Με την απουσία του Λεωνίδα Τριανταφυλλόπουλου να είναι το τελευταίο «πλήγμα» για τον Θοδωρή Γιαννακόπουλο και το ξεκίνημα του συγκροτήματός του να εμπεριέχει 1/17 σουτ στο πρώτο δεκάλεπτο, και συγκεκριμένα 0/5 τρίποντα και 1/12 δίποντα, το 5-15 του Κεραυνού Αιγίου μπορούσε να έχει «λυγίσει» τους παίκτες του, μιας και οι έτεροι Πελοποννήσιοι ήρθαν στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα με «έκπληξη» τον Βαγγέλη Σκλάβο στο ρόστερ τους. Όπως έχουν συνηθίσει από τις πρώτες ημέρες της προετοιμασίας τους, όμως, σηκώθηκαν μετά και από αυτά τα «χτυπήματα» κι έκαναν την αντεπίθεσή τους, στοχεύοντας στο να αξιοποιήσουν την αναμφισβήτητη ποιότητα του Γιώργου Μπάκα και να έχουν στοιχειώδη ευστοχία στα πολλά ελεύθερα σουτ που τους έδινε η άμυνα του συνόλου του Νίκου Καραγιάννη.
Την ίδια ώρα, έψαχνε έναν παίκτη που θα έπαιρνε τα σουτ, τα οποία έλειπαν με τη μη διαθεσιμότητα του Τριανταφυλλόπουλου. Και κάπου εκεί εμφανίστηκε ο Άρης Σκοπέτος, ένας παίκτης που στην προετοιμασία δε «γέμιζε το μάτι» ως παίκτης που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά, για να λέμε την αλήθεια, αλλά αποτέλεσε τον «άσσο στο μανίκι» του κόουτς Γιαννακόπουλου κι έδειξε ότι μπορεί να είναι ένα αρκούντως υπολογίσιμο μέρος του rotation. Παράλληλα, μπορεί να δώσει σπουδαίες «ανάσες» στον Αλέξανδρο Μαγιντόμπε, με τον τελευταίο να τραβά «κουπί» στο σκοράρισμα και τη δημιουργία. Καθοριστική, ασφαλώς, ήταν η παρουσία του Βασίλη Δελή στο φινάλε, με την ευστοχία του από τη γραμμή των βολών.
Στο πρώτο «πρέπει» της χρονιάς, λοιπόν, η Καλαμάτα απάντησε «παρούσα» και προχώρησε σε έναν προσωπικό της θρίαμβο, με βάση τις συνθήκες που βρήκε μπροστά της από την αρχή της προετοιμασίας, μέχρι το τελευταίο λεπτό τον αγώνα με τον Κεραυνό. Αποτελεί παρελθόν, ωστόσο, και σε λίγες ώρες (16/10, 17:00) έχει την πρώτη εκτός έδρας αποστολή της απέναντι στον Πορφύρα, σε ένα ματς που μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα «κρας τεστ». Κι αυτό, γιατί από το συγκεκριμένο παιχνίδι, θα εξαρτηθεί κατά πόσο μπορεί η Καλαμάτα να βρει εκτός έδρας, τα αποτελέσματα που θα λειτουργήσουν ενισχυτικά σε μία δεδομένα δυνατή έδρα, για να έχει τον πρώτο λόγο στην υπόθεση της παραμονής στη Γ’ Εθνική.
Ο Πορφύρας, αντιπροσωπεύει μάλιστα μία από τις ομάδες της Αττικής που δεν μπορούν να ειδωθούν ως φόβητρα. Στη δική του πρεμιέρα, χρειάστηκε να κάνει «όργια» ο Νίκος Βούλγαρης, μία σπουδαία προσωπικότητα των εθνικών κατηγοριών, με 33 πόντους και 7 τρίποντα, για να φτάσει τους 70 πόντους κόντρα στον Γλαύκο. Ακόμη και υπό αυτό το πρίσμα βέβαια, οι 70 πόντοι είναι αρκετοί για εκτός έδρας ματς, όταν την επόμενη αγωνιστική έχει να αντιμετωπίσει μία ομάδα που θα κινείται σε χαμηλά σκορ. Η Καλαμάτα πρέπει να έχει υπόψη της βέβαια, το καλό μακρινό σουτ του Παλτόγλου και του Καλαμαρά, με τον δεύτερο πάντως να είναι αρκετά ευάλωτος στη ρακέτα και την φρόντ-λάιν των Πειραιωτών γενικώς να «χωλαίνει», αν έχει να κάνει με παίκτες σαν τον Μπάκα. Το ρεπορτάζ των τελευταίων ωρών, λέει παράλληλα ότι ο Βούλγαρης εξετάζει διαρκώς το πέλμα του και είναι αμφίβολος, αλλά αν σκεφτούμε πως μία ήττα για τον Πορφύρα εντός έδρας θα είναι «καταστροφική» (παίζει την επόμενη αγωνιστική εκτός με τη Δάφνη Δαφνίου), τότε είναι πολύ δύσκολο να μην τον δούμε έστω και λίγα λεπτά στο παρκέ με λιγότερες έστω προσπάθειες. Η παρουσία του και μόνο, δίνει άλλη δυναμική.
Σε κάθε περίπτωση, μία ακόμη σπουδαία πρόκληση προβάλλει μπροστά στην Καλαμάτα. Αυτή την φορά, πρέπει να αποδείξει κατά πόσο είναι δυνατή όταν βρίσκεται μακριά από το «σπίτι» της, και δη στις επισκέψεις της στην Αττική, όπου τα ματς μιας χαμηλότερης κατηγορίας είναι μία ξεχωριστή ιστορία. Κι αν η απόκλιση της απόδοσής της στα εκτός έδρας παιχνίδια, δεν είναι μεγάλη σε σύγκριση με τα εντός, τότε ακόμη και στο ενδεχόμενο της ήττας, οι «μελανόλευκοι» θα έχουν περάσει ακόμη ένα θετικό «μήνυμα».
Ραφαήλ Αλαγάς
