Διότι χρονικά περιθώρια υπάρχουν (δεν έχει τελειώσει καν ο πρώτος γύρος), αλλά η εικόνα της “Μαύρης Θύελλας” δεν πείθει ότι μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο. Μια ομάδα που ξεκίνησε, βάση μπάτζετ και ρόστερ, ως πρώτο φαβορί για την άνοδο στον β’ όμιλο της Super League 2, είναι ήδη 10 βαθμούς μακριά από την κορυφή. Η Καλαμάτα έχει κερδίσει μόνο τα τέσσερα από τα 8 ματς που έχει δώσει, με την απόδοση της στα περισσότερα ματς να είναι τουλάχιστον προβληματική. Το προχθεσινό ματς με το Αιγάλεω δεν αποτέλεσε εξαίρεση, με την Καλαμάτα να μην κερδίζει μια ομάδα που δεν έχει τρίποντο στο γήπεδό της και θα δώσει μάχη για την παραμονή. Ο προπονητής Νίκος Αναστόπουλος, ωστόσο, ψάχνοντας άλλοθι, επέλεξε για μία ακόμα φορά την “καραμέλα” της διαιτησίας. Το ματς βέβαια μεταδόθηκε ζωντανά από τη δημόσια τηλεόραση και ο κόσμος έχει κριτήριο.
Ο προπονητής της Καλαμάτας με τις δηλώσεις του μετά από κάθε απώλεια βαθμών, μειώνει το μέγεθος του συλλόγου (λέγοντας για παράδειγμα ότι η Επισκοπή έπαιξε με πάθος που δεν είχε σε άλλα ματς). Για όλα ευθύνονται άλλοι παράγοντες (π.χ. διαιτησία, αγωνιστικός χώρος, ατυχία) εκτός από τον ίδιο, που δεν θεωρεί προϋπόθεση, όπως έχει δηλώσει, να παίζει μια ομάδα καλά για να κερδίσει. Στη δε επισήμανση ότι τα περιθώρια στενεύουν, απαντά συνεχώς ότι το πρωτάθλημα έχει δρόμο και δεν έχει συμπληρωθεί ούτε καν το 1/3 του πρωταθλήματος. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι ότι η “Μαύρη Θύελλα” είναι πιο κοντά στη ζώνη του υποβιβασμού, παρά στην κορυφή!
Λίγη αυτοκριτική λοιπόν δεν βλάπτει κύριε Αναστόπουλε ή έστω μια συγνώμη στον κόσμο της Καλαμάτας, που είναι ο μόνος που στέκεται αντάξιος των προσδοκιών.
Η διοίκηση είναι αυτή που καλείται να λάβει αποφάσεις για να σώσει ότι σώζεται….