Ο διεθνής με την Εθνική Ενόπλων 31χρονος αμυντικός θυμάται με νοσταλγία τα ρομαντικά χρόνια στην Ομόνοια, όπου πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στα 7 του χρόνια, θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που βρέθηκε στα πρωτοπόρα τμήματα υποδομής της ΠΑΕ Καλαμάτα, ζητά από τους Μεσσήνιους παράγοντες να δουλέψουν ακόμα περισσότερο με νέα παιδιά και υποστηρίζει ότι είναι νωρίς ακόμα για να γυρίσουν πίσω οι κουμπάροι του Γαλανόπουλος και Καλαντζής. Ολα αυτά κι ακόμα περισσότερα στη συνέντευξη που ακολουθεί.


- Πρόσφατα ανανέωσες με το Σούρμενα, όπου θα συνεχίσεις για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά. Τι είναι αυτό που σε κρατά εκεί όλα αυτά τα χρόνια;

"Σημαντικό ρόλο στην επιλογή μου αυτή παίζει η φύση και οι ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος μου. Εχω απορρίψει προτάσεις από μεγαλύτερες κατηγορίες λόγω των απαιτήσεων που βέβαια εκεί είναι πιο αυξημένες. Τα Σούρμενα έχουν απίστευτη οργάνωση, κυρίως στις υποδομές και δεν έχουν να ζηλέψουν κάτι από ομάδες μεγαλύτερων κατηγοριών. Αρα ήταν εύκολη η επιλογή μου…".

- Σε μία εποχή που αρκετός κόσμος φεύγει από την Αθήνα εσύ παραμένεις εκεί. Σκέφτεσαι την επιστροφή στην Καλαμάτα;

"Την πόλη της Καλαμάτας την λατρεύω, είναι η οικογένεια μου εδώ, οι φίλοι μου, αγαπημένα πρόσωπα . Την επισκέπτομαι συχνά και ελπίζω να πάρω μετάθεση κάποια στιγμή και να εγκατασταθώ εδώ μόνιμα. Προς το παρόν λόγω δουλειάς παραμένω στην Αθήνα και μου λείπει απίστευτα η Καλαμάτα…".

- Τι θυμάσαι από την Ομόνοια πριν από πολλά χρόνια, όταν ξεκινούσες την καριέρα σου;

"Την πρώτη προπόνηση μου στην ομάδα της Ομόνοιας την έκανα σε ηλικία 7 ετών στο γήπεδο της Αγίας Τριάδας. Μέχρι τα 12 μου πέρασα όμορφα ποδοσφαιρικά χρόνια και όλες οι αναμνήσεις από εκείνη την εποχή είναι θετικές και όμορφες . Η Ομόνοια τότε ήταν ένα φυτώριο ταλέντων, όπως ο Γιώργος Φωτακης και άλλοι πολλοί".

- Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό που βρέθηκες στο ΠΟΚ στην πιο κατάλληλη ποδοσφαιρική ηλικία, μαθαίνοντας το ποδόσφαιρο σε πιο επαγγελματική βάση;

"Ναι, παρά πολύ τυχερό. Η ακαδημία της Καλαμάτας του κ. Παπαδόπουλου ήταν κάτι το ριζοσπαστικό και καινοτόμο για την εποχή, μόνο ο Παναθηναϊκός είχε τέτοιου επιπέδου ακαδημίες.
Για όλα τα παιδιά που ήμασταν τότε στα τμήματα υποδομής της «Μαύρης Θύελλας» ήταν ένα δώρο. Το εγχείρημα αυτό αμφισβητήθηκε από τον ποδοσφαιρικό κόσμο της Μεσσηνίας, θεωρώ άδικα. Η μετέπειτα πορεία αρκετών ποδοσφαιριστών ενισχύει την θέση μου. Τέτοιες κινήσεις μακάρι να υπήρχαν και σήμερα γιατί το ταλέντο στη Μεσσηνία, όπως είναι γνωστό, περισσεύει".


- Βρέθηκες στην επαγγελματική ομάδα της "Μαύρης Θύελλας" τα πρώτα δύσκολα χρόνια μετά τον υποβιβασμό από την Α' Εθνική. Γιατί εκείνη η ομάδα δεν στηρίχτηκε ενώ είχε πολλά ντόπια ταλέντα;

"Ναι, βρέθηκα όντως σε μια δύσκολη και μεταβατική περίοδο κυρίως σε διοικητικό επίπεδο. Η μετά Παπαδόπουλου εποχή και η πτώση μας τότε από την Α Εθνική ήταν μια δύσκολη περίοδος για όλους μας . Τα προβλήματα ήταν πολλά και όντως παραμερίστηκαν αρκετά ντόπια παιδιά από την τότε διοίκηση. Ηταν περίεργες εποχές κι εγώ όντας σε νεαρή ηλικία, μόλις 17,5 ετών δεν μπορούσα να το αντιληφθώ. Μετά από μερικά χρόνια συνειδητοποίησα πολλά".

- Μαρκόπουλο και Χαϊδάρι, όπου συνέχισες μετά, έκαναν τον κύκλο τους και επέστρεψαν σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Γιατί δεν είχαν συνέχεια στις επαγγελματικές κατηγορίες;

"Τα τελευταία 10 χρόνια περίπου άλλαξαν πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πολλές ομάδες σαν αυτές είχαν χρηματοδότες που ήταν περαστικοί από το ποδόσφαιρο, έκαναν το κομμάτι τους, τις δουλειές τους! Και φυσικό και επακόλουθο ήταν να πάρουν αυτά τα σωματεία στο «λαιμό» τους... Δυσάρεστο γεγονός αλλά συμβαίνει και τώρα δυστυχώς".

- Σε Δώριο και Ολυμπιακό Καλαμάτας δεν έμεινες πολύ. Δική σου η επιλογή ή αναγκαστική λόγω δουλειάς;

"Αποφασίζοντας να σταματήσω επαγγελματικά το ποδόσφαιρο και μάλιστα σε μικρή ηλικία, πήρα συνειδητά μία απόφαση για την οποία δεν μετάνιωσα ποτέ. Βρέθηκα στο Δώριο, ήταν περίεργα τα πράγματα για εμένα τότε γιατί χρειαζόμουν ένα στάδιο προσαρμογής μπορώ να πω, στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Τα χρόνια στον Ολυμπιακό Καλαμάτας ήταν πιο ομαλά για μένα, πήραμε δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα παίζοντας όμορφο και σύγχρονο ποδόσφαιρο, πιστεύω ότι ακόμα και σήμερα ο Ολυμπιακός Καλαμάτας λειτουργεί υπό πολύ καλές συνθήκες. Κι αυτό το ξέρω από πρώτο χέρι από τον αδερφό μου, τον Πέτρο, που είναι και αρχηγός εκεί. Δυστυχώς έφυγα λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων στην Αθήνα".

- Επειδή έχεις παίξει αρκετά χρόνια εκτός Μεσσηνίας και μπορείς να κάνεις συγκρίσεις θεωρείς πως το μεσσηνιακό ποδόσφαιρο βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο σήμερα;

"Οχι δεν είμαι ικανοποιημένος από το επίπεδο του μεσσηνιακού ποδοσφαίρου κι αυτό το λέω γιατί είμαι απαιτητικός και μου αρέσει η δουλειά στις μικρές ηλικίες. Η ποδοσφαιρική παιδεία σήμερα διαμορφώνεται από 13 -15 ετών. Αν αυτό γίνει περισσότερα αντιληπτό από τις ομάδες και τους παράγοντες του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου θα έχουμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα. Παρακολουθώ, όταν μου δίνετε ευκαιρία Μεσσήνιους μικρούς παίχτες και τις μικτές ομάδες και βλέπω πολύ θετικά σημάδια αλλά υπάρχουν ακόμα περιθώρια βελτίωσης μεγάλα.
Επειδή γνωρίζω πλέον καλά το αθηναϊκό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, θα ήταν άδικο να το συγκρίνω με το μεσσηνιακό. Το επίπεδο της Αθήνας είναι καλύτερο και από τους περισσότερους ομίλους της μέχρι πρότινος Δ’ Εθνικής. Η πρόταση μου λοιπόν θα ήταν να επενδύσουν οι ομάδες σε μικρές ηλικίες με νέους και ικανούς προπονητές και γυμναστές, τους προτρέπω να τολμήσουν και σε βάθος χρόνου θα κερδίσουν πολλά".

- Καλαμάτα και Μεσσηνιακός μπορούν να συνυπάρξουν στην ίδια κατηγορία του χρόνου;

"Ο χάρτης των πρωταθλημάτων θα αλλάξει υπερβολικά από του χρόνου. Και οι δυο ομάδες του νομού θα είναι σαν να αγωνίζονται σε μια νέα Δ´ εθνική. Οχι μόνο μπορούν να συνυπάρξουν αλλά είναι αναγκαίο και μακάρι να ανέβουν σύντομα μία και γιατί όχι περισσότερες κατηγορίες. Είναι πολύ λυπηρό να μην υπάρχει ομάδα από την Μεσσηνία στην Σουπερ Λιγκ και στην δεύτερη κατηγορία. Η Καλαμάτα έχει τεράστιο ειδικό βάρος φανέλας που δεν το συναντάς σε άλλη επαρχιακή ομάδα και βέβαια τον εκπληκτικό φίλαθλο κόσμο της. Ο Μεσσηνιακός έχει την τύχη να έχει έναν πρόεδρο που θα ήθελαν όλες οι ομάδες, τον κ. Παπαδόπουλο, ο οποίος έχει προσφέρει πολλά στο μεσσηνιακό ποδόσφαιρο και όχι μόνο".

- Πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια;

"Το έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό και θα ήταν ανησυχητικό να έχει επηρεάσει τις ακαδημίες των ομάδων αλλά ευτυχώς δεν συμβαίνει αυτό γιατί συμφέρει τα σωματεία να έχουν μικρούς παίχτες από τα σπλάχνα τους χωρίς χρήματα. Είναι το θετικό της κρίσης αυτό. Σίγουρα τα χρήματα τα παίρνουν όλο και πιο λίγοι ποδοσφαιριστές, κυρίως έμπειροι και από μεγαλύτερες κατηγορίες".

- Πόσο ανταγωνιστικό είναι το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα των Ενόπλων Δυνάμεων, στο οποίο αναδείχθηκες φέτος πρωταθλητής με την αστυνομία;

"Το πρωτάθλημα των Ενόπλων Δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας είναι σε υψηλό επίπεδο κυρίως λόγω των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών ομάδων Σούπερ Λίγκας που υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία. Και πέρυσι και φέτος πήραμε σαν αστυνομία το πρωτάθλημα, αυτό μπορεί να θεωρηθεί έκπληξη".

- Είναι δύσκολο να είσαι αστυνομικός και ποδοσφαιριστής ταυτόχρονα;

"Υπερβολικά δύσκολο. Οι υποχρεώσεις ενός αστυνομικού έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια κι όταν έχεις κάθε μέρα προπόνηση σε συνδυασμό με τις υπηρεσίες στην Αστυνομία το πρόγραμμά σου βαραίνει αρκετά.
Παρά πολλές φορές έχω πάει να παίξω αγώνα άυπνος γιατί το προηγούμενο βράδυ είχα υπηρεσία! Όταν αγαπάς το ποδόσφαιρο, όμως, μπορείς να κάνεις μεγάλες θυσίες".

- Τα υπόλοιπα παιδιά του ΠΟΚ γυρίζουν σιγά, σιγά πίσω στα πάτρια εδάφη. Πλησιάζει και η δική σου σειρά;

"Βρισκόμαστε όλοι στην ηλικία των 30+ ετών, δεν είμαστε τόσο παιδιά. Θα ήθελα να θίξω στο σημείο αυτό ένα θέμα που κυκλοφορεί στα ποδοσφαιρικά στέκια της πόλης και έχει να κάνει με τους δυο κουμπάρους μου και κολλητούς μου (Γαλανόπουλο - Καλαντζή). Δεν είναι η ώρα τους να γυρίσουν, όχι ακόμα τουλάχιστον, έχουν 3-4 χρόνια μπροστά τους σε υψηλό επίπεδο. Μακάρι να ανέβουν οι ομάδες μας του χρόνου και να είναι σε θέση να τους εντάξουν στο δυναμικό τους. Βέβαια την απόφαση τους θα την στηρίξω οποία και αν είναι".

- Θα παραμείνεις στα γήπεδα με κάποια άλλη ιδιότητα όταν σταματήσεις το ποδόσφαιρο;

"Μα ήδη κάνω υπηρεσίες στα γήπεδα ως αστυνομικός! Σοβαρά τώρα, θα το ήθελα πολύ γιατί μου αρέσει να υπηρετώ το ποδόσφαιρο και κυρίως τις μικρές ηλικίες. Αν υπάρχει χώρος για εμένα είτε σαν προπονητής, είτε σαν παράγοντας στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο θα μου άρεσε πάρα πολύ".