Εκεί που μέχρι και πριν μερικούς μήνες η ασπρόμαυρη ομάδα έβλεπε να ορθώνεται μπροστά της ολόκληρος... Ταϋγετος, τώρα η οδός... ανόδου φαρδαίνει μέρα με την ημέρα και το μόνο που λείπει από την εξαιρετικά απαλής υφής στρώση του είναι τα ροδοπέταλα. Ακόμα και κάτι αδέσποτα τετράποδα που απειλούσαν το πέρασμά της από τον ερασιτεχνικό στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο μοιάζουν δεμένα με την πιο σφιχτή τριχιά.
Αν ο γυρισμός του Σταύρου Παπαδόπουλου ήταν το κορυφαίο γεγονός του καλοκαιριού, τότε η κατάργηση των πλέι οφ ανόδου από το Τοπικό στη Γ’ Εθνική είναι ένα εξίσου σπουδαίο συμβάν μείζονος σημασίας.
Τα μπαράζ ανόδου αποτελούσαν τον τελευταίο αλλά και πιο δυνατό σκόπελο τα πρόσφατα χρόνια για τις πρωταθλήτριες Μεσσηνίας. Ο Πάμισος έχασε εκεί μία άνοδο που πιθανότατα θα τον είχε οδηγήσει σε άλλο επίπεδο, ενώ πέρυσι η Κυπαρισσία ήταν πάρα πολύ άτυχη, χάνοντας το εισιτήριο σε ένα ακόμα έξτρα ματς, στο αλησμόνητο μπαράζ με τη Σπάρτη στο Περιστέρι.
Ο Τσικλητήρας τη σεζόν που πέρασε είχε εστιάσει από την αρχή εκεί την προσοχή του και δουλεύοντας μεθοδικά τα κατάφερε, όμως κανείς δεν γνώριζε αν του χρόνου θα ανεβαίνουν πάλι δύο από τους τέσσερις ή μόνο ένας, όπως συνέβη τα προηγούμενα χρόνια.
Η κατάργηση αυτής της άχαρης διαδικασίας που δοκίμαζε ακόμα και το όρια της ψυχικής αντοχής των ομάδων που εμπλέκονταν σε αυτήν, ανοίγει ουσιαστικά διάπλατα την πόρτα της ανόδου στην ποδοσφαιρική Καλαμάτα.
Τα θετικά, όμως, δεν σταματούν εδώ. Η διεύρυνση της Γ’ Εθνικής που θα διεξάγεται ίσως και από τη νέα σεζόν, αλλά σίγουρα από το 2017-2018, σε έξι ομίλους των 14 ομάδων αποτελεί ένα ακόμα ενθαρρυντικό στοιχείο. Γιατί έτσι η «Μαύρη Θύελλα» θα έχει να αντιμετωπίσει αντιπάλους μόνο από την Πελοπόννησο στο δρόμο προς τη Β’ Εθνική.
Αν, μάλιστα, περάσει και το αίτημα για πλέι οφ, που δεν θα δίνει μόνο στους πρωτοπόρους αλλά και στις υπόλοιπες ομάδες που θα τερματίσουν στις πρώτες θέσεις το δικαίωμα να διεκδικήσουν την άνοδο, τότε η Β’ Εθνική θα έρθει ακόμα πιο κοντά.
Ευνοημένη από τις αλλαγές που σχεδιάζει η ΕΠΟ στην τρίτη κατηγορία δεν θα βγει μόνο η Καλαμάτα αλλά και ο Τσικλητήρας Πύλου. Γιατί άλλο είναι να παλεύεις με παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις της Αθήνας και άλλο με συλλόγους από την Πελοπόννησο που διαθέτουν ασύγκριτα πιο ελαφριά φανέλα και λιγότερο κόσμο.
Το σενάριο που δεν απέχει από την πραγματικότητα
Το σενάριο που αποκάλυψε μεσοβδόμαδα το «Notosport» και θέλει τη «Μαύρη Θύελλα» να αποφεύγει τη συμμετοχή της στο Τοπικό Μεσσηνίας τη νέα σεζόν ίσως τελικά να μην απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.
Ο Σταύρος Παπαδόπουλος μπορεί να μην έχει ιδέα περί αυτού, όμως κάποιος άλλος που έχει συνδυάσει το όνομά του με την ασπρόμαυρη ομάδα εργάζεται σε σχεδόν καθημερινή βάση για την υλοποίησή του.
Οι πληροφορίες για σωματείο γειτονικού νομού που αδυνατεί να βρει οικονομικούς πόρους για να παίξει τη νέα χρονιά στη Γ’ Εθνική είναι ρεαλιστικές και οι ελπίδες βάσιμες.
Με όπλο την οικονομική ευρωστία του Παπαδόπουλου η ποδοσφαιρική Καλαμάτα δεν αποκλείεται τελικά να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση κερδίζοντας έτσι μία χρονιά στο δρόμο για την αναρρίχησή της στην ιεραρχία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο στρατιώτης και ο λόρδος!
Ο Ελβιο Μάνα και ο Τάσος Χατζηαγγελής θα αποτελέσουν το τεχνικό δίδυμο της «Μαύρης Θύελλας» τη νέα σεζόν όπως αποφάσισε ο Σταύρος Παπαδόπουλος.
Ο διοικητικός ηγέτης της ασπρόμαυρης ομάδας αφού συνομίλησε με αρκετούς υποψήφιους οδηγήθηκε στην απόφαση να εμπιστευθεί το ρόλο του προπονητή σε έναν... πιστό στρατιώτη από την Αργεντινή αλλά και σε έναν ακόμα φημισμένο άσο του παρελθόντος που υπήρξε αρχηγός των... Λόρδων του Βύρωνα.
Ο Ελβιο Μάνα γνωρίζει αρκετά καλά τα κατατόπια στο εσωτερικό της ποδοσφαιρικής Καλαμάτας. Φόρεσε τη φανέλα της τη δεκαετία του ’70 στην Α’ Εθνική, καθώς ήταν μέλος της αξέχαστης αργεντίνικης πεντάδας που έφερε ο Λυκούργος Γαϊτανάρος. Ο προερχόμενος από τις ακαδημίες της Κίλμες παλαίμαχος αμυντικός έπαιξε ακόμα στην Παναχαϊκή και στη Σπάρτη, πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Ήταν μέλος του τεχνικού τιμ τη «χρυσή» εποχή της δεκαετίας του ’90, όταν η «Μαύρη Θύελλα» επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου, ενώ όσες φορές του ζητήθηκε να κοουτσάρει σαν υπηρεσιακός ανταποκρίθηκε με επιτυχία.
Πριν από μία πενταετία ο Μάνα οδήγησε σαν μόνιμος προπονητής την ασπρόμαυρη ομάδα στην κατάκτηση του τίτλου στον 6ο όμιλο της Δ’ Εθνικής αλλά την επόμενη σεζόν στη Γ’ έμεινε μόλις 3 μήνες, με το Γιώργο Ράλλη να αποφασίζει την αντικατάστασή του από το Γιώργο Μπένο. Με τον Παπαδόπουλο, που τον έχει παντρέψει κιόλας, τον συνδέει φιλία δεκαετιών και οι σχέσεις τους δεν διαταράχθηκαν ποτέ.
«Παιδί» της «Μαύρης Θύελλας» είναι και ο Τάσος Χατζηαγγελής που ποδοσφαιρικά είχε την ατυχία να συμπέσει με τα... πέτρινα χρόνια της Καλαμάτας. Όταν ο άλλοτε εξαιρετικός λίμπερο ξεκινούσε την καριέρα του η μεγάλη κυρία του μεσσηνιακού ποδοσφαίρου κατρακυλούσε στις χαμηλές κατηγορίες κι έτσι το ταλέντο του έλαμψε αλλού. Μπορεί να μην κατάφερε να μονιμοποιηθεί στον Παναθηναϊκό (ήταν η παρθενική μεταγραφή που έκανε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης!), αλλά στον Αθηναϊκό πραγματικά διέπρεψε. Επί σειρά ετών αρχηγός των... Λόρδων του Βύρωνα, έπαιξε και στα δύο ιστορικά ματς με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο τότε Κύπελλο UEFA.
Τη «Μαύρη Θύελλα» μπορεί να τη βρήκε αργότερα μπροστά του σαν αντίπαλο, όταν βρισκόταν στον πάγκο της Χαλκηδόνας, ωστόσο δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για την ομάδα της πατρίδας του, η οποία του έδωσε την ευκαιρία να φτιάξει το όνομά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μάλιστα το καλοκαίρι του 1995 ήταν ένας από εκείνους που πρότειναν στο Σταύρο Παπαδόπουλο να αποκτήσει τον μπαλαδόρο Μιχάλη Αλβέρτη, το καλύτερο ταλέντο που υπήρχε εκείνη την εποχή στον Αθηναϊκό.
Με «Ντον» στο συμβούλιο ο Τσικλητήρας
Ο γνωστός δημοσιογράφος Αντώνης Αντωνόπουλος θα είναι ένα από τα νέα πρόσωπα στο διευρυμένο Δ.Σ. του Τσικλητήρα Πύλου.
Ο «Ντον», όπως αποκαλείται στη δημοσιογραφική πιάτσα, υπήρξε κατά το παρελθόν πρόεδρος του Απόλλωνα Καλαμάτας, όμως με τον Τσικλητήρα τον ενώνουν πολύ περισσότερα πράγματα με σπουδαιότερο την καταγωγή του από του Ρωμανού Πυλίας.
