Η Ζάκυνθος, πιθανότατα και η Καλαμάτα (και όχι μόνο) κέρδισαν θέση σε ανώτερη κατηγορία χωρίς αυτό να κριθεί στο γήπεδο, αλλά επειδή περίσσεψαν κάποιες θέσεις λόγω αδυναμίας άλλων σωματείων. Την ίδια στιγμή άνθρωποι και των δύο ομάδων πανηγυρίζουν για αυτή την εξέλιξη παρότι αυτό δεν έγινε κατ’ ουσίαν, δηλαδή μετά από αποτελέσματα που κρίθηκαν στα γήπεδα. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Οι παράγοντες οφείλουν να προασπίσουν το άθλημα που αγαπούν και να διεκδικήσουν από την πολιτεία και την διοργανώτρια αρχή δικαιώματα ισονομίας, διαφάνειας και αξιοκρατίας. Το ποδόσφαιρο περνά το κατώτερο επίπεδο απαξίωσης. Το Καταστάρι παραιτήθηκε από τη Γ΄ Εθνική, παρότι τερμάτισε σε μια ιστορική θέση, το ίδιο έγινε και με τον Ζακυνθιακό πριν τρία χρόνια. Στο νησί γίνεται λόγος για τις κορυφαίες θέσεις που κατέκτησαν σωματεία που ζούσαν στη «σκιά» των διακρίσεων της μεγάλης ομάδας, της Ζακύνθου. Αλλά τι νόημα είχε αυτό όταν την επόμενη σεζόν οι παράγοντες δεν μπόρεσαν να αντέξουν άλλη οικονομική αιμορραγία; Ζούμε στη χώρα που διοργανώνει αγώνες ανάμεσα σε ομάδες που στο τέλος δεν ολοκληρώνουν το Πρωτάθλημα ή μετά τη λήξη του εγκαταλείπουν οποιαδήποτε προσπάθεια συνέχισής του. Σε αυτή τη χώρα η διοργανώτρια αρχή κάθε κατηγορίας εκδίδει αστείες προκηρύξεις και κανονισμούς για τις ομάδες που θα προβιβασθούν, για τις ομάδες που θα υποβιβασθούν και για εκείνες που θα παραμείνουν στην κατηγορία που ξεκίνησαν. Μα είναι τόσο ισχυρή η οικονομική εξουθένωση των σωματείων και τόσο προφανής η αδιαφορία της αρχής που διοργανώνει το Πρωτάθλημα που στο τέλος οι προκηρύξεις πάνε... περίπατο και δεν εφαρμόζονται. Είναι τόσο πρόχειρη και ασόβαρη η κατάσταση που κάθε χρονιά αρχές του φθινοπώρου δεν γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι με πόσες ομάδες θα ξεκινήσουν, πόσα σωματεία πρέπει να ορίσουν ότι θα υποβιβασθούν και πόσα να ορίσουν ότι θα προβιβασθούν με αποτέλεσμα αυτά να «κλειδώνουν» μέσα στην περίοδο ή λίγο πριν ολοκληρωθεί η περίοδος! Ή και στο τέλος! Εξέλιξη που καταλήγει σε εξευτελισμό των διοικήσεων και των επιτροπών που θεσμοθετούν ένα Πρωτάθλημα. Αντί η πολιτεία να κοιτάξει πως θα ξεκαθαρίσει αυτόν τον παραλογισμό ώστε να επιβιώσει ο αθλητισμός και ο υγιής ανταγωνισμός δίνει ακόμα το δικαίωμα στην Ένωση Β’ Εθνικής, την ΕΠΟ και οποιαδήποτε άλλη διοργανώτρια να «στραγγαλίζουν» τα σωματεία με προκλητικό τρόπο. Η λήψη μέτρων από την πολιτεία και τους υπεύθυνους του Υπουργείου Αθλητισμού κρίνεται όσο ποτέ επιβεβλημένη προκειμένου να σταματήσει αυτή η γελοιότητα που επικρατεί κάθε χρόνο.