Μετά την κατρακύλα στο τοπικό για δεύτερη φορά στην 50χρονη ιστορία της (36 χρόνια μετά το 1981), κατάφερνε να επιστρέψει άμεσα στις εθνικές κατηγορίες και παράλληλα να δημιουργεί προσδοκίες για ακόμη καλύτερα πράγματα έχοντας στο τιμόνι τον Σταύρο Παπαδόπουλο.

Στο ξεκίνημα της περσινής σεζόν λοιπόν, ακόμη και αν οι άνθρωποι της Καλαμάτας απέφευγαν τα μεγάλα λόγια, είναι κοινό μυστικό ότι όλοι σκέφτονταν την άνοδο.

Μια ομάδα με το όνομα και το βάρος της φανέλας της Καλαμάτας αλλά και τον Στ. Παπαδόπουλο πρόεδρο, δεν μπορούσε παρά να χτυπήσει το πρωτάθλημα στην υποβαθμισμένη Γ’ εθνική των τελευταίων ετών.

Τελικά η ολοκλήρωση του πρωταθλήματος βρήκε την Καλαμάτα να τερματίζει στην 5η θέση του βαθμολογικού πίνακα του 5ου ομίλου. Μια θέση μάλιστα που με βάση την εικόνα της ήρθε απόλυτα φυσιολογικά και σε καμιά περίπτωση δεν την αδικεί.

Οι αιτίες για το αρνητικό... ταμείο

Το ταμείο λοιπόν από την σεζόν 2017-2018 δεν μπορεί παρά να είναι αρνητικό. Αλλη μια χαμένη χρονιά για την Καλαμάτα που σε ένα κατά γενική ομολογία χαμηλού επιπέδου πρωτάθλημα δεν κατάφερε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις όχι μόνο για να πάρει τον τίτλο αλλά ούτε καν να τον διεκδικήσει.

Για να φτάσουμε βέβαια μέχρι εκεί έγιναν πολλά...

Το πρόβλημα υγείας του Στ. Παπαδόπουλου τον περασμένο Ιούλιο ήταν το... πρώτο χτύπημα. Ενώ η ομάδα είχε ξεκινήσει με αρκετές γρήγορες ανανεώσεις, είχε κλείσει προπονητή τον Νίκο Ζαλίκα και είχε συγκροτήσει γρήγορα τη βάση της αμυντικής και μεσαίας γραμμής, η παρατεταμένη απουσία του Στ. Παπαδόπουλου στο εξωτερικό για ιατρικούς λόγους έφερε μεγάλη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του σχεδιασμού της ομάδας. Μάλιστα ίσως από εκείνη την περίοδο να υποχρεώθηκε να δει διαφορετικά το μέλλον του στην ομάδα ο τότε πρόεδρος, κάτι που ασφαλώς έπαιξε το ρόλο του στην συνέχεια.

Η ουσία είναι πως η ομάδα χτίστηκε έχοντας μικρότερο μπάτζετ από τους κύριους ανταγωνιστές της (Αστέρα Αμαλιάδας και Αστέρα Βλαχιώτη) και έχοντας χτυπητές αδυναμίες στην επιθετική γραμμή όπου αποδείχθηκε ότι έγιναν άστοχες επιλογές ή πιο απλά ότι η ομάδα, όπως λέμε, δεν “τα έσπρωξε” για να πάρει ένα καλό γκολτζή.

Κάτι που φάνηκε και επισημάνθηκε από τα πρώτα φιλικά, ότι δηλαδή η Καλαμάτα ενώ είχε καλό τερματοφύλακα και αξιόπιστη αμυντική και μεσαία γραμμή, δεν διέθετε τον ένα ή τους δύο επιθετικούς που θα έκαναν την διαφορά μπροστά. Αυτή η αδυναμία την συνόδευσε σε όλη την αγωνιστική περίοδο και αποτέλεσε τον κύριο λόγο για τις 8 λευκές ισοπαλίες (και 13 συνολικά) σε 22 παιχνίδια πρωταθλήματος! Η Καλαμάτα πέτυχε μόλις 24 γκολ σε 22 παιχνίδια, την ώρα που ο Κέρι του πρωταθλητή Αστέρα Αμαλιάδας πέτυχε μόνος του 19 γκολ...

Αλλαγή σκυτάλης

με στόχο να βγει η σεζόν

Η δήλωση αποχώρησης του Στ., Παπαδόπουλου τον περασμένο Δεκέμβριο, μετά το 1-1 με τον Αστέρα Αμαλιάδας, έφερε προς στιγμή σε αδιέξοδο τους “μελανόλευκους”. Η λύση δόθηκε τελικά από τον Αγαθοκλή Χριστόπουλο, που δεν μπήκε μεν επίσημα στη νέα διοίκηση, αλλά ήταν αυτός που εγγυήθηκε οικονομικά για το νέα σχήμα που εκλέχθηκε με πρόεδρο τον Γιάννη Σταματογιαννόπουλο, άνθρωπο της εμπιστοσύνης του Αγ. Χριστόπουλου.

Το μεγάλο συν της νέας διοίκησης είναι ότι βγήκε μπροστά σε μια δύσκολη στιγμή που η ομάδα δεν είχε άλλη λύση και κινδύνευε να μείνει ξεκρέμαστη στο μέσο της χρονιάς.

Εξ’ αρχήν τέθηκε ως πρώτος στόχος να βγει η χρονιά και να τεθεί ένα πιο φιλόδοξο πλάνο το καλοκαίρι. Αυτό και έγινε.

Οι... ενστάσεις, τα 54 εισιτήρια,

αλλά και η διάθεση να συνεχίσουν

Η ένσταση που υπήρξε από μερίδα του κόσμου ήταν πως από τη στιγμή που η ομάδα τον Ιανουάριο ήταν κοντά στο γκρουπ των πρωτοπόρων, η νέα διοίκηση θα μπορούσε να μπει απευθείας δυναμικά και να ψάξει την υπέρβαση: Να κρατήσει τον κορμό και να κάνει δύο μεταγραφές για να χτυπήσει τον τίτλο. Αντί αυτού, αποχώρησαν τον Ιανουάριο πολλοί βασικοί παίκτες και το ρόστερ αποδυναμώθηκε με αποτέλεσμα να προσπαθήσει απλά να βγάλει τη χρονιά χωρίς να κινδυνεύσει. Η προσπάθεια για τίτλο ουσιαστικά δεν έγινε ποτέ, κάτι πάντως που είχε ξεκαθαριστεί εξ’ αρχής από το νέο διοικητικό σχήμα.

Παράλληλα, η απόφαση να μην συμμετέχει η ομάδα στο Κύπελλο Ερασιτεχνών (ως Κυπελλούχος Μεσσηνίας) σχολιάστηκε επίσης αρνητικά από πολλούς.

Η... γκρίνια μερίδας φιλάθλων για τα παραπάνω και η μικρή προσέλευση φιλάθλων στο γήπεδο, είναι αλήθεια πως κατά την διάρκεια των τελευταίων τριών μηνών έφεραν δυσαρέσκεια και σε κάποιες περιπτώσεις εκνευρισμό στους “μελανόλευκους” και ειδικά στον Αγαθοκλή Χριστόπουλο, που θεωρεί ότι χωρίς την καθολική στήριξη του κόσμου δεν μπορεί να προχωρήσει.

Μάλιστα τα μόλις 54 εισιτήρια στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι με τον Διαγόρα Βραχνέικων ήταν κάτι που δεν περίμενε με τίποτα ο βασικός χρηματοδότης της ομάδας.

Παρόλα αυτά η πρόθεση του ίδιου και των μελών της διοίκησης είναι να μείνουν στην ομάδα.

Πιστεύουν μάλιστα ότι χρειάζεται ένα τριετές πλάνο που θα στοχεύει στην σταδιακή οργάνωση της Καλαμάτας σε όλα τα επίπεδα, την αξιοποίηση του ντόπιου στοιχείου αλλά και την άνοδο σε μεγαλύτερες κατηγορίες.

Η πρόθεση παραμονής του Χριστόπουλου και τις διοίκησης φαίνεται πως θα διαφοροποιηθεί μόνο αν υπάρξουν αντιδράσεις από τον κόσμο ή και από τους παλαίμαχους με τους οποίους οι σχέσεις δεν είναι οι καλύτερες δυνατές.

Το σενάριο για άλλη λύση

Το σενάριο να υπάρξει νέα ομάδα ανθρώπων που θα προσπαθήσει το καλοκαίρι να πάρει την Καλαμάτα, προς το παρών είναι μόνο υποθετικό. Φήμες κυκλοφορούσαν, κυκλοφορούν και θα κυκλοφορούν ωστόσο αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να υπάρχει ο άνθρωπος ή οι άνθρωποι που θα θελήσουν να κάνουν κίνηση, ειδικά αν η τωρινή διοίκηση ανακοινώσει επίσημα την παραμονή της και για τη νέα χρονιά. Κανείς βέβαια δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι μπορεί να συμβεί το επόμενο διάστημα καθώς μέχρι το καλοκαίρι υπάρχει ακόμη αρκετός χρόνος.