Ετσι ο ΑΟΔ θα είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος τη Μεσσηνίας στην τρίτη τη τάξει πλέον κατηγορία της χώρας τη σεζόν 2021-22.
Δεν είναι και μικρό επίτευγμα για μια ομάδα που δεν είναι από τα... βαριά χαρτιά στην ποδοσφαιρική Μεσσηνία, δεν διαθέτει... βαριά φανέλα και μόλις πριν από μια δεκαετία αγωνιζόταν στη Β’ τοπική κατηγορία του νομού!
Αξίζει λοιπόν να κάνουμε ένα... φλας μπακ, να γυρίζουμε πίσω στα... πέτρινα χρόνια, τότε που ο ΑΟΔ αγωνιζόταν στα... αλώνια κι έφτασε σε λίγα χρόνια να παίζει στα... σαλόνια της Γ’ εθνικής.

Ομάδα μεταξύ Β’ και Γ’ τοπικής

Το Διαβολίτσι μέχρι και το 2012 ήταν μια ομάδα μεταξύ Β’ και Γ’ τοπικής κατηγορίας. Είχε αγωνιστεί μία μόλις χρονιά στην Α’ τοπική τη δεκαετία του ‘80 με πρόεδρο τον Θύμιο Ξηρόκωστα που μέχρι και σήμερα είναι... στρατιώτης της ομάδας και βοηθάει με όποιον τρόπο μπορεί!
Το 2003 αναλαμβάνει προπονητής της ομάδας ο Σωτήρης Δημάκης, με τον ΑΟΔ να... φυτοζωεί στη τρίτη τοπική κατηγορία της Μεσσηνίας.
Μετά από τέσσερα χρόνια, τη σεζόν 2006-07 έρχεται η άνοδος στη Β’ τοπική, με τον ΑΟΔ να κατακτά το πρωτάθλημα.
Στη δεύτερη τοπική κατηγορία τα “κριάρια” έμειναν για πέντε σεζόν, με τον Σωτήρη Δημάκη να είναι πάντα στον πάγκο και είναι κάτι παραπάνω από προπονητής στην ομάδα του χωριού του.

Ανοδος στην Α’ τοπική το 2012

Την περίοδο 2011-12 το Διαβολίτσι κατακτά την 2η θέση στον 1ο όμιλο της Β’ τοπικής με 54 βαθμούς, πίσω μόνο από το Δώριο.
Ετσι αναγκάστηκε να δώσει αγώνα μπαράζ με τη Μεθώνη στο γήπεδο του Κορδία, τον οποίο κέρδισε με σκορ 2-0, με τα γκολ να πετυχαίνουν οι Μπαλόπουλος και Ζάκκας.
Η πολυπόθητη άνοδος στην Α’ τοπική είχε έρθει, με τον ΑΟΔ να επιστρέφει στην πρώτη κατηγορία μετά από τρεις περίπου δεκαετίες!

Εγκαίνια στο νέο γήπεδο

Στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν 2012-13 η ομάδα του Διαβολιτσίου ανέβηκε επίπεδο, αφού εγκαινιάστηκε το νέο της γήπεδο, που αγωνίζεται μέχρι και σήμερα και στη συνέχεια ονομάστηκε “Καπετάν Βασίλης”. Το πρώτο ματς που έγινε στο νέο γήπεδο ήταν με τον Πάμισο για το κύπελλο (0-4) στις 26 Αυγούστου του 2012, με τον τότε δήμαρχο Ανδανίας Γιώργο Διαγούπη να κάνει σημειολογικά τη σέντρα.
Η πρώτη χρονιά ήταν δύσκολη στη μεγάλη κατηγορία για τον ΑΟΔ που τερμάτισε στην 11η θέση με 36 βαθμούς, όσους και η Μεθώνη.
Τη σεζόν 2013-14 τερμάτισε και πάλι στην 11η θέση με 35 βαθμούς, όσους η Σπερχογεία και ο Τέλλος Αγρας, καταφέρνοντας να αποφύγει τον υποβιβασμό την τελευταία αγωνιστική. Η επόμενη περίοδος 2014-15 ήταν καλύτερη για την ομάδα του Σωτήρη Δημάκη, μιας και κατέλαβε την 7η θέση της Α’ τοπικής με 38 βαθμούς, ισοβαθμώντας με Ανδρούσα και Δώριο.

Αποχαιρετισμός στον
Δημάκη μετά από 13 χρόνια!

Φτάνουμε στην σεζόν 2015-16 όπου το Διαβολίτσι σώθηκε στο... νήμα. Ηταν η χρονιά που αποχώρησε από τον πάγκο της ομάδας ο Σωτήρης Δημάκης μετά από 13 ολόκληρα χρόνια!

Στη θέση του πήγε ο Αντώνης Μαυρέας με τον ΑΟΔ να έχει 5 νίκες και 2 ισοπαλίες στα επτά τελευταία ματς και να καταφέρνει να σώσει την παρτίδα!
Συγκεκριμένα συγκέντρωσε 32 βαθμούς, έναν περισσότερο από την Σπερχογεία, της οποίας μάλιστα της είχαν αφαιρεθεί τρεις βαθμοί!
Την περίοδο 2016-17 το Διαβολίτσι δεν κινδύνευσε με υποβιβασμό, τερματίζοντας στην 10η θέση της Α’ τοπικής με 35 βαθμούς. Μια χρονιά που στον πάγκο της ομάδας κάθισαν οι Κώστας Λαμπρόπουλος, Μιχάλης Φασουλής και Νότης Πέτροβας. Μετά από πέντε μέτριες χρονιές όπου η ομάδα της Ανω Μεσσηνίας έβαζε απλά ως στόχο την παραμονή στην κατηγορία, είχε έρθει η ώρα να βάλει πιο ψηλά τον πήχη. Ετσι την σεζόν 2017-18 με προπονητή τον Κώστα Παλαμάρα ο ΑΟΔ ανεβαίνει επίπεδο και κατακτά την τιμητική 3η θέση, πίσω από τον πρωταθλητή Πάμισο και τον δεύτερο Πανθουριακό.

Εκτόξευση πριν 3 χρόνια...

Και φτάνουμε στην περίοδο 2018-19, τότε που το Διαβολίτσι γράφει την πιο... χρυσή σελίδα της ιστορίας του κατακτώντας για πρώτη φορά το πρωτάθλημα Μεσσηνίας!
Με τον Κώστα Παλαμάρα στον πάγκο τα “κριάρια” πραγματοποίησαν μια εκπληκτική πορεία και έκοψαν πρώτα το νήμα, έχοντας διαφορά 14 βαθμών από τη δεύτερη Εράνη (78 έναντι 64).
Το εντυπωσιακό είναι πως ο ΑΟΔ κατέκτησε το πρωτάθλημα αήττητος, έχοντας απολογισμό 24 νίκες και 6 ισοπαλίες, με γκολ 76-11.

Την περσινή σεζόν η ομάδα του Διαβολιτσίου ως πρωταθλήτρια Μεσσηνίας συμμετείχε στη Γ’ εθνική, στον 7ο όμιλο. Ο Παλαμάρας ξεκίνησε για τρίτη σεζόν στον πάγκο, όμως μεσούσης της χρονιάς τον διαδέχθηκε ο Αλέξης Μαντζούνης. Εν τέλει το πρωτάθλημα διακόπηκε λόγω του κορονοϊού, με τον ΑΟΔ να παραμένει στην κατηγορία, αφού πριν τη διακοπή βρισκόταν στην 8η θέση.
Αυτό που έδωσε... λάμψη στην περσινή σεζόν ήταν η κατάκτηση ενός ακόμη τροπαίου... Η ομάδα του Διαβολιτσίου σήκωσε το κύπελλο Μεσσηνίας, επικρατώντας στον τελικό που έγινε στον Κορδία της Μεθώνης με 2-1.
Η φετινή σεζόν άρχισε με τον Αλέξη Μαντζούνη να ξεκινά τον σχεδιασμό για τη δεύτερη παρουσία της ομάδας στη Γ’ εθνική.
Ο ΑΟΔ ξεκίνησε άσχημα το πρωτάθλημα με δύο ήττες στα δύο πρώτα ματς, ενώ άρχισαν να... σκάνε και κρούσματα κορονοϊού.
Στη συνέχεια το πρωτάθλημα διακόπηκε για έξι μήνες, με τους διοικούντες να προχωρούν σε αλλαγή προπονητή, φέρνοντας πίσω τον Παλαμάρα!
Με ένα εντυπωσιακό σερί το Διαβολίτσι κατάφερε να βάλει πέντε ομάδες από κάτω και με μπόλικο άγχος να ανανεώσει τη θητεία του στην τρίτη κατηγορία.
Πλέον θα ξεκινήσει ο σχεδιασμός για τη νέα σεζόν που θα βρει τον ΑΟΔ για τρίτη σερί χρονιά σε εθνική κατηγορία... Ποιος θα περίμενε άραγε κάτι τέτοιο, για μια ομάδα που πριν από δέκα χρόνια αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της Β’ τοπικής;