Η Δήμητρα Γεωργακοπούλου που φέτος θα αγωνίζεται στα μεγάλα σαλόνια με τον Αστέρα Αγίου Δημητρίου συνθέτει μαζί με την Αναστασία Σιρίνινα το πιο υποσχόμενο δίδυμο της μεσσηνιακής γυναικείας πετοσφαίρισης.
Η 20χρονη διαγώνιος, γέννημα – θρέμμα Καλαματιανή, είχε τεράστια συμβολή στην περσινή εξαιρετική πορεία του αθηναϊκού σωματείου που κέρδισε την άνοδο στην Α1 και θεωρείται μία από τις πιο εξελίξιμες Ελληνίδες βολεϊμπολίστριες.
«Ξεκίνημα σε ηλικία 12 ετών στις ακαδημίες της ΓΕΜ με προπονητή τον κύριο Καθάριο. Πήγα μαζί με μία φίλη μου η οποία με προέτρεψε αρχικά και από τότε το βόλεϊ έγινε μέρος της καθημερινότητάς μου» θυμάται η Δήμητρα που στα 15 της θα βρεθεί στο Μεσσηνιακό. Εκεί, εξελίχθηκε με γρήγορα βήματα σε βασικότατο στέλεχος κι όταν το 2013 πέρασε σαν φοιτήτρια στο Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιά, οι προτάσεις για μεταγραφή κατέφθαναν η μία μετά την άλλη.
Η νεαρή Καλαματιανή αθλήτρια που το επόμενο Σάββατο κλείνει τα 20 της χρόνια επέλεξε τον Αστέρα Αγίου Δημητρίου και μετά από μία διετία εκεί δεν έχει μετανιώσει ούτε στιγμή για την απόφασή της. «Δεν έχω κανένα παράπονο, ο Αστέρας λειτουργεί επαγγελματικά και υπάρχει εξαιρετική οργάνωση» αναφέρει η Δήμητρα Γεωργακοπούλου που περιμένει με ανυπομονησία την παρθενική συμμετοχή της στην Α1: «Θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η χρονιά, καθώς θα αντιμετωπίσουμε τις μεγαλύτερες ομάδες του ελληνικού βόλεϊ κι αυτό είναι από μόνο του μία πρόκληση. Για τη δική μου ομάδα η παραμονή θα είναι σίγουρα καλοδεχούμενη, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι περισσότερο και να τερματίσουμε στο πρώτο μισό της βαθμολογίας».
Η άνοδος στην Α1 έχει ήδη εκτοξεύσει στα ύψη το ενδιαφέρον των κατοίκων του Μπραχαμίου και στο κλειστό του Αγίου Δημητρίου αναμένεται φέτος το αδιαχώρητο. «Οι εξέδρες γέμιζαν από πέρυσι σε κάθε παιχνίδι, φαντάζομαι ότι φέτος δεν θα υπάρχει θέση από νωρίς. Ο κόσμος εδώ στο Μπραχάμι στηρίζει τον Αστέρα και μας δίνει δύναμη όταν παίζουμε εντός έδρας» τονίζει η Δήμητρα.
Η αναρρίχηση στο κορυφαίο επίπεδο του ελληνικού βόλεϊ έχει αλλάξει προς το... θερμότερο τη σχέση της με το άθλημα και όπως η ίδια υποστηρίζει «κάθε χρόνο δένομαι περισσότερο με το βόλεϊ, φέτος δεν το αποχωρίστηκα ούτε το καλοκαίρι δουλεύοντας στο Kalamata Beach Volley και είναι αλήθεια πως το βλέπω πια πολύ πιο επαγγελματικά. Θα με ενδιέφερε να κάνω καριέρα στο βόλεϊ που για μένα είναι όλος ο αθλητισμός, καθώς δεν παρακολουθώ κανένα άλλο σπορ».
Στο Μεσσηνιακό έμεινε τρία χρόνια κι εκείνο που της έχει μείνει έντονα χαραγμένο στη μνήμη είναι το καλό κλίμα στα αποδυτήρια. «Το οικογενειακό κλίμα είναι και το μυστικό της επιτυχίας του Μεσσηνιακού. Μακάρι τα επόμενα χρόνια να κερδίσει την άνοδο και η Καλαμάτα να βρεθεί στο επίκεντρο του ελληνικού βόλεϊ» λέει η Δήμητρα που θα ήθελε κάποια στιγμή στο μέλλον να ξαναπαίξει στο Μ.Γ.Σ.: «Δεν ξέρω τι μπορεί να μου επιφυλάσσει το μέλλον. Στα σχέδιά μου, πάντως, είναι η επιστροφή στην Καλαμάτα κάποια στιγμή και βέβαια να ξαναπαίξω βόλεϊ εκεί».
Πιο φανατικός υποστηρικτής της είναι ο μεγαλύτερος αδελφός της Αλέξανδρος, που αν και μένει μόνιμα στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα, δεν χάνει παιχνίδι της. «Γενικά η οικογένειά μου με έχει στηρίξει πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια που παίζω βόλεϊ, αλλά η στήριξη του αδελφού μου είναι πραγματικά απίστευτη» αναφέρει η 20χρονη βολεϊμπολίστρια.
Τι λείπει από την Καλαμάτα ώστε να αποκτήσει σύντομα εκπρόσωπο στην Α1; «Προφανώς μεγαλύτερη οργάνωση. Θα αναφέρω μόνο ότι στον Αστέρα κάνουμε διπλές προπονήσεις σχεδόν κάθε μέρα και θεωρείται αδιανόητο να λείπει κάποια κοπέλα, ενώ στην Καλαμάτα οι περισσότερες αθλήτριες αδυνατούν να ανταποκριθούν ακόμα και σε μονές καθημερινές προπονήσεις» απαντά.
Ολοκληρώνοντας την κουβέντα μας η Δήμητρα θέλησε να στείλει σε όλους τους ανθρώπους του βόλεϊ στην Καλαμάτα ευχές για τη σεζόν που ξεκινά: «Εύχομαι καλή σεζόν σε όλες τις ομάδες της πατρίδας μου και ειδικότερα στο Μεσσηνιακό, αλλά και στον κόσμο της Καλαμάτας που τα τελευταία χρόνια έχει πραγματικά αγκαλιάσει το άθλημα».