Η άνοδος ήρθε ως επιστέγασμα μιας εξαιρετικής χρονιάς, κατά την οποία η ομάδα της Καλαμάτας κατέκτησε αήττητη το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής ΕΣΠΕΠ, επιβεβαιώνοντας την ανωτερότητά της και στα μπαράζ, απέναντι σε ιδιαίτερα ανταγωνιστικές ομάδες από όλη την Ελλάδα.
Η προπονήτρια του Μεσσηνιακού, Γωγώ Σουρή, μιλώντας στην "Ελευθερία", αναφέρθηκε με ειλικρίνεια και συναίσθημα στη διαδρομή της ομάδας, τις προκλήσεις των τελευταίων χρόνων και το πώς η φετινή επιτυχία είναι αποτέλεσμα δουλειάς, επιμονής και σχέσεων που έχουν χτιστεί με διάρκεια και αμοιβαίο σεβασμό. Όπως είπε χαρακτηριστικά, η φετινή χρονιά ήταν «μια μερική δικαίωση» μετά από δύσκολες αποφάσεις του παρελθόντος, όπως η αναγκαστική αποχώρηση από την Α2 λόγω πανδημίας ή η μη συμμετοχή σε αγώνα που θα έκρινε την είσοδο στην Pre League.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην ηθική και ιστορική σημασία της επιστροφής αυτής, αφού το γυναικείο τμήμα του Μεσσηνιακού αποτελεί διαχρονικά σημείο αναφοράς για το βόλεϊ της περιοχής. Δεν κρύβει τη συγκίνησή της για την ανταπόκριση των αθλητριών στις απαιτήσεις της χρονιάς, τονίζοντας ότι «άντεξαν, ξεπέρασαν προβλήματα και έδειξαν πάθος», ενώ ευχαριστεί ξεχωριστά και προσωπικά όσους στήριξαν την ομάδα. «Αυτή η επιστροφή είναι μια δεύτερη ευκαιρία για την ομάδα», λέει η ίδια, με τη σκέψη στραμμένη ήδη στην επόμενη μέρα και στη δημιουργία ενός ανταγωνιστικού ρόστερ για την Α2.

Αρχικά, συγχαρητήρια για την άνοδο. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα μετά την επιστροφή του Μεσσηνιακού στην Α2 Εθνική κατηγορία;

«Ευχαριστούμε πολύ! Μόνο χαρά και επιβράβευση για όλη την προσπάθεια… Είχα απογοητευτεί πολύ που είχε αναγκαστεί η ομάδα να αποχωρήσει, οπότε… είναι μια μερική δικαίωση γιατί αυτή η ομάδα αξίζει να βρίσκεται εκεί».

Ο Μεσσηνιακός κατέκτησε αήττητος το πρωτάθλημα. Θεωρείτε πως η ομάδα απέδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι άξιζε αυτή την άνοδο;

«Πόσο πιο ξεκάθαρα… Αήττητος και στην κανονική διάρκεια και στα πλέι οφ στη συνέχεια… Και στα μπαράζ έδειξε ότι ήταν ισάξια όλων, ακόμα και των αθηναϊκών ομάδων που υπερτερούν της επαρχίας λόγω πληθώρας αθλητριών, ανταγωνιστικότατου πρωταθλήματος, μη μετακίνησης από το σπίτι τους κ.τ.λ. Είμαστε πανάξια και δίκαια το ένα εισιτήριο της ανόδου».

Ποια ήταν τα στοιχεία που κατά τη γνώμη σας έκαναν φέτος τη διαφορά και οδήγησαν στην επιτυχία;

«Τα στοιχεία είναι αποτέλεσμα συνολικής προσπάθειας σχεδιασμού δύο χρόνων. Αγωνιστικά είχαμε μια αξιόλογη βάση αθλητριών και με την προσθήκη κάποιων αθλητριών θέσαμε τις βάσεις για την άνοδο. Διοικητικά ο σύλλογος είχε διάθεση και ήθελε έμπρακτα να επενδύσει σε αυτή την ομάδα και να ανέβει κατηγορία. Η επιμονή, η διάρκεια, η συλλογική δουλειά και βασικά η αγάπη μας οδήγησαν στην άνοδο».

Πόσο δύσκολη ήταν η διαδικασία των μπαράζ; Ποια στιγμή θεωρείτε καθοριστική σ’ αυτό το τελευταίο κομμάτι της χρονιάς;

«Τα μπαράζ ήταν δύσκολα. Είχαμε τέσσερις μέρες σερί αγώνων… το ρεπό μας βγήκε την τελευταία μέρα. Αυτό ήταν κακό για εμάς. Το επίπεδο των ομάδων ήταν υψηλό και αυτό μας φόβισε, γιατί ως επαρχία είχαμε συνηθίσει να παίζουμε πιο εύκολα ματς. Την πρώτη μέρα το ματς Ιωνικός – Βύρωνας ήταν παιχνίδι Pre League επιπέδου και οι αθλήτριες ήταν πρώην παίκτριες Α1, Pre League, οπότε σαφώς και δεν ήταν απλό. Και τα νησιά ήταν επίσης πρωταθλητές. Βέβαια όταν πας σε μπαράζ ανόδου, έτσι θα ήταν. Η πιο καθοριστική στιγμή για φέτος ήταν το ματς με τα Χανιά. Αν χάναμε, ήμασταν εκτός λογικά… Πηγαίναμε με μια ήττα την προηγούμενη μέρα, την πρώτη μας τη φετινή χρονιά, και με ένα κακό μας ματς — κυρίως ψυχικά. Εκείνη τη στιγμή ακούστηκαν "δεν πειράζει" και "αν δεν ανέβουμε… είναι καλό το επίπεδο", και όλοι μέσα τους λίγο το αμφισβήτησαν… Η ομάδα όμως μπήκε σε εκείνο το ματς πολύ δυνατή, πολύ συγκεντρωμένη, με πραγματικά μεγάλο πάθος! Όλες μια γροθιά… Αυτή για μένα ήταν η πιο μεγάλη στιγμή φέτος».

Από την αρχή της σεζόν είχε τεθεί ξεκάθαρα ο στόχος της ανόδου. Πόσο εύκολο είναι για μια ομάδα να διαχειριστεί αυτή την πίεση από το ξεκίνημα;

«Δεν είναι εύκολο να δηλώνεις ότι πας για πρωτάθλημα… Έχεις σε κάθε ματς το άγχος μην αποτύχεις. Παρ’ όλα αυτά, το διαχειριστήκαμε σε γενικές γραμμές όπως έπρεπε».

Το γυναικείο τμήμα του Μεσσηνιακού έχει ιστορία δεκαετιών και μάλιστα με σταθερή παρουσία σε εθνικές κατηγορίες. Πόσο σημαντική είναι αυτή η κληρονομιά για εσάς ως προπονήτρια;

«Κοιτάξτε… Λείπουμε κάποια χρόνια λόγω συγκυριών. Όταν ήμασταν ξανά στην Α2 δεν υπήρχε Pre League και πάντα βρισκόμασταν στην πρώτη 4άδα - 5άδα, και με μια χρονιά να διεκδικούμε την άνοδο στην Α1. Χωρίς προσθήκη πολλών μεταγραφών, πάντα είχαμε Καλαματιανές αθλήτριες με 2–3 μεταγραφές. Οπότε είμαι ικανοποιημένη αρκετά… και η κληρονομιά αυτή μου δίνει μια ηθική δικαίωση. Βέβαια, πάντα ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο!».

Από το 2012 είστε προπονήτρια της ομάδας και έχετε περάσει μαζί της πολλά — άνοδοι, καλές πορείες, αλλά και η υποχρεωτική αποχώρηση από την Α2 λόγω πανδημίας. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό το διάστημα και τι σημαίνει για εσάς αυτή η επιστροφή;

«Έχω περάσει πολλά όπως είπατε… Έχω δύο μεγάλες κακές στιγμές σε αυτή την ομάδα που με πλήγωσαν και προσπάθησα πολύ να μην παραιτηθώ. Η πρώτη ήταν όταν, μετά από μια καταπληκτική χρονιά που βγήκαμε δεύτεροι στην τότε Α2, δεν πήγαμε να παίξουμε έναν αγώνα με το Αιγάλεω — ο νικητής θα έμπαινε τότε στη καινούργια κατηγορία που δημιουργούταν, την Pre League. Η ομάδα τότε δεν πήγε. Εγώ είχα ενημερωθεί ότι θα πάει… Εν τέλει, για διάφορους λόγους, δεν πήγε. Αυτό εμένα με διέλυσε για πολλά χρόνια. Ένιωσα προδοσία για την προσπάθειά μου και θεωρώ ότι κόστισε και πολλά για τη μετέπειτα πορεία μας… Και η δεύτερη στιγμή ήταν η αποχώρηση, όπως είπατε. Έκανα μεγάλη υπέρβαση τότε για να παραμείνω… και ήταν πάρα, πάρα, πάρα πολύ δύσκολο. Η επιστροφή σημαίνει μια δεύτερη ευκαιρία για αυτή την ομάδα, που παρ’ όλα τα λάθη της αξίζει να βρίσκεται σε εθνικές κατηγορίες».

Η φετινή επιτυχία χτίστηκε σε δύσκολες συνθήκες. Πόσο ρόλο έπαιξαν οι σχέσεις που έχετε χτίσει με τις αθλήτριες και η στήριξη της Διοίκησης όλα αυτά τα χρόνια;

«Όπως σας απάντησα και πιο πάνω… θεωρώ πως αυτή η άνοδος οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στις σχέσεις εκτίμησης μεταξύ αθλητριών, παικτριών, διοίκησης και προπονητή. Και αυτό έχει χτιστεί σε βάθος και θα φανεί από την παραμονή των περισσότερων εξ αυτών. Και φέτος! Κάποιες φορές χρειάζονται θυσίες και χρόνος για να δικαιωθείς…».

Τι απαιτείται από εδώ και πέρα για να μπορέσει η ομάδα να σταθεί με αξιώσεις στην Α2; Υπάρχουν ήδη σκέψεις για τον σχεδιασμό της νέας χρονιάς;

«Ο σχεδιασμός έχει ξεκινήσει την επόμενη μέρα… Για να εδραιωθείς χρειάζεσαι ένα ολοκληρωμένο ρόστερ για να μπορέσεις να είσαι ανταγωνιστικός».

Υπάρχουν νέοι στόχοι πλέον; Μπαίνει ξανά στο τραπέζι η φιλοδοξία για σταθερή παρουσία ή ακόμη και για επιστροφή στο κορυφαίο επίπεδο στο μέλλον;

«Ο Μεσσηνιακός θέλει να είναι σε αυτές τις κατηγορίες, ναι, γι’ αυτό και έχτισε αυτή την ομάδα φέτος. Το μέλλον δεν το ξέρουμε… Υπάρχει διάθεση, θα έλεγα ναι, αλλά αυτό θέλει πολλά πράγματα… που θα τα πούμε σε άλλη συνέντευξη (χαμόγελα). Στόχος είναι να εδραιωθεί η ομάδα φέτος και κάθε χρόνο να χτίζει και κάτι ακόμα».

Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στις αθλήτριές σας, αλλά και σε όσους στήριξαν την ομάδα σε αυτή την προσπάθεια;

«Θέλω να ευχαριστήσω τις παίκτριές μου, που ήθελαν όσο και εγώ αυτή την άνοδο! Και το έδειξαν! Που άντεξαν και ξεπέρασαν ό,τι προβλήματα προέκυψαν τη χρονιά. Είμαι περήφανη για το πάθος που έδειξαν - χωρίς πάθος δεν πας πουθενά άλλωστε. Τις ευχαριστώ! Όπως επίσης και όλους όσους βοήθησαν: το σύλλογο, τον έφορό μας κ. Ζερίτη που είναι πάντα δίπλα και λέει σε όλα “ναι” - τις περισσότερες φορές τουλάχιστον (χαμόγελα) - και βέβαια βρίσκεται πίσω από το τμήμα βόλεϊ. Τη διοίκηση, βέβαια, του συλλόγου που μας στηρίζει και μας πιστεύει. Τον συνεργάτη μου κ. Τάκη Θεοδωρόπουλο. Εννοείται, τον κ. Ζεργιώτη που είναι πάντα εκεί να μας βοηθάει, τον κ. Χρονόπουλο που όποτε μπορούσε ήταν κι αυτός εκεί! Και όλους τους χορηγούς που ήταν κοντά στην ομάδα. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω όσους ήρθαν στα μπαράζ και μας στήριξαν και μας πίστεψαν! Αυτή την επιστροφή θέλω να την αφιερώσω σε κάποιον που είμαι σίγουρη ήταν δίπλα μου… Είμαι σίγουρη ότι θα γέλασε όταν τα καταφέραμε… στον μεγαλύτερό μου θαυμαστή… στον πατέρα μου!».