Ο λόγος για τον Γιώργο Μηλίτση, ο οποίος συμπλήρωσε 33 χρόνια στους πάγκους και συνεχίζει με την ίδια όρεξη, που είχε, όταν σε ηλικία μόλις 26 ετών «κρέμασε» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και έβαλε τη φόρμα του προπονητή.

Έκτοτε το… κοντέρ γράφει: Πρωτάθλημα στην Α’ τοπική με τον Τέλλο Αγρα, το πρώτο στην ιστορία του συλλόγου, το ίδιο και με τη Σπερχογεία. Πρωταθλητής με τον Πάμισο, ανόδους με Αναγέννηση Παραλίας και Δόξα Καλαμάτας, τέσσερις φορές φιναλίστ σε τελικούς κυπέλλου Μεσσηνίας με Πανιώνιο, Τέλλο Άγρα, Σπερχογεία και Πάμισο.

Σε όλες τις ομάδες ωστόσο που δούλεψε, άφησε αποτύπωμα και αυτό είναι, όπως λέει, το μεγαλύτερο κέρδος από το ποδόσφαιρο.

«Εισπράττω ακόμα σεβασμό, αγάπη, εκτίμηση και ενθουσιασμό από παλαιότερους και νεότερους συνοδοιπόρους στα γήπεδα και αυτό με κάνει ευτυχισμένο», τονίζει ο 59χρονος τεχνικός, που ως ποδοσφαιριστής (δεξί εξτρέμ) έπαιξε μόνο σε μια ομάδα το Μεσσηνιακό (13 χρόνια) και είχε κληθεί στην εθνική παίδων, με τον Πετρίτση τότε ομοσπονδιακό προπονητή, να τον χαρακτηρίζει σαν νέο… Χάρη Γραμμό του Παναθηναϊκού. Διάφορες συγκυρίες όμως, δεν του επέτρεψαν να έχει την καριέρα που θα ήθελε, ανοίγοντας από νωρίς το κεφάλαιο της προπονητικής,, έχοντας δουλέψει μέχρι σήμερα σε πάνω από 20 ομάδες εντός και εκτός Μεσσηνίας.

Ξεχωρίζει η θητεία του στην Καλαμάτα ως συνεργάτης του μεγάλου Γιάτσεκ Γκμοχ στην Α’ εθνική, το πέρασμά του από το Μεσσηνιακό στις επαγγελματικές κατηγορίες, αλλά και οι πρώτες θητείες σε Τέλλο Αγρα και Σπερχογεία, που συνοδεύτηκαν με τίτλους.

Τη σεζόν που ολοκληρώθηκε ο Γιώργος Μηλίτσης ήταν στη νεανική Δόξα Καλαμάτας και πλέον είναι ελεύθερος να σκεφτεί την επόμενη ποδοσφαιρική πρόκληση, συνεχίζοντας παράλληλα και το εκπαιδευτικό του έργο ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευσης.

Ο έμπειρος τεχνικός μιλά σήμερα στην «Ε» γι’ αυτή τη μεγάλη διαδρομή.

Τι σας έχει μείνει από τα 33 χρόνια στους πάγκους;

«Ο αθλητισμός είναι η ζωή μου. Δεν μπορούσα να διανοηθώ τη ζωή μου έξω από αυτό. Γι’ αυτό μπήκα ως τρίτος σε όλη την Ελλάδα στα ΤΕΦΑΑ. Το ποδόσφαιρο μου πρόσφερε μεγάλες συγκινήσεις, ως επί το πλείστον ευχάριστες. Εισπράττω ακόμα αγάπη και ενθουσιασμό από αυτούς που έχουμε συνεργαστεί».

Η καλύτερη ομάδα που προπονήσατε;

«Δεν μπορώ να τις ξεχωρίσω, γιατί όλες οι ομάδες είναι δημιουργήματά μου. Σίγουρα όμως, μου έχει μείνει το πρώτο πρωτάθλημα με τον Τέλλο Άγρα. Η ομάδα του Πανιωνίου Καλαμάτας, που έπαιξε τελικό κυπέλλου με την Ένωση Παμίσου Μεσσήνης, η Σπερχογεία που πήρε το πρώτο πρωτάθλημα. Ο Πάμισος, ο Εθνικός Μελιγαλά τη σεζόν που έπαιξε στη Δ’ εθνική, έχοντας μάλιστα το μικρότερο μέσο όρο ηλικίας και η εμπειρία της Α’ εθνικής με την Καλαμάτα».

Ποιο όνειρο σας έχει μείνει ανεκπλήρωτο;

«Δεν έχουν σημασία μόνο αυτά που ζήσαμε, ίσως μεγαλύτερη σημασία έχουν αυτά που δεν ζήσαμε. Ίσως τα “όχι”, μας έκαναν αυτό που είμαστε Είμαι περήφανος και ευτυχισμένος για όσα κατάφερα. Βίωσα πολλές συγκινήσεις και κυρίως χαρές. Οι περασμένες μέρες είναι κεράκια σβησμένα και κοιτάζω μπροστά, τα αναμμένα κεριά που θα ζήσω».

Πως κρίνετε το επίπεδο της προπονητικής στη Μεσσηνία;

«Έχει αξιόλογους προπονητές. Με τις σχολές που έχουν γίνει, έχει βελτιωθεί το επίπεδο, αλλά υπάρχουν περιθώρια εξέλιξης».

Και το επίπεδο του τοπικού ποδοσφαίρου;

«Πιστεύω ότι έχει ανέβει. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τα νέα παιδιά και από τους παράγοντες. Οι προπονητές είναι πιο καταρτισμένοι, συγκριτικά με άλλους νομούς. Δεν υπάρχει πλέον και αυτή η παλιά αντιπαλότητα, γιατί το ποδόσφαιρο είναι πρώτα απ’ όλα θέαμα».

Ποιους παίκτες ξεχωρίσατε όλα αυτά τα χρόνια;

«Είμαι ευτυχισμένος και υποχρεωμένος γα όλους τους παίκτες που έπαιξαν στις ομάδες μου. Και τους μεγάλους σε ταλέντο, αλλά και αυτούς που δεν ήταν αστέρια, όμως βοήθησαν να χτιστεί μια ομάδα. Η Καλαμάτα και όλη η Μεσσηνία είναι ποδοσφαιρομάνα και έχει πολλά διαμάντια στα έγκατά της. Αν θα ξεχώριζα κάποιους, θα ήταν ο Λυμπερόπουλος, ο Γεωργέας, ο Φωτάκης, ο Παλαμάρας, ο Γουνδουλάκης, ο Παπασταθόπουλος, που έπαιξαν σε μεγάλους συλλόγους και στην εθνική, ενώ ο Σωκράτης μεσουράνησε και στην Ευρώπη. Τα ταλέντα γεννιούνται και μετά γίνονται αστέρια, με δουλειά, χαρακτήρα, υπομονή και τύχη.  Το κύριο γνώρισμά τους είναι η άμεση αντίληψη και η αίσθηση του παιχνιδιού και του χώρου».

Ποια είναι η φιλοσοφία σας ως προπονητής;

«Είμαι υπέρ του καλού, απλού, θεαματικού, γρήγορου, δυνατού και αποτελεσματικού ποδοσφαίρου. Το πιο σημαντικό σε κάθε ομάδα- και εκεί έγκειται η δυσκολία του προπονητή- είναι το κάθε εγώ και το κάθε εσύ, να το κάνεις εμείς και μαζί».

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχετε εντοπίσει στο μεσσηνιακό ποδόσφαιρο;

«Όχι μόνο εδώ, αλλά πανελληνίως, είναι η έλλειψη της σωστής αθλητικής παιδείας. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο να αναπτύσσουμε το σώμα μας, αλλά να καλλιεργούμε την ψυχή μας, να ανεβάζουμε το πνευματικό επίπεδο και να μην έχουμε ακραίες συμπεριφορές και δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε το θυμό μας».

Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω, τι σκέφτεστε; θα μπορούσατε να φθάσετε ψηλά ως ποδοσφαιριστής;

«Όταν με συνέκρινε ο προπονητής της Εθνικής, ο Πετρίτσης με τον Χάρη Γραμμό, λογικό είναι να είχα όνειρα. Υπήρχαν όμως ατυχείς συγκυρίες και επέλεξα από μικρός να γίνω προπονητής».

Ένα σχόλιο για την «Μαύρη Θύελλα» ενόψει της νέας σεζόν;

«Η Καλαμάτα είναι σε σωστό τάιμινγκ έχοντας λάβει γνώση από το περσινό πάθημα. Κινήθηκε γρήγορα, και πήρε τις δέουσες αποφάσεις. Εχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να βρεθεί ξανά εκεί που αξίζει. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά η παρουσία του κ. Πρασσά το εγγυάται. Είναι τύχη που υπάρχει αυτός ο άνθρωπος στην ομάδα, γιατί είναι ένας πετυχημένος επιχειρηματίας, που αγαπά την Καλαμάτα και θέλει να την ανεβάσει και έχει ξοδέψει πολλά χρήματα. Το ίδιο μπορώ να πω και για τον Αγαθοκλή Χριστόπουλο του Πανθουριακού, που βρίσκεται επίσης πολλά χρόνια στο χώρο».

Μιας και αναφερθήκατε στον Πανθουριακό, τι βλέπετε να κάνει ως πρωτάρης στη Γ’ εθνική; Και η γνώμη σας για τον Μιλτιάδη, που επίσης μετέχει στην εν λόγω κατηγορία.

«Ο Πανθουριακός είναι ανερχόμενη δύναμη και υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να σταθεροποιηθεί στις εθνικές κατηγορίες και μελλοντικά να στοχεύσει ψηλότερα. Οσον αφορά το Μιλτιάδη, θεωρώ ότι θα έχει αξιόλογη πορεία και αν λύσει το γηπεδικό πρόβλημα, θα πάει καλύτερα».

 Οι ομάδες που έχει εργαστεί ανά σεζόν

1993-1995: Πανιώνιος Καλαμάτας
1995-1996: Τέλλος Αγρας
1996-1997: Ακράτητος (συνεργάτης του Γιάννη Παθιακάκη)
1997- 1998: Απόλλων Καλαμάτας
1998- 2000: Σπερχογεία
2000-2001: Καλαμάτα (συνεργάτης του Γιάτσεκ Γκμοχ)
2001-2002: Πάμισος
2002-2004: Απόλλων Καλαμάτας
2004-2005: Δόξα Μεγαλόπολης, Κυπαρισσία
2005-2006: Σπερχογεία
2006-2008: Μεσσηνιακός (συνεργάτης Σκαπίν – Τσάκωνα)
2008-2009: Ερασιτέχνες Καλαμάτας
2009-2010: Εθνικός Μελιγαλά
2010-2011: Ενωση Ολυμπιακού Βέργας
2011-2012: Ασπρόχωμα
2012-2013: Εθνικός Μελιγαλά
2013-2014: Τέλλος Αγρας
2015-2016: Αναγέννηση Παραλίας
2016-2018: Μεσσηνιακός και τμήματα υποδομής Καλαμάτας
2018-2019: Απόλλων Πεταλιδίου, Αναγέννηση Παραλίας
2019-2020: Πανιώνιος Καλαμάτας
2022-2023: Αίαντας Καλαμάτας
2023-2024: Νέος Αρις
2024-2025: Δόξα Καλαμάτας