«Για να είμαι ειλικρινής το βόλεϊ το αντιμετώπιζα πάντα ερασιτεχνικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παίζει ακόμα και τώρα μεγάλο ρόλο στη ζωή μου. Υπήρχαν χρονιές που βρισκόμουν στο γήπεδο για προπόνηση περισσότερες από 3 ώρες την ημέρα, αλλά οι σπουδές και η δουλειά μου είχαν πάντα προτεραιότητα» υποστηρίζει η έμπειρη αθλήτρια που ξεκίνησε την καριέρα της από τον Αστέρα Αρφαρών, πριν βρεθεί στις ακαδημίες του Μεσσηνιακού στη μαθητική της ηλικία.
Λόγω σπουδών μετακόμισε υποχρεωτικά για μία τετραετία στην Πάτρα και στο διάστημα αυτό αγωνίστηκε στην ΕΑΠ, αλλά αμέσως μετά θα επιστρέψει στην Καλαμάτα και στο Μεσσηνιακό, με τον οποίο θα παίξει ξανά στην Α2 το 2010: «Εχω ζήσει πάρα πολλά με το Μεσσηνιακό, αμέτρητες λύπες και χαρές και το μόνο όνειρο που δεν εκπληρώθηκε ήταν να αγωνιστώ με την ομάδα μου στην Α1. Σίγουρα έχει κάνει βήματα προόδου το γυναικείο βόλεϊ στην Καλαμάτα τα τελευταία χρόνια αλλά νομίζω ότι σε σχέση με άλλες περιοχές της Ελλάδας είμαστε ακόμα πίσω».
Η φετινή σεζόν, παρ’ ότι μεταβατική με το σύλλογο να επιστρέφει στην Α2 κατηγορία είναι ήδη επιτυχημένη από τη στιγμή που ο στόχος της παραμονής επετεύχθη. Οπως τονίζει μάλιστα η Ελένη Εξηνταβελώνη στο δεύτερο γύρο η παρουσία του Μ.Γ.Σ. θα είναι καλύτερη: «Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα άγνωστο για μας στην κατηγορία, έχουμε εικόνα από όλους τους αντιπάλους και ξέρουμε τι θα αντιμετωπίσουμε σε κάθε παιχνίδι. Ταυτόχρονα η καλή πορεία του Δεκεμβρίου και οι νίκες που κάναμε μας έχουν τονώσει ψυχολογικά και μπορούμε να πάρουμε περισσότερους βαθμούς».
Η έμπειρη βολεϊμπολίστρια θα κλείσει μέσα στο 2015 τα 35 της χρόνια, όμως για την ώρα δεν υπάρχουν στο μυαλό της σκέψεις αποχώρησης. «Οσο βλέπω ότι αντέχω και μπορώ να σταθώ σε αυτό το επίπεδο θα συνεχίζω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχω πολλά χρόνια ακόμα μέσα στο παρκέ» αναφέρει και παράλληλα ετοιμάζεται για την επόμενη μέρα: «Εδώ και μερικά χρόνια ασχολούμαι με το κομμάτι των ακαδημιών. Μου αρέσει να δουλεύω με μικρά κορίτσια και με παιδιά γενικότερα, κάτι που έτσι κι αλλιώς κάνω σαν νηπιαγωγός. Στο βόλεϊ, βέβαια, ασχολούμαι με πιο μεγάλα παιδιά, όμως έχει κι αυτό το δική του γοητεία και θα είναι πολύ σημαντικό να προετοιμάσουμε την επόμενη γενιά αθλητριών».
Περνώντας αρκετές ώρες με τις νεαρές αθλήτριες των τμημάτων υποδομής, αισιοδοξεί πως το γυναικείο βόλεϊ θα έχει συνέχεια τα επόμενα χρόνια στην Καλαμάτα: «Υπάρχουν αρκετά κορίτσια που πηγαίνουν αυτή τη στιγμή σχολείο που έχουν τις προδιαγραφές για να σταθούν σε καλό επίπεδο. Εγώ εκείνο που έχω να πω σε όλα τα παιδιά, ακόμα και σε εκείνα που σκέφτονται να ασχοληθούν με το βόλεϊ αλλά για διάφορους λόγους δεν το έχουν κάνει, είναι να έρθουν κοντά στον αθλητισμό για να κάνουν καινούριες παρέες και να διευρύνουν τις ορίζοντές τους».
Μεσσηνιακός και Ακρίτας μπορεί να είναι αντίπαλοι φέτος ένα σκαλί πιο κάτω από το κορυφαίο επίπεδο του ελληνικού βόλεϊ, αλλά σύμφωνα με την Ελένη Εξυηνταβελώνη η μεταξύ τους κόντρα δεν ξεπερνά τα όρια του ανταγωνισμού μέσα στο γήπεδο: «Ο ανταγωνισμός σίγουρα βοηθάει όλες τις αθλήτριες και από τη μία και από την άλλη πλευρά. Αντιπαλότητα δεν υπάρχει ούτε μέσα, ούτε έξω από το γήπεδο γιατί όλες προσπαθούμε για το ίδιο πράγμα».
Οσο για τους λίγους αλλά πιστούς υποστηρικτές της ομάδας της; «Τους ευχαριστούμε κι εκείνο που υποσχόμαστε είναι ότι στο δεύτερο γύρο θα μπορούμε να προσφέρουμε ακόμα περισσότερο θέαμα, από τη στιγμή που δεν τίθεται πια κανένα ερωτηματικό για την παραμονή μας στην κατηγορία...».