Το ελληνικό μπάσκετ συνεχίζει τα «βήματα» προόδου ακόμη και σε αυτή την εποχή, με δύο επενδυτές να θέλουν να αλλάξουν σταδιακά το σκηνικό εντός συνόρων και παράλληλα να επιθυμούν να «τεσταριστούν» οι ομάδες τους κόντρα στους καλύτερους, με βάση την τωρινή τους δυναμικότητα.

Η πρεμιέρα των τριών του Eurocup, όμως, μάλλον συνολικά αποτιμάται ως μέτρια. Τη δεδομένη στιγμή, ρεαλιστικός στόχος για άπαντες είναι η πρόκριση στον επόμενο γύρο της διοργάνωσης και ο ΠΑΟΚ μπήκε ήδη σε αυτή την «τροχιά». Ο «Δικέφαλος του Βορρά» αγχώθηκε χωρίς λόγο μιας και το 30-17 των πρώτων 13 λεπτών αρκούσε για να βασιστεί στη διεκδίκηση ενός άνετου απογεύματος στην Πυλαία, αλλά μάλλον κάπου εκεί η «χαλάρωση» ήρθε από το γεγονός ότι αντίπαλος δεν ήταν κάποιο μεγαθήριο, αλλά η Ζολνόκι Ολάι. Ακόμη και το Eurocup, όμως, μπορεί πλέον να κρύβει τις πιο αναπάντεχες εκπλήξεις. Η πρωταθλήτρια Ουγγαρίας το πάλεψε, στάθηκε στα πόδια της και θα μπορούσε κάλλιστα να έχει πάρει το «διπλό», «βυθίζοντας» σε προβληματισμό τον Σούλη Μαρκόπουλο και τους παίκτες του. Ο Βασιλειάδης, όμως, ήταν ψύχραιμος από τη γραμμή των βολών και ο ΠΑΟΚ τουλάχιστον, είχε την ουσία στο ματς αυτό. Απέφυγε το «σοκ» απέναντι σε έναν από τους θεωρητικά πιο «βατούς» αντιπάλους του στον όμιλο, πριν κάνει το δύσκολο ταξίδι μέχρι την Αγία Πετρούπολη, όπου με αντίπαλο τη Ζενίτ καλό είναι να μην τον «ξεγράψουμε». Έχει αποδείξει σε αυτή τη διοργάνωση, ότι μπαίνοντας σε μία δύσκολη έδρα ως καθαρό αουτσάιντερ, έχει άλλο «αέρα» και δεν είναι λίγες οι «ζημιές» που έχει κάνει. Όπως πέρυσι στη Σμύρνη, κερδίζοντας στην πρεμιέρα τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Τουρκίας Καρσίγιακα, που θα «παρέσυρε» στο ρεύμα της την Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και την Αναντολού Εφές του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Φέτος, όμως, ο ΠΑΟΚ θα ψαχτεί περισσότερο. Με μόλις έναν Αμερικανό (κι αυτόν τελευταία στιγμή) και ένα σύνολο, όπου υπάρχει πια παίκτης που θα ξεχωρίζει με διαφορά (Βασιλειάδης) και χωρίς μία μεγάλη απειλή στη ρακέτα μετά την αποχώρηση του Λάνγκφορντ, είναι λογικό ο Σούλης Μαρκόπουλος να αναζητεί μερικές αλλαγές στην νοοτροπία του παιχνιδιού του, για να βρει πάλι τη διάρκεια της η ομάδα.

Εκείνη που δείχνει πιο «δεμένη», αν και οι κινήσεις της ήταν περισσότερες το καλοκαίρι, είναι ο Άρης. Και σίγουρα οι παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη θα ένιωσαν μία «πικρία» βλέποντας την προσπάθειά τους στην Τραπεζούνα να μη δικαιώνεται για λίγες λεπτομέρειες. Είχε τη δυνατότητα να κάνει το «μπαμ» απέναντι σε ένα εξαιρετικό σύνολο που έχει στα χέρια του ο Νέναντ Μάρκοβιτς, αλλά το άστοχο σουτ του Κοέν «έσβησε» κάθε τελευταία ελπίδα, με τις 10 άστοχες βολές να «πονάνε» τελικά. Η συγκροτημένη, για τα δεδομένα της εποχής, εικόνα που φανερώνουν στο παρκέ οι «κίτρινοι», σε κάθε περίπτωση φέρνει θετικά «μηνύματα» προς τους ακολούθους της ομάδας. Υπέταξε την ΑΕΚ, αντιστάθηκε σθεναρά για περίπου 35 λεπτά κόντρα στον Παναθηναϊκό με τον προπονητή του να θεωρεί πως και η νίκη ήταν εφικτή και τώρα απέναντι σε σύλλογο με αρκετά μεγαλύτερο μπάτζετ και προοπτικές, κόντεψε να πάρει ένα τρομερό εκτός έδρας αποτέλεσμα. Η ήττα, ωστόσο, δε θεωρείται «εκτός προγράμματος» και οι Θεσσαλονικείς σίγουρα κρατούν ως θετικό τα ικανοποιητικά στάνταρ απόδοσης που διατηρούν στα πρώτα επίσημα παιχνίδια τους. Τώρα, όμως, απέναντι στην Μπουντουτσνόστ, θα χρειαστεί και η ουσία. Με τον κόσμο στο πλευρό του και μία ομάδα «στα μέτρα του», ο Άρης πρέπει να αναζητήσει και το αποτέλεσμα για να βρίσκεται σε «τροχιά» πρόκρισης.

Από αυτήν, όμως, κινδυνεύει να βρεθεί εκτός από πολύ νωρίς η ΑΕΚ. Και γιατί το αναφέρουμε; Σε έναν όμιλο με δύο ομάδες που πέρυσι αγωνίστηκαν στο Top-16 της Ευρωλίγκα (Γαλατάσαραϊ, Νίζνι), μία ομάδα που ήταν ανταγωνιστική στην κορυφαία διοργάνωση έστω κι αν αποχαιρέτησε νωρίς (Νεπτούνας) και άλλη μία που είναι μεν πιο «βατή» αλλά κέρδισε τα «σκήπτρα» στο Ισραήλ μετά από τόσα χρόνια μονοκρατορίας της Μακάμπι (Χάποελ Ιερουσαλήμ), τι μας έμεινε; Η φιλόδοξη μεν, στα μέτρα της δε, Κράσνι Οκτιάμπρ. Και μάλιστα με πρεμιέρα στο ΟΑΚΑ. Ένα δυναμικό ξεκίνημα θα έδινε άλλη «πνοή». Με το παιχνίδι να εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά, όμως, από τις «ορέξεις» του Μαυροκεφαλίδη και τον Σάκοτα να μη βρίσκει τρόπο να εκμεταλλευτεί τη σωρεία «θυμάτων» που προκάλεσε ο ασταμάτητος Έλληνας σέντερ, φορτώνοντας όλους τους  αντίπαλους ψηλούς με πέντε φάουλ, η ήττα τελικά ήρθε. Τι να πει και η Κράσνι που και λιγότερους παίκτες χρησιμοποίησε στο rotation και έπρεπε να αντιμετωπίσει τι «Μαυροκεφαλίδεια λαίλαπα». Και το τεχνικό της επιτελείο βρήκε τις λύσεις για να επικρατήσουν τελικά οι Ρώσοι στην παράταση. Και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα πια, με το ταξίδι στην Τουρκία να επίκειται και την Νίζνι να έρχεται στην Αθήνα την 3η αγωνιστική. Μία έστω νίκη κόντρα στους θεωρητικά πιο δύσκολους αντιπάλους, και ίσως αυτή με τους Ρώσους του Άιναρς Μπαγκάτσκις, μπορεί να κάνει την Ένωση να αισιοδοξεί. Μόνο έτσι, άλλωστε, θα μπορεί να θεωρεί ότι θα έχει καλύψει ένα μέρος του εδάφους που έχασε με αυτή την ήττα.

Το «πρόσημό» μας, λοιπόν, δεν είναι θετικό ή αρνητικό στο ξεκίνημά μας στο Eurocup. Μάλλον είναι ουδέτερο, με μία ομάδα που είναι ήδη στο δρόμο για την πρόκριση στην επόμενη φάση, έστω κι αν το μπάσκετ που παίζει τώρα δεν είναι θελκτικό, μία που οφείλει να μπει τώρα έχοντας τη στήριξη του κοινού της και άλλη μία που πρέπει να «ρεφάρει» με ένα μεγάλο αποτέλεσμα… εκτός προγράμματος.

Ραφαήλ Αλαγάς