Τονίζει τα προβλήματα και το γεγονός ότι η πόλη έχει ακατάλληλους αγωνιστικούς χώρους και κάνει τις προτάσεις του για το αύριο στον αθλητισμό της πόλης. 

«Το τελευταίο χρονικό διάστημα κάτι φαίνεται να κινείται στα αθλητικά δρώμενα της πόλης, σε επίπεδο Δήμου.

Ο επικεφαλής του συνδυασμού Ανοιχτός Δήμος – Ενεργοί Πολίτες, μετά από διαβούλευση με τους φορείς του Αθλητικού Κινήματος της πόλης, παρουσίασε μια αρκετά ρεαλιστική, θα έλεγα, πρόταση, για το τι Αθλητισμό θέλουμε και πως αυτός μπορεί να υποστηριχθεί από τις αθλητικές εγκαταστάσεις της πόλης.

Από την άλλη, για δεύτερη φορά, ο Πρόεδρος του Αθλητικού Φορέα απαντά και αντί για ανακοίνωση έργων, ή έστω προγραμμάτων για το χώρο που προΐσταται, κάνει κοστολόγηση των ανακοινωθέντων έργων και προτάσεων.

Εμείς θα ευχαριστήσουμε όλους τους συμπολίτες μας, που ειλικρινά προσπαθούν, προβληματίζονται και αγωνιούν για την επόμενη ημέρα του Αθλητισμού στην πόλη μας και θα καταγράψουμε για μία ακόμη φορά, τεκμηριωμένα τις θέσεις μας με οδηγό πάντα μια διαδρομή 50 σχεδόν χρόνων, τόσο στον ελληνικό, όσο και στον διεθνή αθλητικό Στίβο.

Ο Αθλητισμός στην πατρίδας μας διαχρονικά επιχορηγείτο από το Υπουργείο Πολιτισμού – Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, μετά το 2009 πέρασε αργά αλλά σταθερά, στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Το αθλητικό σωματείο από τις βαρύγδουπες εκφράσεις και τους χαρακτηρισμούς ως "Κύτταρο του Αθλητισμού" έχει φθάσει στην άλλη άκρη να αποτελεί εφιάλτη πλέον, για τους τελευταίους ρομαντικούς που βάζουν το χέρι στη τσέπη και στηρίζουν το θεσμό αυτό.

Οι αθλητικές εγκαταστάσεις πέρασαν σταδιακά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με τους πόρους λειτουργίας τους να εξανεμίζονται.

Η επόμενη ημέρα λοιπόν, μας παραπέμπει στην ταινία του Θ. Αγγελλόπουλου "Το μετέωρο βήμα του πελαργού".

Οι αθλητικές Ομοσπονδίες και οι Ενώσεις όλων των αθλημάτων, δηλώνουν λειτουργική αδυναμία και όλα πλέον μεταφέρονται στις πλάτες των γονέων, των νεαρών αθλητών.

Οι Δήμοι γίνονται ο κυρίαρχος παίκτης, τα πάντα εξαρτώνται από το αν ο Αθλητισμός είναι στις προτεραιότητες της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής και φυσικά αν οι άνθρωποι που διοικούν τον Δημοτικό Αθλητικό Οργανισμό, έχουν την θέληση αλλά και την γνώση να υλοποιήσουν ένα στοιχειώδες Αθλητικό Πρόγραμμα».

Η Τέντα

«Στην Καλαμάτα το τελευταίο αθλητικό έργο έγινε το 1989 με την κατασκευή της ΤΕΝΤΑΣ. Ένα έργο φθηνό για την εποχή, λειτουργικό αλλά και πολύ απαιτητικό για την χρήση του.

Από το 1995 ο χώρος των αθλοπαιδιών διεκδικεί ένα έργο μεγάλης αθλητικής πνοής, όπως είναι η κατασκευή ενός μικρού Παλαί ντε σπορ.

Δυστυχώς διαχρονικά οι Διοικήσεις, τόσο του Δήμου, όσο και της τότε Νομαρχίας, φάνηκαν αδύναμες να επιβάλουν την κατασκευή ενός τέτοιου έργου.

Έτσι φθάνουμε αισίως στο 2016 και η Καλαμάτα διαθέτει δύο ξεπερασμένα κλειστά γυμναστήρια, που οι αρμόδιοι αρνούνται ή δεν θέλουν να τα συντηρήσουν ή ακόμα - ακόμα δεν έχουν την αθλητική παιδεία να το κάνουν.

Σε όλο τον κόσμο τα αθλητικά γυμναστήρια λειτουργούν με αυστηρό εσωτερικό κανονισμό, φυλάσσονται άψογα και όσοι τα χρησιμοποιούν τα σέβονται και τα προσέχουν καλύτερα από το σαλόνι του σπιτιού τους.

Φυσικά στην Πατρίδα μας και γιατί όχι και στην πόλη μας, όταν ένα έργο κατασκευάζεται, περιμένουμε να φθάσει στα όρια κατάρρευσης για να το συντηρήσουμε.

Αυτό συμβαίνει με το κέλυφος της Τέντας (από το 15ο χρόνο ζωής, βάσει προδιαγραφών, έχουμε φθάσει στο 27ο) και φυσικά ευχόμαστε οι καιρικές συνθήκες τον ερχόμενο χειμώνα να είναι εξίσου ευνοϊκές με εκείνες του 2015.

Οι πλαστικοί τάπητες που προφύλασσαν το παρκέ από το άνοιγμα των κερκίδων και άλλες χρήσεις, έχουν εξαφανιστεί. Το γήπεδο δεν θερμαίνεται και η υγρασία που δημιουργείται έχει καταστρέψει τον ηλεκτρονικό πίνακα, εδώ και πέντε περίπου χρόνια.

Τα κάγκελα περίφραξης είναι στη διάθεση του Δήμου για άλλες χρήσεις και όχι σταθερά να προστατεύουν το παρκέ, από την αυθαίρετη είσοδο των φιλάθλων, αλλά και των αθλητών.

Τα αποδυτήρια δεν έχουν κλειδιά, ή όταν τους βάζουν χάνονται, αφού δεν υπάρχει αρμόδιος υπάλληλος για έλεγχο και όποιος θέλει μπαίνει και βγαίνει.

Για ψύξη ούτε λόγος (δεν έχει περάσει ποτέ από το μυαλό κανενός), εξάλλου η Καλαμάτα το καλοκαίρι είναι για μπάνια ! Οι διεθνής διοργανώσεις από το 1992 (Πανευρωπαϊκό Μπάσκετ Νεανίδων) είναι άγνωστες για την πόλη».

Το Κλειστό της Παραλίας

«Το Κλειστό της Παραλίας, είναι σε καλύτερη κατάσταση. Ανακατασκευάστηκε πριν από κάποια χρόνια, μόνο που ξέχασαν τα καλοριφέρ στα αποδυτήρια και η αρένα θυμίζει το χειμώνα παγοδρόμιο. Πρόσφατα μάλιστα το αναβάθμισαν, αλλάζοντας το δάπεδο και αντί, όπως όλοι θα περίμεναν, να τοποθετηθεί παρκέ, τοποθέτησαν ένα δεύτερης ποιότητας ταραφλέξ , με αποτέλεσμα η Καλαθοσφαίριση στην ουσία να αποκλεισθεί, αφού και η Α΄ Κατηγορία Ε.ΚΑ.Σ.ΚΕ.ΝΟ.Π., παίζει σε παρκέ.  

Κατασκεύασαν επίσης ένα στέγαστρο, έξω από την είσοδο του Γηπέδου (προφανώς αφορούσε την καλαίσθητη εικόνα της εγκατάστασης), ενώ απαγορεύεται να ανοίγουν τα παράθυρα για εξαερισμό, διότι θα δημιουργηθεί ρεύμα αέρος και κατά τον κατασκευαστή θα χαλάσει η μόνωση της οροφής.

Όπως γίνεται κατανοητό, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Με 16 ενεργά σωματεία Μπάσκετ και πέντε Βόλεϊ, οι αγωνιστικοί χώροι της πόλης, στην ουσία είναι από ανεπαρκής έως ανύπαρκτη (1 γήπεδο Μπάσκετ Κεντρικό Τέντας Παρκέ – 1 γήπεδο Κλειστό Παραλίας – Πλαστικό), δεν λογίζονται αγωνιστικοί χώροι το βοηθητικό της Τέντας και το Κλειστό Πολυκλαδικού που επισκευάζεται, λόγω ελλειμματικών διαστάσεων.

Αν λοιπόν σε όλα αυτά υπολογίσουμε, προβληματική καθαριότητα, ελλειμματική λειτουργία και ανύπαρκτη φύλαξη (εδώ προβάλλει μια ανεξήγητη και έξω από κάθε αθλητική δεοντολογία – ιδεοληψία γύρω από τη φύλαξη των σταδίων από τον Αθλητικό Οργανισμό) το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικό.

Φυσικά πρέπει να καταγράψουμε μικρές παρεμβάσεις που έγιναν, όπως η επισκευή του Κεντρικού Γηπέδου ΤΕΝΤΑΣ, η αγορά ενός μικρού φορητού ηλεκτρονικού πίνακα με χρόνο και σκορ μόνο και η συντήρηση της αίθουσας Βαρών του Κλειστού Παραλίας, που διευκολύνουν, αλλά όμως δε λύνουν το πρόβλημα.            

Ας δούμε όμως τι θα θέλαμε από τον Αθλητικό Οργανισμό του Δήμου, αφού πλέον είναι ο Φορέας που θα πρέπει να σπρώξει τον Αθλητισμό της πόλης μπροστά».

Όραμα - σχέδιο - στόχοι

«Το τρίπτυχο λοιπόν, για το σήμερα και το αύριο του Αθλητισμού της πόλης, θα πρέπει να είναι όραμα - σχέδιο - στόχοι.

Όραμα : Απαραίτητη προϋπόθεση που πρέπει να διέπει τους ανθρώπους που διοικούν και έχουν άμεση σχέση με τα αθλητικά δρώμενα, επιλέγουν τι αθλητισμό αντέχει η πόλης και ποια αθλήματα ιεραρχικά στηρίζονται και προωθούνται.

Σχέδιο: Ο τρόπος αντιμετώπισης των σωματείων και των ανθρώπων που τα υπηρετούν και η περαιτέρω βοήθεια για την υλοποίηση των στόχων τους. Λειτουργία αθλητικών χώρων, αξιοποίησή τους, κατασκευή νέων, αθλητικό Καλεντάρι.

Στόχοι: Υλοποίηση αθλητικού σχεδιασμού, εκδηλώσεις προβολής και ανάπτυξης κατά Άθλημα, εξεύρεση οικονομικών πόρων - χορηγοί, διεθνής διοργανώσεις, Γιορτή Αθλητισμού, Βραβεύσεις.

Τέλος θέλουμε να υπενθυμίσουμε σε όλους ότι, υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ,

1. Του αγωνιστικού Αθλητισμού, για τον οποίο την ευθύνη έχουν οι Αθλητικές Ομοσπονδίες και οι Ενώσεις και συνδράμει η Τοπική Αυτοδιοίκηση με την παραχώρηση ικανών αγωνιστικών χώρων.

2. Του Μαζικού Αθλητισμού που πλέον τον εκφράζουν και τον υλοποιούν τα αθλητικά σωματεία, λόγω αδυναμίας της πολιτείας και συνδράμει και πάλι η Τοπική Αυτοδιοίκηση με επαρκείς αγωνιστικούς χώρους και ίσως κάποια προγράμματα δράσης και

3. Του Αθλητισμού για όλους, που την ευθύνη έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, με την παροχή χώρων άθλησης και προγραμμάτων αναψυχής.

Κάνοντας λοιπόν αυτή τη μικρή αναδρομή στο μακρινό, αλλά και το πρόσφατο παρελθόν, καταγράφοντας δε τα πιο τρανταχτά και επίκαιρα προβλήματα, που πραγματικά κάνουν δύσκολη τη ζωή των σωματείων και των αθλητών τους, θέλουμε να αναδείξουμε το πρόβλημα που ακούει στο όνομα έλλειψη κατάλληλων και επαρκών αθλητικών αγωνιστικών χώρων.

Η κατασκευή του Παλαί Ντε σπορ, η λειτουργικότητα των υπαρχόντων αγωνιστικών χώρων και η κατασκευή δύο κλειστών προπονητηρίων, είναι στόχοι εφικτοί, που μπορούν άμεσα με δραστικές παρεμβάσεις του Δήμου Καλαμάτας να υλοποιηθούν και φυσικά να δώσουν σε όλους εμάς, που υπηρετούμε τον Αθλητισμό της πόλης, να νιώσουμε ότι πραγματικά και ο Αθλητισμός είναι ένα μεγάλο κομμάτι του Πολιτισμού μας και όχι κάποιες άψυχες λέξεις καταχωρημένες σ΄ ένα κομμάτι χαρτί».