Η ιστορία αυτή δεν έχει περάσει απλά στο μυαλό και τις μνήμες όλων. Και φυσικά δεν είναι ένα ακόμα απλό αθλητικό story.
Είναι η ιστορία της πιο μεγάλης ever ποδοσφαιρικής επιτυχίας σε εθνικό επίπεδο. Είναι και η ιστορία της απόλυτης ποδοσφαιρικής δύναμης και το πως ένα έθνος που δεν έχει τη μεγάλη ποδοσφαιρική παράδοση ή δεν είναι ποδοσφαιρική υπερδύναμη μπορεί να φτάσει στην κορυφή, αφήνοντας πίσω του όλα τα... μεγαθήρια. Η ομάδα του Ρεχάγκελ, του δικού μας... Ρεχακλή, σαν σήμερα 4 Ιουλίου του 2004 κατακτούσε το βαρύτιμο τρόπαιο του EURO στον τελικό απέναντι στην Πορτογαλία των Φίγκο και Κριστιάνο Ρονάλντο. Ήταν το δικό μας EURO, το EURO 2004!
Η Εθνική μας ομάδα έχοντας μόνο μία ήττα στο τουρνουά, από τη Ρωσία με 2-1, έκανε μία από τις πιο μεγάλες εκπλήξεις στην ιστορία του ευρωπαϊκού και διεθνούς ποδοσφαίρου. Ντα Λουζ, Λισσαβώνα λοιπόν. Το ημερολόγιο έγραφε 4 Ιουλίου του 2004. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά σήκωναν το τρόπαιο και η Ελλάδα βρισκόταν στα ουράνια! Η ανεπανάληπτη πορεία στα πορτογαλικά γήπεδα θα έκλεινε με ένα έπος! Αυτό ήταν η κατάκτηση του EURO 2004 από την Εθνική Ελλάδας σαν σήμερα πριν από 19 χρόνια! Πέρασαν τόσα χρόνια αλλά όλοι νιώθουμε σαν να ήταν χθες.
Την οικοδέσποινα Πορτογαλία η Εθνική μας τη νίκησε 2 φορές. Αυτή βέβαια που μας έστειλε όλους στα ουράνια ήταν η 2η. Το ρολόι έδειχνε το 57ο λεπτό στον τελικό του Ντα Λουζ. Ο Μπασινάς εκτελεί το κόρνερ και ο Χαριστέας θα βρισκόταν στην καρδιά της πορτογαλικής περιοχής. Υψώνεται ο Χαριστέας στον αέρα και με δυνατή κεφαλιά στέλνει την μπάλα στα δίχτυα απογειώνοντας όλη την Ελλάδα!
Στην Ελλάδα φυσικά επικράτησε το απόλυτο... πανδαιμόνιο με υποδοχή ηρώων στο Παναθηναϊκό στάδιο και γλέντια μέχρι πρωίας. Χρόνια αργότερα και ειδικότερα το 2021 ήρθε και η ταινία του Μαρκς με τίτλο King Otto. Ένας φόρος τιμής για εκείνον και την Ελλάδα που μας έκανε περήφανους στο Euro του 2004.
Ο ίδιος ο Ότο Ρεχάγκελ είχε πει για την ταινία του: «Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν συνέντευξη και δεν είχα καταλάβει. Μετά κατάλαβα ότι υπήρχε παγκόσμιο ενδιαφέρον και το απόλαυσα. Όταν ήρθα στην Ελλάδα βρήκα ένα ασυνήθιστο γκρουπ παικτών, όπως ο Ζαγοράκης, ο Δέλλας, ο Καραγκούνης, ο Σεϊταρίδης και άλλοι. Υπήρχε μια ομάδα παικτών.
Σπάνια μια ομάδα στηρίζεται σε ένα Πελέ, έναν Μέσι ή μία... Μαρία Κάλας. Ο αρχηγός μας ήταν ο Ζαγοράκης, που βγήκε ο καλύτερος του τουρνουά. Αν σας έλεγα πριν από μερικά χρόνια ότι καλύτερος παίκτης του τουρνουά θα έβγαινε Έλληνας, θα το πιστεύατε;».
Τα στοιχεία του μεγάλου τελικού
Estádio do SL Μπενφίκα - Λισσαβώνα
Πορτογαλία - Ελλάδα 0-1
Σκόρερ: Χαριστέας 57'
Πορτογαλία (Λουίς Φελίπε Σκολάρι): Ρικάρντο, Αντράντε, Κοστίνια (60' Ρούι Κόστα), Φίγκο, Παουλέτα (74' Νούνο Γκόμες), Μιγκέλ (43' Φερέιρα), Βαλιέντε, Καρβάλιο, Κριστιάνο Ρονάλντο, Μανίς και Ντέκο.
Ελλάδα (Ότο Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Μπασινάς, Γιαννακόπουλος (76' Βενετίδης), Ζαγοράκης, Φύσσας, Κατσουράνης, Χαριστέας, Βρύζας (81' Παπαδόπουλος) και Καψής.
Πηγή: www.gazzetta.gr