Άρα, μπορούμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό να χαρακτηρίσουμε τη σημερινή μεγάλη «μάχη των Βρυξελλών», που ξεκινά σε λίγες ώρες (21:45 Δημόσια Τηλεόραση), κομβικής σημασίας, τόσο για τους «Ερυθρολεύκους», όσο και για τους «Μωβ». Και για τον ηττημένο, η «μάχη» αυτή θα καταλήξει να βρίσκεται σε μία άλλη πόλη του Βελγίου, όχι μακριά από τις επιβλητικές Βρυξέλλες και την πανέμορφη πόλη του Άντερλεχτ: Το Βατερλώ!

Τι πρόκειται, όμως, να παρακολουθήσουμε στο σημερινό παιχνίδι; Ποιες φαίνεται να είναι οι βλέψεις των δύο προπονητών, με βάση τις πιθανές επιλογές τους για την ενδεκάδα που θα παρατάξουν στο τερέν; Πού οφείλει να στοχεύσει σήμερα ο Ολυμπιακός, ώστε να φύγει με το διπλό και ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την τρίτη θέση, τουλάχιστον, από το Βέλγιο, σε ένα παιχνίδι με πολλά γκολ, λόγω των πολύ καλών επιθέσεων, αλλά και των κακών αμυνών;

Πρώτα απ’ όλα, καλό θα ήταν να μιλήσουμε για το τελευταίο ματς της ομάδας (μπορεί και όχι για πολύν καιρό) του Φαν Ντεν Μπρομ, κόντρα στη Λιρς. Η εμφάνιση της Κυριακής ήταν αρκετά ικανοποιητική για ένα ημίχρονο και λίγο παραπάνω, και έδειξε ότι η ομάδα είναι αρκετά έτοιμη για το σημερινό παιχνίδι. Κι αυτό, επειδή φάνηκε να ξεπερνά σε μεγάλο βαθμό τα συνεχόμενα σοκ που υπέστη μέσα σε 5 μέρες, πριν από δύο εβδομάδες, με τις απογοητευτικές εμφανίσεις και τις οδυνηρές ήττες της από Μπενφίκα και Κλαμπ Μπριζ (2-0 και 4-0 εκτός έδρας). Ήταν και τα δύο ματς που έκαναν την καρέκλα του, παραδόξως δογματικού τελευταία, Ολλανδού προπονητή να «τρίζει». Και αυτό, καθώς παρατηρείται η εμμονή του σε μερικές επιλογές παικτών, οι οποίες δε βοηθούν την ομάδα, και αναπόφευκτα την οδηγούν σε τέτοιες εμφανίσεις.

 Όπως και του πρώτου ημιώρου απέναντι στη Λιρς. Η ομάδα συνηθίζει να μην ξεκινά φουριόζα στα περισσότερα ματς της, όμως εδώ ξεκίνησε ξανά πολύ νωθρή. Οι συνήθεις «γκάφες» στην άμυνά της συνεχίστηκαν, με το πρόβλημα να είναι φανερό από την πρώτη κιόλας μέρα. Η απειρία του Μπεμπά και η κακή αγωνιστική κατάσταση τελευταία του Κουγιατέ, σε συνδυασμό με την αδικαιολόγητη μη χρησιμοποίηση του καλύτερου κεντρικού αμυντικού της ομάδας, του Νόιτινκ, δημιουργεί μεγάλη ανασφάλεια στο κέντρο της άμυνάς της, και ταυτόχρονα πρόβλημα στην ανάπτυξη της ομάδας από την άμυνα, όπως επιτάσσει η τακτική του Φαν Νταν Μπρομ. Σε αυτήν ο Νόιτινκ, έχοντας το μεγάλο πλεονέκτημα να διαθέτει πολύ καλό αριστερό πόδι, ήταν από τους μεγαλύτερους καταλύτες, καθώς από αυτόν ξεκινά το εξαιρετικό passing game που θαυμάσαμε στην αρχή της χρονιάς. Πολλά λάθη συναντήσαμε στη μεσαία γραμμή, εξαιτίας κυρίως του αρχικού άγχους του Τιέλεμανς, λόγω της απειρίας του (είναι μόλις 16 ετών), και δευτερευόντως του μέτριου τότε Κλιεστάν. Οι μεσοεπιθετικοί της ήταν άφαντοι, ακίνδυνοι, και ο Σουάρεζ βρισκόταν στο γήπεδο μόνο για να διαμαρτύρεται για τις λανθασμένες υποδείξεις του βοηθού για οφ-σάιντ. Αν επαναλάβει κάτι τέτοιο σήμερα, καλύτερα να ξεχάσει ακόμη και το βαθμό. Φυσικά, την Κυριακή έπαιζε με τη Λιρς. Και αφού δεν τιμωρήθηκε για τη συνολική της κάκιστη εικόνα, μετά το 30’-35’, ως μεγάλη ομάδα, άρχισε να ανεβάζει στροφές και να απειλεί επιτέλους τον αντίπαλό της. Το passing game της άρχισε να βελτιώνεται όσο περνούσε η ώρα, κι έτσι βρέθηκε ο απαιτούμενος ρυθμός και η ταχύτητα, στοιχεία χαρακτηριστικά αυτής της ομάδας. Έτσι, επήλθε αγωνιστική άνοδος για τους ταχύτατους και διεισδυτικούς παίκτες της ομάδας, όπως του Μπρούνο, του Ασεαμπόνγκ (μάλλον δε θα ξεκινήσει) και του Πρατ, οι ακραίοι αμυντικοί της, Ζιλέ και Ενσακαλά επιδόθηκαν, όπως συνηθίζουν, στις προωθήσεις που πραγματοποιούν, ενίοτε και μέχρι τη μεγάλη περιοχή του αντιπάλου, κι έτσι η Άντερλεχτ άρχισε να πιέζει ασφυκτικά την αντίπαλη άμυνα. Το γκολ ήταν θέμα χρόνου, ειδικά όταν η πίεση στο δεύτερο ημίχρονο αυξήθηκε ακόμη περισσότερο, με τη βελτίωση του Τιέλεμανς, που έδωσε πολλές λύσεις με τις κινήσεις του προς το αντίπαλο τέρμα και τις εκτελέσεις του στις στημένες φάσεις. Από μία προώθηση του δεξιού μπακ, όπως αναφέραμε πριν, του Ζιλέ, ήρθε και το πρώτο γκολ στο 65’ και η «λύτρωση» για τους «Μωβ». Μετά, η ομάδα απαλλαγμένη από το άγχος, βελτίωσε κι άλλο την κυκλοφορία της, θυμίζοντας τις εξαιρετικές επιδόσεις στην αρχή της χρονιάς. Άφησε, αργότερα, για λίγο την μπάλα, στον αντίπαλο, και έτρεξε στην αντεπίθεση, καθώς διαθέτει τους ιδανικούς παίκτες γι’ αυτό. Έτσι ήρθε και το δεύτερο γκολ στο 83’, με τον υπέροχο συνδυασμό των ταχύτατων και φοβερών τεχνιτών Μπρούνο και του σκόρερ Πρατ, σε μία αντεπίθεση που ξεκίνησε από μία εξαιρετική μακρινή πάσα του μικρού Τιέλεμανς. Φυσικά, για άλλη μία φορά, η Άντερλεχτ κινδύνευσε 2-3 φορές από τις στημένες φάσεις του αντιπάλου της, φανερώνοντας για άλλη μία φορά το τρανταχτό πρόβλημά της στο συγκεκριμένο τομέα.

 Επομένως, τι οφείλει να πράξει ο Ολυμπιακός; Κατ’ αρχάς, να εκμεταλλευτεί δύο πράγματα απέναντι στην πολύ ευάλωτη άμυνα της Άντερλεχτ. Την αδυναμία της στις στημένες φάσεις, από τις οποίες μπορεί και να πάρει απόψε παραπάνω από ένα γκολ, καθώς και την κινητικότητα και την ταχύτητα του Σαβιόλα, απέναντι στους αργούς Κουγιατέ και Μπεμπά. Γιατί στο ζήτημα της δύναμης, οι δύο τελευταίοι υπερέχουν κάθε παίκτη του Ολυμπιακού. Η επιμονή του Φαν Ντεν Μπρομ να μη βάζει τον Νόιτινκ, θα εμποδίσει και σήμερα την κάλλιστη ανάπτυξη αρχής γενομένης της άμυνας, επομένως μεγάλο βάρος θα επωμιστούν οι αμυντικοί χαφ της ομάδας, Κλιεστάν και Τιέλεμανς. Πρέπει, λοιπόν, να ασκηθεί μεγάλη πίεση στον δεύτερο, ο οποίος δεν έχει παίξει ποτέ σε τέτοια παιχνίδια. Η απειρία του μπορεί να καταστρέψει σήμερα την ομάδα του, αν πιεστεί πολύ από κάποιον εκ των Μανιάτη, Σάμαρη ή Φουστέρ. Η απουσία του αξεπέραστου Μπίγκλια είναι κάτι παραπάνω από φανερή, ακόμη και στο πρωτάθλημα Βελγίου, πόσο μάλλον στο επίπεδο του Τσάμπιονς Λιγκ! Έτσι, θα σταματήσει το γρήγορο ρυθμό της Άντερλεχτ και θα μπλοκάρει μετά εύκολα του βιρτουόζους μεσοεπιθετικούς της, με την προσοχή να στρέφεται βασικά στους Σουάρεζ, Πρατ. Έτσι, λίγες μπάλες θα πάνε στον «δολοφόνο» Μίτροβιτς, και οι Σιόβας, Μανωλάς δε θα έχουν δύσκολη βραδιά. Η Άντερλεχτ, έτσι, θα έχει να ελπίζει μόνο σε κάποιες προσωπικές εμπνεύσεις των Μπρούνο, Πρατ, Σουάρεζ, καθώς και στις προωθήσεις των ακραίων αμυντικών της. Εκεί θα πρέπει να προσέξει επίσης ο Ολυμπιακός, καθώς η Άντερλεχτ έχει τη συνήθεια να «γεμίζει» με πολλούς παίκτες την αντίπαλη περιοχή, ακόμη και με τους ακραίους αμυντικούς της. Όσον αφορά την άμυνά της, μπορεί ο Ενσακαλά να «ματσάρει» σε ταχύτητα τον Ολαϊτάν, αλλά η εμπειρία του Ντεσχάχτ θα ήταν πολύ πιο σημαντική στο σωστό συντονισμό της. Αν, βέβαια, ο Τιέλεμανς ανταποκριθεί σήμερα στις απαιτήσεις του ματς, ο Ολυμπιακός, θα πρέπει να κάνει υπομονή στην κυκλοφορία της μπάλας από τους «Μωβ», και να προσέξει στην πίεσή τους που γίνεται από πολύ ψηλά, κάτι που η Άντερλεχτ μπορεί να κάνει περισσότερη ώρα από αυτόν. Κάτι που σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να επαναλάβει το λάθος που έκανε να πιέσει τόσο πολύ την Παρί στο πρώτο ημίχρονο, αλλά να αφήσει την Άντερλεχτ να ακολουθήσει αυτό το στυλ, ώστε να έχει περισσότερες δυνάμεις προς το τέλος, δεδομένου και του γεγονότος ότι ο Φαν Ντεν Μπρομ ενίοτε δεν ολοκληρώνει τις αλλαγές του και, μάλιστα, καθυστερεί να τις κάνει. Έτσι, θα μπορέσει να έχει μία καλή, σταθερή απόδοση και στα δύο ημίχρονα. Τέλος, η προσοχή στις στημένες φάσεις είναι επιτακτική, καθώς αν ξαναδούμε αυτό που παρακολουθήσαμε και στις 17/9 στο «Γ. Καραϊσκάκης», τότε θα πρέπει να ανησυχούμε για ανάλογη επίδοση της Άντερλεχτ από στημένες φάσεις.

Ασφαλώς, ό, τι και να ισχυριζόμαστε, τα πάντα θα φανούν στο γήπεδο. Προσωπικά, λόγω καταγωγής και αγάπης για τη συγκεκριμένη ομάδα, δεν μπορώ να ευχηθώ ολόψυχα την νίκη για τον Ολυμπιακό. Αυτό που μπορώ σίγουρα να ευχηθώ, είναι να δούμε ένα ωραίο ματς. Κάτι που θεωρώ σχεδόν βέβαιο, καθώς είναι τέτοια η κρισιμότητά του, αλλά και τέτοια η (επιθετική) νοοτροπία των δύο ομάδων, που ευνοεί κάτι τέτοιο. Λίγη υπομονή, και το ματς «ζωής και θανάτου» αρχίζει…