Κυριακή, 31 Ιούλιος 2016 15:49

Αρθρο του Δημήτρη Αβδάλα για τον αθλητισμό

Γράφτηκε από τον

Στη σημασία του αθλητισμού, ειδικά για τα μικρά παιδιά, αναφέρεται με άρθρο του ο Μεσσήνιος προπονητής της Καλαμάτας '80 Δημήτρης Αβδάλας, ο οποίος έκανε μεγάλη καριέρα ως μπασκετμπολίστας στα γήπεδα της Α1. 

Ο Δ. Αβδάλας είναι πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής με ειδικότητα στην καλαθοσφαίριση και κάτοχος διπλώματος προπονητή καλαθοσφαίρισης FECC από την  Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης.

"Ιστορικά στοιχεία:  

Στην αρχαιότητα οι πόλεις- κράτη  σπαράσσονταν μεταξύ τους από ατέρμονες πολεμικές συγκρούσεις. Κουρασμένοι από τις συνεχείς απώλειες σε έμψυχο δυναμικό και υποδομές οι Βασιλείς προσπάθησαν να βρουν μία λύση για να σταματήσει ο αλληλοσπαραγμός. Πήγαν λοιπόν στην Πυθία με πρωτοβουλία του Βασιλέα της Ηλείας Ίφιτου για να πάρουν χρησμό.  Η απάντηση ήταν «Διοργανώστε  Αθλητικούς Αγώνες». Το 776 π.χ. διοργανώθηκαν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαία Ολυμπία.

Σκοπός του Αθλητισμού:

Σκοπός λοιπόν ήταν να μετουσιώσουν το ένστικτο της επιθετικότητας του ανθρώπου και την ανάγκη του για φιλοπρωτία , σε πολιτισμό ,μέσω του Αθλητισμού. Ο αθλητισμός λοιπόν είναι μέσο αγωγής  και προάγει τα ιδανικά του ανθρώπου.

Ορισμός Αθλητισμού:

Η λέξη αθλητισμός προέρχεται από τη λέξη άθλος , που σημαίνει μόχθος, προσπάθεια.

Ως αθλητισμός λοιπόν ορίζεται: η προσπάθεια για την κατάκτηση της Νίκης μέσω της ευγενούς άμιλλας, δια του αγώνος . 

Επίτευξη των σκοπών του Αθλητισμού:

Η λέξη κλειδί για την επίτευξη του σκοπού του Αθλητισμού είναι « μέσω της ευγενούς άμιλλας » , δηλαδή με ηθικά κίνητρα, σεβόμενος τον αντίπαλο και δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για την διεξαγωγή του αγώνα. Ή υποκρισία ,ή εξαπάτηση ή ειρωνεία είναι έννοιες ασύμβατες με τον Αθλητικό αγώνα.  Αυτός που προσπαθεί για τη κατάκτηση της Νίκης με οποιοδήποτε κόστος και χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα γίνεται ΑΘΛΙΟΣ.)

Αθλητής:

Αθλητής λοιπόν είναι αυτός που μέσω του μόχθου και της προσπάθειας του , προσπαθεί να βελτιώσει τις δεξιότητες  και όλα τα στοιχεία της προσωπικότητας του για να φτάσει στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα Αυτό προϋποθέτει την  ταυτόχρονη καλλιέργεια  σώματος και πνεύματος . 

Ο Αθλητής δεν ψάχνει για δικαιολογίες ,προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του και να γίνει καλύτερος. Αθλητής που «κλέβει» για να κατακτήσει την Νίκη μπορεί πρόσκαιρα να ικανοποιεί  την ματαιοδοξία του  στην ουσία όμως κλέβει τον ίδιο του τον εαυτό. 

Ο ρόλος του προπονητή/παιδαγωγού:

Στην αρχαιότητα ,αυτός που αναλάμβανε την εκγύμναση του αθλητή   είχε ως κύριο μέλημα   την αγωγή του αθλητή  και για αυτό ονομαζόταν παιδαγωγός (άγω ,που σημαίνει οδηγώ, + παιδί). Στόχος  ήταν λοιπόν η πολύπλευρη εκπαίδευση του αθλητή και όχι η στείρα εκμάθηση της τεχνικής  ενός αθλήματος .Για αυτό γίνονταν σαφής διάκριση ανάμεσα στον παιδαγωγό/γυμναστή και τον παιδοτρίβη ,εμπειρικό προπονητή της αρχαιότητας. 

Επίλογος

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη λειτουργία του Αθλητισμού όπως την περιγράψαμε παραπάνω. Ειδικά στις μικρές ηλικίες οι πρώτοι αγώνες των νέων αθλητών πρέπει να γίνονται σε περιβάλλον, που να τους επιτρέπει να νιώσουν τον πραγματικό σκοπό  του  Αθλητισμού. Πολλές φορές  όμως  η προσπάθεια για την Νίκη με κάθε κόστος δημιουργεί το αντίθετο αποτέλεσμα και δημιουργεί στις καρδιές των παιδιών  συναισθήματα  μίσους  και επιθετικότητας, αλλοιώνοντας τελείως το νόημα του Αθλητισμού. Σύμφωνα με τη Μυθολογία αδερφή της Θεάς Νίκης ήταν η Βία. Είναι στο χέρι των ομάδων, παραγόντων , προπονητών ,γονέων, ,αθλητών και όλων όσοι ασχολούνται με τον Αθλητισμό να αφήσουν  τους νέους Αθλητές να νιώσουν το αληθινό του νόημα, γιατί οι πρώτες εμπειρίες τους είναι αυτές που θα μείνουν μέσα τους δυνατά χαραγμένες και θα τους ακολουθούν για μια ζωή.

 

Αθλητισμός χωρίς παιδαγωγική ίσον μονομαχία στην αρένα".