Παρά τις προσπάθειες που έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες για να προκύψει νέο διοικητικό συμβούλιο και να βρεθούν άνθρωποι που θα αναλάμβαναν να “τρέξουν” τον σύλλογο ενόψει της νέας περιόδου, αυτές δεν ευοδώθηκαν, αφήνοντας το μέλλον της ομάδας στον... αέρα.

Το επικρατέστερο σενάριο αυτή τη στιγμή είναι η ομάδα της Τριφυλίας να δηλώσει μεν συμμετοχή στο πρωτάθλημα, ωστόσο πολύ δύσκολα θα καταφέρει να κατέβει να αγωνιστεί.

Μια τέτοια κίνηση θα λειτουργήσει περισσότερο ως "τρικ", ώστε σε περίπτωση μελλοντικής επαναδραστηριοποίησης και ανασυγκρότησης, ο ΑΟ Κυπαρισσίας να ξεκινήσει την πορεία του από τη Β’ τοπική και όχι από τη Γ’, αποφεύγοντας έναν διπλό υποβιβασμό.

Πριν από δέκα χρόνια, η ομάδα της Κυπαρισσίας είχε ζήσει μία από τις πιο φωτεινές στιγμές της σύγχρονης πορείας της, κατακτώντας το πρωτάθλημα της Α’ τοπικής και συμμετέχοντας στα μπαράζ ανόδου για τη Γ’ Εθνική.

Μάλιστα, έφτασε να διεκδικεί την άνοδο μέσα από έναν “τελικό των τελικών” απέναντι στην ΑΕ Σπάρτη, σε μια αναμέτρηση που διεξήχθη στο γήπεδο του Ατρομήτου στο Περιστέρι. Εκείνη η πορεία γέμισε ενθουσιασμό τους φιλάθλους και ανέδειξε τη δυναμική του συλλόγου.

Ωστόσο, με την πάροδο των ετών, η ομάδα σταδιακά απώλεσε την αίγλη της, τόσο αγωνιστικά όσο και διοικητικά, ενώ σταδιακά αποδυναμώθηκε και η παρουσία της στην τοπική κοινωνία. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την καθοδική πορεία διαδραμάτισε η αποχώρηση ιστορικών παραγόντων από τη διοίκηση.

Σημαντική αρνητική επίδραση είχε και η κατάσταση του γηπέδου της Κυπαρισσίας. Η απουσία στοιχειώδους φροντίδας και συντήρησης οδήγησε στην υποβάθμισή του, επιτείνοντας τις δυσκολίες της ομάδας και ενισχύοντας το αίσθημα εγκατάλειψης.

Πέρυσι τέτοια εποχή, ο ΑΟ Κυπαρισσίας κατάφερε – έστω και με μεγάλη προσπάθεια – να δηλώσει συμμετοχή στο πρωτάθλημα της Α’ τοπικής, λειτουργώντας με αισθητά μειωμένο προϋπολογισμό σε σχέση με το παρελθόν. Ακόμη και αυτό το στοιχειώδες βήμα, όμως, μοιάζει ακατόρθωτο για την προσεχή σεζόν.

Το ιστορικό σωματείο της Τριφυλίας βρίσκεται πλέον σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, με το ενδεχόμενο αγωνιστικής απουσίας να είναι πιο ορατό από ποτέ.