Δευτέρα, 08 Φεβρουαρίου 2021 12:41

Επιστροφή στην ΕΠΣΜ σκέφτεται ο Αριστείδης Σταθόπουλος!

Γράφτηκε από τον
Επιστροφή στην ΕΠΣΜ σκέφτεται ο Αριστείδης Σταθόπουλος!

Η υπόθεση που απασχόλησε το ελληνικό ποδόσφαιρο από το 2012 μέχρι και σήμερα έλαβε τέλος, πριν από λίγες ημέρες, στις 28 Ιανουαρίου με την αθώωση όλων των εμπλεκομένων.

Με ομόφωνη απόφαση το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων αποφάσισε την αθώωση όλων των κατηγορούμενων στην υπόθεση για τα στημένα ματς. Ανάμεσα τους και ο Αριστείδης Σταθόπουλος, επί σειρά ετών πρόεδρος της ΕΠΣΜ, αλλά και 25 χρόνια ενεργούς παρουσίας στη διοίκηση της ΕΠΟ ως αντιπρόεδρος.
Ο Αριστείδης Σταθόπουλος τα προηγούμενα χρόνια μετά την αποχώρηση του από τα διοικητικά του ποδοσφαίρου διετέλεσε δήμαρχος Οιχαλίας. Ομως το ποδόσφαιρο δεν το ξεχνά, αφού είναι πάντα στη σκέψη του.
Λίγες ημέρα μετά την αθώωση του επικοινωνήσαμε μαζί του και δέχτηκε να μας μιλήσει στην “Ελευθερία” για την περιπέτεια του, για το ποδόσφαιρο, τους ερασιτέχνες παράγοντες που το υπηρετούν, την ΕΠΣΜ. Δεν θέλησε να πει αν θα ασχοληθεί ξανά με τα αθλητικά ή τα δημοτικά, αφήνοντας το θέμα ανοικτό.

Πως δεχτήκατε την απόφαση του εφετείου Αθηνών για την αθώωση σας;

“Το θέμα της αμετάκλητης απαλλαγής από το εφετείο Αθηνών έδωσε ένα ράπισμα σε όλους όσους κακώς ενεπλάκησαν παρότι δεν γνωρίζουμε και δεν θέλουμε να μάθουμε ποτέ, αλλά με όλη τη δύναμη της ψυχής μας, οι συνεργάτες μου και εγώ έχουμε να πούμε στους παραπάνω άνθρακας ο θησαυρός”.

Αν και τα τελευταία χρόνια υπηρετήσατε την τοπική αυτοδιοίκηση από τη θέση του δημάρχου, έχω παρατηρήσει ότι δεν θέλετε να σας αποκαλούν δήμαρχο, αλλά πρόεδρο, λόγω της προηγούμενης μακρόχρονης θητείας σας ως επικεφαλής της ΕΠΣΜ. Γιατί θέλετε ο κόσμος να σας αποκαλεί πρόεδρο;

“Με αυτό δεν αποποιούμαι την ιδιότητα του δημάρχου, αλλά οπωσδήποτε όμως είμαι συνδεδεμένος άρρηκτα με το κομμάτι που λέγεται ποδόσφαιρο και με την τοπική αυτοδιοίκηση, που έκανα τρεις θητείες πρόεδρος. Εκτός αυτού είχα την ευτυχία να είμαι γόνος αγροτικής οικογένειας, που χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι ή και πολλά. Γιατί πρώτα και πάνω όλα, από την ενασχόληση μου με τα κοινά θεωρώ τιμή μου να με αποκαλούν πρόεδρο άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου. Πρέπει να σας πως με την ευκαιρία των όσων επισήμανα προηγουμένως, πολλές φορές οι άνθρωποι αυτοί στους οποίους και υποκλίνομαι, στερούσαν αγαθά προς το ζην από την οικογένειά τους, ώστε να τα διαθέσουν για να βοηθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα”.

Μπορείτε να μας πείτε γιατί εξακολουθείτε να υπερασπίζεστε με πάθος τον “ερασιτέχνη παράγοντα”;

“Θα ήταν μεγάλο ατόπημα να μην ενεργούσα κατ’ αυτό τον τρόπο. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι αυτοί τους οποίους ομολογουμένως τα 7 τελευταία χρόνια, που δεν υπήρχε η δυνατότητα του χρόνου να έχω πιο στενή επαφή μαζί τους, μου έλειπε πολύ, το άρωμα αυτών των ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης”.

Τι σκοπεύετε να κάνετε με την Ενωση την οποία τόσο αγαπήσατε και αγαπάτε και γενικά με το ποδόσφαιρο;

“Σας είπα και πριν από λίγο είτε ο χαρακτήρας μου, είτε η συμπεριφορά μου και η σχέση με όλους τους συναδέλφους μου τα δύσκολα χρόνια προσπαθήσαμε για το καλύτερο. Το πόσο πετύχαμε; Αυτό το ξέρει ο κόσμος, ο απλός φίλαθλος, οι παράγοντες (οι τιτάνες) του ποδοσφαίρου”. Από εκεί και πέρα δεν έχω αποφασίσει για το τι θα κάνω. Θα χρειαστώ χρόνο να σκεφτώ και μετά να αποφασίσω”.

Σκέφτεστε να ασχοληθείτε ξανά με τα κοινά αθλητικά και δημοτικά;

“Για να είμαστε σοβαροί και ειλικρινείς, πρέπει να σας πω ένα πράγμα, η “Ε” είναι πολλά χρόνια από τους αγωνιστές της είδησης και εγώ τουλάχιστον θέλω να υπερηφανεύομαι για αυτό ότι δεν σας το στέρησα αυτό, την έγκυρη και έγκαιρη είδηση. Ολα αυτά τα χρόνια προσπαθούσα να είμαι κοντά στα προβλήματα του ποδοσφαίρου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήμουν πάντα κοντά στην τοπική αυτοδιοίκηση. Εντελώς διαφορετικά πράγματα τα οποία δυστυχώς πολλές φορές συγκρούστηκα, όμως δρώντας πυροσβεστικά και έγκαιρα δίκην πυροσβέστη, πιστεύω πετύχαμε και σε αυτό οι συνεργάτες μου της τότε εποχής και εγώ, πως προσπαθήσαμε για το καλύτερο και πιστεύω ότι το πετύχαμε. Αυτή τη στιγμή, όπως ανέφερα και πιο πάνω, θέλω να σκεφτώ κάποια πράγματα και μετά θα αποφασίσω.
Κλείνοντας θέλω να τονίσω ότι αυτοί οι οποίοι περίμεναν με “αγωνία” τώρα να έχουμε περάσει την πόρτα του Κορυδαλλού, όμως ο Θεός είναι μεγάλος και εδώ βρίσκει απόλυτη εφαρμογή το παρακάτω ρητό: “πομφόλυγες ήσαν και διερράγησαν ιστός αράχνης και διεσπάσθη”.