Σάββατο, 07 Φεβρουάριος 2015 09:39

«Με τον Αρκαδικό στην Α1», λέει ο Πέτρος Νοέας

Γράφτηκε από τον

O Πέτρος Νοέας αποτελεί μαζί με το Νίκο Χατζή τη μεσσηνιακή δύναμη πυρός του φετινού Αρκαδικού, που προσπαθεί να κερδίσει το εισιτήριο της ανόδου στην Α1 κατηγορία μπάσκετ και να γράψει ιστορία.


Με σημαντικό εφόδιο την παρουσία του στην Α1 τα προηγούμενα χρόνια, ο 27χρονος πάουερ φόργουορντ εξελίσσεται σε έναν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές των Αρκάδων τη φετινή σεζόν. Για την ώρα ο Αρκαδικός βρίσκεται στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας αλλά το πρωτάθλημα έχει ακόμα πολύ δρόμο. «Τα πάντα θα κριθούν στο φινάλε. Η φετινή Α2 έχει πολλές ομάδες που πρωταγωνιστούν και ορισμένες ακόμα που μπορούν να κάνουν ζημιές, άρα μιλάμε για το πιο δύσκολο και απρόβλεπτο πρωτάθλημα των τελευταίων ετών. Πάμε καλά μέχρι τώρα αλλά ξέρουμε ότι τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα» υποστηρίζει ο Πέτρος Νοέας που δεν ξεχνά τον Ακάδημο, μέσα από τον οποίο αναδείχθηκε: «Οταν παίζουμε Σάββατο την Κυριακή η Καλαμάτα είναι μοναδικός προορισμός για μένα, όπως βέβαια και ο Ακάδημος όποτε παίζει εντός έδρας. Η φετινή πορεία του είναι πολύ ευχάριστη, πιστεύω ότι θα καταφέρει να σωθεί εύκολα. Εχω άμεση επαφή με τα παιδιά στον Ακάδημο και μακάρι να βγει κάτι καλό μέσα από αυτήν την προσπάθεια για το καλαματιανό μπάσκετ».
Η πτωτική τάση του αθλήματος στη Μεσσηνία, σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στην Τρίπολη, είναι κάτι που απασχολεί τον Καλαματιανό φόργουορντ. «Η Καλαμάτα είναι περισσότερο ποδοσφαιρική πόλη και οι επαγγελματίες θα δώσουν πιο εύκολα μία χορηγία στο ποδόσφαιρο παρά στο μπάσκετ. Αντίθετα, στην Τρίπολη και ο κόσμος αλλά και οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν αγκαλιάσει την προσπάθεια του Αρκαδικού και στηρίζουν με χορηγίες. Αν συνέβαινε κάτι αντίστοιχο και στην Καλαμάτα νομίζω πως θα μπορούσε και εκεί να υπάρχει μία ομάδα που να στοχεύει ψηλά όπως ο Αρκαδικός» τονίζει ο Πέτρος Νοέας και προσθέτει: «Ακόμα και σε επίπεδο εγκαταστάσεων, θεωρώ πως η Τρίπολη βρίσκεται ένα βήμα πιο μπροστά. Εντάξει, κάποια στιγμή θα πρέπει να αλλάξει κάτι στην Τέντα, ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες».
Ο ίδιος είχε την τύχη να φύγει μικρός από τη Μεσσηνία. Εχοντας ως... διαβατήριο τις διεθνείς συμμετοχές του σε όλες τις μικρές εθνικές ομάδες, θα καταλήξει σε ηλικία 17 ετών στο Μαρούσι, που εκείνη την περίοδο μεσουρανούσε στην Α1, με την οικογένεια Βωβού να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη. «Το Μαρούσι ήταν ένα πραγματικά πολύ μεγάλο σχολείο για μένα. Είχα σπουδαίους συμπαίκτες και έμαθα να δουλεύω από μικρός σε συνθήκες απόλυτου επαγγελματισμού» θυμάται. Με τους «κίτρινους» έπαιξε και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά στα Τρίκαλα όπου βρέθηκε για μία σεζόν βίωσε την αντίθετη όψη του νομίσματος: «Στα Τρίκαλα οι συνθήκες ήταν πολύ άσχημες, καμία σχέση με την τρόπο που λειτουργούσε το Μαρούσι. Δυστυχώς το αποτέλεσμα ήταν και η ομάδα να μην πάει καθόλου καλά και εμείς να χάσουμε τα περισσότερα χρήματα που είχαμε συμφωνήσει να πάρουμε».
Το 2011 ο Πέτρος Νοέας θα φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ που όπως υποστηρίζει είναι η ανερχόμενη δύναμη του ελληνικού μπάσκετ: «Στην ΑΕΚ τα πράγματα έχουν μπει σε μία σειρά και πιστεύω ότι το μέλλον της ανήκει. Για μένα ήταν μία φανταστική σεζόν, καθώς είχα για πρώτη φορά την ευκαιρία να ζήσω την ατμόσφαιρα μίας μεγάλης ομάδας που κουβαλάει πάρα πολύ κόσμο».
Ενας από τους λόγους που προτίμησε το περασμένο καλοκαίρι να υπογράψει στον Αρκαδικό ήταν η παρουσία του Νίκου Χατζή: «Ηταν ένα όνειρο να παίξω μαζί με το Νίκο που έχει καταφέρει τόσα πολλά πράγματα στο ελληνικό μπάσκετ κι έχει κερδίσει σχεδόν τα πάντα. Είναι απίστευτη η βοήθεια που προσφέρει σε μας τους μικρότερους σε ηλικία όχι μόνο αγωνιστικά. Πάντα ήθελα να γίνω συμπαίκτης του και είναι μεγάλη χαρά για μένα που μοιραζόμαστε τα ίδια αποδυτήρια φέτος».
Στα 27 του χρόνια ο ύψους 2.04 Καλαματιανός φόργουορντ έχει τουλάχιστον άλλη μία επταετία στο παρκέ γι’ αυτό και δεν σκέφτεται το πιο μακρινό μέλλον: «Οταν είσαι αθλητής είναι δύσκολο να προγραμματίσεις το μέλλον. Σίγουρα κάποια στιγμή θα ήθελα να πάρω το πτυχίο μου, γιατί το πολύ φορτωμένο πρόγραμμα των προηγούμενων χρόνων δεν μου το επέτρεψε. Θα ήθελα επίσης να επιστρέψω στην Καλαμάτα κι ελπίζω μέχρι τότε οι συνθήκες στο μεσσηνιακό μπάσκετ να έχουν αλλάξει προς το καλύτερο».