αλβανία, με τρεις νίκες απέναντι σε Εσθονία, Κροατία και Λετονία.
Η νεαρή λίμπερο μίλησε στην «Ελευθερία» για την εμπειρία της με την Εθνική, τη φετινή πορεία με τον Απόλλωνα Καλαμάτας στην Pre League, αλλά και για τους προσωπικούς της στόχους και όνειρα.

Για την Εθνική Ομάδα Κ16 και τους αγώνες στη Λετονία:

– Μαρία, πώς ένιωσες όταν έμαθες ότι θα συμμετάσχεις για πρώτη φορά στην Εθνική Κ16;

«Χάρηκα πάρα πολύ, όπως κάθε παιδί. Από μικρή το ονειρευόμουν αυτό και ήταν μια πολύ καλή εμπειρία να γνωρίσω ταλαντούχες αθλήτριες της ηλικίας μου. Έχω δουλέψει πάρα πολύ γι’ αυτό, οπότε ήμουν ενθουσιασμένη που πέτυχα έναν από τους στόχους μου. Συνεχίζω να προσπαθώ για να συμμετάσχω και σε επόμενες αποστολές. Ευχαριστώ πολύ τον προπονητή που με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε την ευκαιρία να αποδείξω την αξία μου».

– Ποια ήταν τα συναισθήματά σου πριν ξεκινήσουν οι αγώνες στη Λετονία;

«Κυριαρχούσε ο ενθουσιασμός σίγουρα, αλλά πάντα υπάρχει και λίγο άγχος, και επειδή θα έφευγα από τη χώρα μου. Μόλις όμως πάτησα στο γήπεδο, μου έφυγε όλο το άγχος».

– Πώς ήταν η εμπειρία του να εκπροσωπείς την Ελλάδα σε διεθνές επίπεδο;

«Σίγουρα ήταν μεγάλη μου τιμή να έχω το εθνόσημο στο στήθος και είμαι πολύ περήφανη που αγωνίστηκα για την Ελλάδα. Και χαίρομαι που καταφέραμε να πετύχουμε τους στόχους μας».

– Στον τελευταίο αγώνα με τη Λετονία, όπου αγωνίστηκες και βοήθησες στην πρόκριση, τι σου έμεινε περισσότερο;

«Οτι όλες οι συμπαίκτριές μου με δέχτηκαν ως μέλος της οικογένειας της εθνικής ομάδας. Μου έμειναν οι πανηγυρισμοί με την ομάδα, το προπονητικό σταφ και τους γονείς μας που είχαν έρθει να μας υποστηρίξουν».

– Ποια είναι η εικόνα που σου έμεινε από τις αντίπαλες ομάδες και το επίπεδο της διοργάνωσης;

«Οι άλλες ομάδες ήταν ανταγωνιστικές, ειδικά η Κροατία που μας δυσκόλεψε πολύ. Η διοργάνωση ήταν πολύ καλή, με άριστες εγκαταστάσεις. Ήταν πολύ καλή εμπειρία να παίζω με αθλήτριες από άλλες χώρες».

– Υπάρχει κάποια στιγμή από το ταξίδι ή τους αγώνες που θα θυμάσαι για καιρό;

«Ιδιαίτερη στιγμή ήταν όταν ακούστηκε ο εθνικός μας ύμνος. Ένιωσα τεράστια υπερηφάνεια και ρίγος να τον τραγουδάω με όλη μου την ψυχή».

– Πώς ήταν το κλίμα στην ομάδα με τις συμπαίκτριες και το προπονητικό επιτελείο;

«Το κλίμα ήταν άψογο και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα γίναμε όλοι μια οικογένεια. Ήμασταν μια πραγματική ομάδα που πάλευε η μία για την άλλη και όλες μαζί για την Ελλάδα».

Για τη συμμετοχή στην Pre League με τον Απόλλωνα Καλαμάτας:

– Πιστεύεις ότι η συμμετοχή σου στην Pre League σε βοήθησε να ανταποκριθείς καλύτερα στην Εθνική;

«Σίγουρα με βοήθησε γιατί είχα την ευκαιρία να προπονηθώ με υψηλού επιπέδου αθλήτριες και να πάρω εμπειρίες από τα παιχνίδια σε μια μεγάλη κατηγορία. Ευχαριστώ πολύ την ομάδα μου, τους προπονητές μου και τις συμπαίκτριες μου που με βοήθησαν να βελτιωθώ και να φτάσω σε αυτό το σημείο».

– Τι δυσκολίες ή διαφορές ένιωσες παίζοντας σε ένα τόσο απαιτητικό πρωτάθλημα σε μικρή ηλικία;

«Ηταν σίγουρα δύσκολη όλη η διαδικασία, και των προπονήσεων και των ταξιδιών, γιατί υπήρχαν αγώνες σε όλη την Ελλάδα. Σε μια τέτοια κατηγορία πρέπει να είσαι πιο αφοσιωμένος και συγκεντρωμένος στον στόχο σου. Με σκληρή δουλειά όμως πετυχαίνεις αυτό που θες και χάρηκα πολύ που ήμουν σε αυτή τη διαδικασία».

Προσωπικά και μελλοντικά:

– Τι σημαίνει για σένα ο ρόλος του λίμπερο;

«Ο ρόλος του λίμπερο για μένα δεν είναι μόνο άμυνες και υποδοχές. Πάντα θαύμαζα αυτή τη θέση γιατί πρέπει να είσαι σαν αρχηγός και προπονητής μέσα στο γήπεδο. Καθοδηγείς τη ζώνη άμυνας, πιέζεις και εμψυχώνεις την ομάδα».

– Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου από εδώ και πέρα;

«Θέλω να συνεχίσω να βελτιώνομαι μέσα από την προπόνηση και να πετυχαίνω τους στόχους μου. Πάντα ήταν όνειρό μου να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ στο βόλεϊ και να κάνω την ομάδα μου και την οικογένειά μου περήφανους, είτε πρόκειται για τον Απόλλωνα είτε για την Εθνική».

– Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις σχολείο και προπονήσεις;

«Με τόσες ώρες προπόνησης είναι δύσκολο να συμβαδίσεις με τα μαθήματα, ειδικά όταν έχω προπονήσεις με την εθνική στην Αθήνα. Παρ’ όλα αυτά, προσπαθώ να έχω ένα σωστό πρόγραμμα για να τα προλαβαίνω όλα. Oταν αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις, βρίσκεις τη δύναμη να το στηρίξεις και να αντεπεξέλθεις στις δυσκολίες. Έτσι το λέω και στις συναθλήτριές μου: με καλή οργάνωση και θέληση, όλα γίνονται».

– Υπάρχει κάποια αθλήτρια που θαυμάζεις;
«Θαυμάζω πολύ την Πέννυ Ρόγκα του Παναθηναϊκού, που παίζει στη θέση του λίμπερο. Όχι μόνο για τις ικανότητές της και το ταλέντο της, αλλά και για την προσωπικότητά της και το πάθος της. Επίσης, είναι πρότυπο για μένα γιατί πρόσφατα νίκησε τον καρκίνο και είναι πραγματική μαχήτρια της ζωής».

«Ευχαριστώ όσους με στηρίζουν»

Κλείνοντας τη συνέντευξη, η Μαρία Χριστοπούλου θέλησε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της προς όλους όσοι βρίσκονται δίπλα της στην πορεία της: «Θέλω να ευχαριστήσω πρώτα απ’ όλα την οικογένειά μου γιατί χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει να πετύχω τους στόχους μου, όπως και την ομάδα, τις συμπαίκτριες και τους προπονητές μου που με στηρίζουν τόσα χρόνια και πιστεύουν σε μένα».