Ο 53χρονος πλέον παλαίμαχος επιθετικός σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 38 ετών, το 2007.
Μεταξύ πολλών άλλων ο Γιώργος Παπανδρέου αναφέρθηκε και στο πέρασμα του από τη “Μαύρη Θύελλα”, της οποία φόρεσε τη φανέλα για δύο σεζόν στη Β’ εθνική (1993-95), έχοντας 33 συμμετοχές και πετυχαίνοντας 4 γκολ.
Αυτό που τόνισε είναι πως είχε μία πολύ άσχημη συνεργασία με τον τότε προπονητή της Καλαμάτας Ντράγκαν Κοκότοβιτς, τον οποίο χαρακτήρισε μιζαδόρο και κακό άνθρωπο”.
«Επαιξα δύο χρόνια στην Καλαμάτα και επιτρέψτε μου να σας πω ότι δεν θυμάμαι τίποτα ωραίο. Ήταν μια τραυματική εμπειρία γιατί με το που πήγα εκεί είχα, για πρώτη φορά στη ζωή μου, 3-4 μαζεμένους τραυματισμούς. Εχασα τη μισή χρονιά. Μετά ήρθε ένας άνθρωπος εκεί ως προπονητής που αποτελεί ντροπή του ποδοσφαίρου. Ντροπή, αίσχος και δυσωδία. Ντράγκαν Κοκότοβιτς: Αυτόν θα έπρεπε η ποδοσφαιρική αστυνομία να τον έχει συλλάβει και να τον έχει φυλακή. Ενας απίστευτα κακός άνθρωπος, ένας μιζαδόρος. Τι να σας πω, πρωτόγνωρες εμπειρίες. Αρκεί να σας πω ότι δεν με έβαζε να παίζω επειδή δεν του έδινα αυτό που ήθελε. Ποτέ δεν έδωσα μία δραχμή για να παίξω, αλλά αυτός είχε ταρίφα.
Ποτέ δεν με έβαζε να παίζω ούτε στο διπλό. Προτιμούσε να βάζει τον μασέρ, αλλά να μην παίζω εγώ. Και σ' ένα φιλικό, επειδή τραυματίστηκε ένας παίκτης, χωρίς να το ψιλιαστώ μπαίνω μέσα και σε μία φάση που πατάω για να πάρω κεφαλιά έρχεται ένας ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής, μου κάνει τάκλιν για να τραυματιστώ και να μου κόψει τη μπάλα. Ήταν στημένο, αυτός το έκανε. Δεν θα ξεχάσω μέσα στα αποδυτήρια της Καλαμάτας, που έχω φύγει από τη θέση μου τρέχοντας για να τον σκοτώσω. Εχει κάνει τάκλιν ο Μαυρέας, με 'χει πιάσει ο Μύρτσος, με 'χουν πιάσει τρία άτομα για να μην τον σκοτώσω.
Δεν θέλω να το θυμάμαι, δεν τιμά κανέναν, αλλά συνέβησαν κι αυτά», τόνισε ο Γιώργος Παπανδρέου και πρόσθεσε: «Η Καλαμάτα έχει φοβερό κόσμο, με μεγάλη αγάπη για την ομάδα και τότε ο Παπαδόπουλος, ο πρόεδρος, έδωσε πάρα πολλά λεφτά, είχε όνειρα αλλά είχε τη μοίρα εκείνων που μπαίνουν στο ποδόσφαιρο και τους τρώνε τα παράσιτα.
Μετά έφυγα για την Καβάλα. Ο Θεός με βοήθησε και ήρθα εδώ, αναστήθηκα ποδοσφαιρικά και έκανα 2,5 υπέροχες χρονιές. Με στιγμάτισε η πόλη, την αγάπησα. Μετά, στον Πανηλειακό, ήμουν επιλογή του συγχωρεμένου του Κυράστα...».