Σάββατο, 29 Ιούνιος 2013 00:30

Η Ελλάδα δεν διαχειρίστηκε σωστά την Ολυμπιάδα του 2004, λέει ο Νίκος Κακλαμανάκης

Γράφτηκε από τον
Η Ελλάδα δεν διαχειρίστηκε σωστά την Ολυμπιάδα του 2004, λέει ο Νίκος Κακλαμανάκης

Την προ κρίσης εποχή στην Καλαμάτα βλέπαμε συχνά Ολυμπιονίκες, ειδικά του στίβου, όμως ο Νίκος Κακλαμανάκης είχε πολλά χρόνια να επισκεφτεί το μεσσηνιακό έδαφος. Ο... γιος του ανέμου είναι εδώ αυτές τις μέρες σε μία τριήμερη περιοδεία που με προηγούμενους σταθμούς την Πύλο, την Κυπαρισσία και τη Μεσσήνη, η οποία ολοκληρώνεται σήμερα στις 11 στο ξενοδοχείο Elite.
Ο Ελληνας που σήκωσε την πατρίδα μας στα... ουράνια με το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στην Ατλάντα (1996) και το αργυρό στην Αθήνα (2004) θα φωτογραφηθεί και θα μοιράσει αυτόγραφα σε όλους τους Καλαματιανούς που θα είναι παρόντες, πρεσβεύει το «δια βίου ευ αγωνίζεσθαι» και μέσω αυτής της συνάντησης θα προσπαθήσει να μεταφέρει στα παιδιά την αγάπη του για τη θάλασσα.
Παρά το πολύ πιεσμένο χρονικά πρόγραμμά του και τον πυρετό που τον ταλαιπώρησε για κάποιες ώρες χθες το μεσημέρι, ο σπουδαίος αυτός αθλητής βρήκε το χρόνο να συνομιλήσει μαζί μας, απαντώντας με ειλικρίνεια σε όλες τις ερωτήσεις που του θέσαμε.

- Δεν σας βλέπουμε συχνά στη Μεσσηνία, αλλά το τελευταίο τριήμερο γυρίσατε σχεδόν όλο το νομό...

"Είχα την ευκαιρία να δε από κοντά πανέμορφα τοπία της Μεσσηνίας και φυσικά ορισμένες από τις καταπληκτικές της παραλίες. Εχω καιρό να έρθω, αλλά η Καλαμάτα είναι μία από τις αγαπημένες μου πόλεις γιατί εδώ αρκετά παλαιότερα είχα πετύχει σαν νεαρός αθλητής μία σημαντική νίκη".

- Η περιοδεία ήταν δική σας πρωτοβουλία;

"Ήταν μία πρόταση από το Costa Navarino την οποία αποδέχτηκα με χαρά γιατί μου αρέσει να βρίσκομαι κοντά σε νεαρά παιδιά, άλλωστε στην Αθήνα επισκέπτομαι συχνά διάφορα σχολεία και προσπαθώ να μεταφέρω στους μαθητές την αγάπη μου για τη θάλασσα, επειδή πραγματικά αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς μαζί της".

- Είστε αθλητής παγκόσμιας εμβέλειας, από τις αυθεντίες στην ιστιοπλοϊα και σίγουρα ξέρετε μυστικά του αθλήματος που γνωρίζουν ελάχιστοι. Η συνταγή για την επιτυχία μεταδίδεται;

"Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ξεκίνησα μία προσπάθεια με πολλά νέα παιδιά, δουλεύοντας μαζί τους πάνω σε τεχνικές που στη χώρα μας δεν είναι ακόμα γνωστές. Από εκείνη την ομάδα βγήκαν ορισμένοι πολύ καλοί αθλητές αλλά δυστυχώς το όλο εγχείρημα δεν κράτησε περισσότερο από 1,5 χρόνο γιατί η στήριξη από την ομοσπονδία ήταν ανύπαρκτη".

- Γι’ αυτό δεν έχουμε δει ακόμα ένα νέο Κακλαμανάκη;

"Μπορεί να τον δείτε στο μέλλον. Εκείνο που εμένα προσωπικά με στενοχωρεί είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για τα παιδιά που θα αγαπήσουν τη θάλασσα και θα θελήσουν να αφιερώσουν τον εαυτό τους στην ιστιοπλοϊα, δυστυχώς όμως δεν υπάρχει η στήριξη ώστε να αφοσιωθούν αποκλειστικά σε αυτό.
Οι ρυθμοί ζωής και οι υποχρεώσεις όλων μας είναι τόσες πολλές που δεν αφήνουν χώρο".

- Θα ανταλλάζατε με κάτι το ένα από τα δύο Ολυμπιακά μετάλλια που έχετε κερδίσει;

"Η πιο ευχάριστη εμπειρία μου σαν αθλητής δεν ήταν τα μετάλλια. Σίγουρα ήταν και τα δύο κάτι πάρα πολύ σπουδαίο, όμως το συναίσθημα που ένιωσα σαν τελευταίος λαμπαδηδρόμος το 2004, ανάβοντας με τη δάδα μου το βωμό των Ολυμπιακών Αγώνων είναι κάτι που δεν συγκρίνεται με τίποτα. Ευτυχώς είχα την τύχη μαζί με αυτό να κερδίσω και τα δύο μετάλλια".

- Συμμερίζεστε την άποψη ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη σημερινή οικονομική κρίση;

"Το 2004 η χώρα μας είχε στα χέρια της ένα παγκόσμιο υπερόπλο, αλλά φοβάμαι πως δεν το διαχειρίστηκε σωστά. Στρέψαμε πάνω μας τα φώτα όλου του κόσμου θετικά, όχι όπως τα τελευταία χρόνια που για την πατρίδα μας ακούγονται περισσότερο τα αρνητικά, αλλά δεν καταφέραμε να διατηρήσουμε αυτήν την καλή εικόνα. Είναι όπως ο πατέρας μίας οικογένειας που υποτίθεται ότι παίρνει στα χέρια του ένα όπλο μόνο για να προστατέψει τα παιδιά του, αλλά το χρησιμοποιεί λάθος σκοτώνοντας άλλους αθώους ανθρώπους. Εχω την αίσθηση ότι σαν χώρα αποτύχαμε να διαχειριστούμε όλα εκείνα τα πλεονεκτήματα που είχαμε τότε και σήμερα πληρώνουμε τις συνέπειες".


Η... άλλη όψη
του νομίσματος
ΟΤΑΝ Ο ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΕ ΝΑ ΤΟΝ... ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ!

Στο άκουσμα και μόνο του ονόματος του Νίκου Κακλαμανάκη, οι περισσότεροι Ελληνες σκέφτονται... μεγαλεία, δόξες, μετάλλια και χρήμα, όμως για να καταφέρει ο «γιος του ανέμου» να φτάσει τόσο ψηλά σε παγκόσμιο επίπεδο, χρειάστηκε να νικήσει ακόμα και το ίδιο του ελληνικό κράτος!
Την καταγγελία την έκανε επώνυμα ο ίδιος πέρυσι, μιλώντας στον Τύπο: «Το 1988 ήμουν ένα 19χρονο παιδί που του τράβηξαν βίαια το χαλί κάτω από τα πόδια πριν πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο. Eνας πολιτικός με έλιωσε σαν μυρμήγκι. Έδωσε εντολή να προτιμηθεί στη θέση μου ένας αθλητής τον οποίο είχα κερδίσει σε δεκατρείς από τις δεκατέσσερις προκρίσεις για την Ολυμπιάδα.
Και αυτό το έμαθα μόλις πριν από 7-8 χρόνια, καθώς μου το αποκάλυψε ένας φίλος του τεχνικού συμβούλου της Ελληνικής Ομοσπονδίας της Ιστιοπλοΐας, Ηλία Καρώνη.
Ο Καρώνης, δυστυχώς πέθανε από καρκίνο και θέλοντας να ελαφρώσει την ψυχή του, εξομολογήθηκε ότι ο αποκλεισμός μου το 1988 «δεν ήταν επιλογή δική μου, ήταν εντολή του Τσοχατζόπουλου. Από ότι ακούστηκε ο Άκης Τσοχατζόπουλος ήταν αδελφικός φίλος με τον πατέρα του αθλητή που τελικά επελέγη» αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα».
Χρόνια αργότερα και στην κορύφωση της καριέρας του, μετά το χρυσό το 1996, στην Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ εμφανίστηκε μπροστά του ένας άνδρας που είχε μαγαζιά της νύχτας και του είπε πως είχε τον τρόπου του ώστε να μη φτάσει μέχρι τους Ολυμπιακούς. «Απειλούσε ότι θα μου σπάσει τα γόνατα, ότι θα με σκοτώσει. Ζήτησα τη βοήθεια του τότε δημάρχου Αθηναίων, του κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου, ο οποίος μου παραχώρησε για κάποια περίοδο άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας.
Στο Σίδνεϊ δεν απέδωσα όπως θα ήθελα και αυτό ήταν καταστροφικό για εμένα. Ο δικός μου αγώνας δεν ήταν ενάντια στους καλύτερους αθλητές από 40 χώρες του κόσμου, πάλευα ενάντια σε ένα διεφθαρμένο ελληνικό πολιτικό σύστημα». Παρ’ όλα αυτά ο Κακλαμανάκης άντεξε, φθάνοντας στην κορυφή του κόσμου.