Ήταν Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010 όταν ένα τραγικό περιστατικό στον Κυπαρισσιακό κόλπο στέρησε τη ζωή του “Ποτούλη”, όπως τον φώναζαν με αγάπη οι φίλοι και οι συμπαίκτες του. Ο 34χρονος τότε ποδοσφαιριστής έχασε τη ζωή του ενώ έκανε ψαροντούφεκο, αφήνοντας πίσω του ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα.
Η μνήμη του ζει ακόμα, όχι μόνο στις καρδιές όσων τον γνώρισαν, αλλά και μέσα από το γήπεδο του Ανατολικού Κέντρου Καλαμάτας, που φέρει το όνομά του. Εκεί, στη γειτονιά όπου μεγάλωσε και ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, τιμάται ένας από τους κορυφαίους παίκτες που έβγαλε η Μεσσηνία, με σημαντική παρουσία στη “Μαύρη Θύελλα”, τη Λάρισα και άλλες ομάδες.
Ήταν διεθνής με τις Εθνικές ομάδες Νέων και Ελπίδων, αφήνοντας το στίγμα του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Παναγιώτης Μπαχράμης γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 12 Μαρτίου 1976. Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στον Απόλλωνα Καλαμάτας, αγωνιζόμενος στη Δ’ Εθνική.
Η απόδοσή του ήταν τέτοια που του χάρισε την κλήση στην Εθνική Νέων. Το 1994 ήρθε η σημαντική μεταγραφή στη “Μαύρη Θύελλα”, όπου αγωνίστηκε για επτά σεζόν. Aρχικά στη Β’ Εθνική και από το 1995, σε ηλικία 19 ετών, στην Α’ Εθνική, όπου έκανε ντεμπούτο σκοράροντας μάλιστα στη νίκη με 5-0 επί της Λάρισας.
Το καλοκαίρι του 1999 ξεχώρισε σε φιλικό αγώνα της Καλαμάτας με τη Φιορεντίνα, προσελκύοντας το ενδιαφέρον των Ιταλών. Ενάμισι χρόνο μετά, είχε σχεδόν κλείσει στην ΑΕΚ, όμως ένας τραυματισμός ανέτρεψε τα σχέδια και παρέμεινε στην Καλαμάτα μέχρι το 2001.
Στη συνέχεια αγωνίστηκε στον Ηρακλή (2001-2004) και ακολούθως στη Λάρισα, όπου πραγματοποίησε σπουδαία καριέρα και κέρδισε την αγάπη του κόσμου, συμβάλλοντας στην επιστροφή της ομάδας στην Α’ Εθνική. Το 2007 πανηγύρισε την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας με την ΑΕΛ και τη σεζόν 2007-2008 αγωνίστηκε στο Κύπελλο UEFA, συμμετέχοντας στη μεγάλη πορεία της ομάδας.
Την περίοδο 2008-2009 μεταγράφηκε στη Βέροια, σε μία από τις δέκα πιο ακριβές μεταγραφές της Β’ Εθνικής εκείνης της χρονιάς, με κόστος 80.000 ευρώ. Pαρά τον υποβιβασμό της ομάδας, συνέβαλε στην άμεση επιστροφή της στη Β’ Εθνική. Στο τέλος της σεζόν 2009-2010 έμεινε ελεύθερος, λίγο πριν το μοιραίο.
