Τώρα στο λεξιλόγιο των επιθέτων που τον χαρακτηρίζουν μπορούμε χωρίς καμία αμφιβολία να προσθέσουμε και τη λέξη «τολμηρός». Και η πρόσληψη-«προαγωγή» του Φραγκίσκου Αλβέρτη αποτελεί την επιβεβαίωση για τον παραπάνω χαρακτηρισμό.
 
Βεβαίως, είναι ξεκάθαρος ο σκοπός της κίνησης αυτής. Ο νεαρός παράγοντας, μετά το Σαββατοκύριακο που πέρασε, αποφάσισε πως δεν επιθυμούσε να προσλάβει από τώρα προπονητή ως μόνιμη λύση (τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 2015 με κλειστό συμβόλαιο, όπως και φημολογείται ότι ζητούσαν οι Πίνι Γκέρσον και Φώτης Κατσικάρης), αλλά να προχωρήσει σε μία αντίστοιχη μεταβατική, μέχρι το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Κίνηση με εξαιρετικά μεγάλο ρίσκο, που ασφαλώς διαθέτει και τα θετικά της στοιχεία.
 
Αρχικά, αν ακολουθήσουμε τις φήμες των τελευταίων ημερών, προχωρά σε αυτήν τη λύση, προκειμένου το καλοκαίρι να εξαντλήσει κάθε πιθανότητα επιστροφής του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην ομάδα! Πληροφορίες που προσωπικά διάβασα στην έγκριτη, αμιγώς μπασκετική ιστοσελίδα basketblog.gr, λένε πως ο Σέρβος τεχνικός δεν είναι ικανοποιημένος από τις συνθήκες, τις οποίες αντιμετωπίζει στην Τουρκία. Σύμφωνα με αυτήν την πληροφορία, μπορούμε να σκεφτούμε ακόμη και την πιθανότητα, να «σπάσει» το συμβόλαιό του, παρά την προσφιλή του συνήθεια, το προσεχές καλοκαίρι! Οι προϋποθέσεις για να επιστρέψει στον Παναθηναϊκό φαίνονται να είναι δύο: Η διάθεση μετάνοιας από τα άτομα που, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει επανειλημμένως σε συνεντεύξεις του, με τη συμπεριφορά τους τον «ανάγκασαν» να αποχωρήσει από το σύλλογο και ένα αξιοπρεπές μπάτζετ για τη σύνθεση του αγωνιστικού συνόλου της επόμενης περιόδου. Βέβαια, είναι πολύ νωρίς ακόμη να συζητάμε κάτι τέτοιο, αλλά ο κ. Γιαννακόπουλος μάλλον έλαβε σοβαρά υπόψη του αυτήν την παράμετρο (επαναλαμβάνουμε, αν ισχύουν οι φήμες αυτές), προκειμένου να «στραφεί» σε μία λύση, όπως αυτή του Αλβέρτη, που δε θα διαρκέσει παραπάνω από 3 μήνες περίπου, όταν και θα τελειώνουν οι τελικοί του ελληνικού πρωταθλήματος.
 
Έπειτα, ο Αλβέρτης είναι ένας άνθρωπος που, από τους παρευρισκομένους στην ομάδα, τη γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον. 25 χρόνια, ως παίκτης και ως μέλος της διοίκησης, στα συνολικά 40 χρόνια ζωής του, δεν είναι λίγα. Όπως είπε και ο ίδιος, έχει πλήρη επίγνωση της πίεσης και των απαιτήσεών της, άρα και εξαρχής απόλυτη κατανόηση της (εξαιρετικά δύσκολης) αποστολής που έχει μπροστά του.
 
Τέλος, ακριβώς το γεγονός ότι αποτελεί τόσα χρόνια ζωτικό μέλος αυτού του συλλόγου, έχοντας (πανάξια) αναγορευθεί και σε ένα από τα μεγαλύτερα σύμβολά του, μπορεί να τον βοηθήσει στο προπονητικό του έργο. Το πάθος του γι’ αυτόν, καθώς και η βοήθεια που χρειάζεται και θα έχει από τους συνεργάτες του (Πρίφτης, Μανωλόπουλος), μπορεί να ξαναδώσει στους παίκτες την χαμένη «φλόγα» και ενέργεια των τελευταίων αγωνιστικών. Οι εικόνες που θύμισαν Πρόκομ στον αγώνα με τη Λαμποράλ, την περασμένη Παρασκευή, ασφαλώς δεν τιμά κανέναν στις τάξεις της ομάδας, και γι’ αυτό ο ισχυρός της ανήρ αποφάσισε αυτό το πολύ ισχυρό «ηλεκτροσόκ», όπως αναφέραμε και χθες, που ολοκληρώθηκε με την τελική επιλογή του «Φράγκι». Με αυτόν τον τρόπο, και με τη μεταδοτικότητα που αποδεδειγμένα έχει, από την εποχή που ήταν αρχηγός της ομάδας, ο Αλβέρτης στους υπόλοιπους παίκτες, μπορεί να τους βοηθήσει να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Ή, αν προτιμάτε, να παίξουν πολύ περισσότερο και για τον προπονητή, απ’ ότι έπαιζαν επί Πεδουλάκη (τον οποίο βέβαια επίσης αγαπούσαν οι παίκτες, αλλά χωρίς ποτέ να γίνει ιδιαίτερα σκληρός μαζί τους), στοιχείο πολύ σημαντικό, προκειμένου να φτάσει στην επιτυχία η ομάδα.
 
Όλο αυτό το πάθος, βέβαια, με το οποίο μπορεί να παίζουν οι παίκτες τον πρώτο καιρό, μετά την αντικατάσταση αυτήν, κάποια στιγμή θα «κοπάσει» και θα δώσει τη θέση του στη μεγαλύτερη ανάγκη ύπαρξης τακτικής και ξεκάθαρου πλάνου στο αγωνιστικό κομμάτι. Γιατί η κίνηση αυτή γίνεται με πρώτο στόχο να μη χαθεί η πρόκριση στα play-offs της Ευρωλίγκα. Όταν, όμως, η ομάδα φτάσει εκεί, θα έχει σχεδόν σίγουρα να παίξει με μειονέκτημα έδρας απέναντι σε μία εκ των Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ. Και σε αυτήν την φάση της διοργάνωσης, το πάθος και η ενέργεια δεν είναι αρκετά για δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για το «break» και την πρόκριση στο Final-4 του Μιλάνου. Μπορεί ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ένας άνθρωπος που δεν έχει προπονήσει ποτέ σε επαγγελματικό επίπεδο, να αποδειχθεί ικανός να αντεπεξέλθει στον τομέα της τακτικής, όταν πρόκειται για ματς που θα κριθούν και στις τεχνικές (υπο)λεπτομέρειες;
 
Μία εξίσου εύλογη απορία είναι αν μπορεί να συνηθίσει σε τόσο σύντομο διάστημα σε μία διαφορετική νοοτροπία από αυτήν που ακολουθούσε όταν βρισκόταν στο παρκέ. Στη μεταξύ μας συνέντευξη, τον Ιούλιο του 2013, ο Μέμος Ιωάννου, στην ερώτηση σχετικά με τη διαφορά της προπονητικής καριέρας από αυτήν του παίκτη, μου απάντησε: «Η βασικότερη διαφορά ανάμεσά τους είναι ότι ως προπονητής δουλεύεις με το μέρος του μυαλού το αναλυτικό, ενώ ως παίκτης με αυτό που προωθεί το ένστικτο, τον αυτοσχεδιασμό. Και, φυσικά, αυτά τα δύο μέρη δεν πρέπει να συγχέονται μεταξύ τους, ιδιαίτερα όταν είσαι προπονητής, καθώς μπορεί εύκολα να οδηγηθείς στην αποτυχία». Μπορεί ο Αλβέρτης, λοιπόν, να προσαρμοστεί σε αυτόν το ρόλο, κατά το σύντομο και ουσιαστικό τρόπο που τον είχε τοποθετήσει αυτός ο «θρύλος» του ελληνικού μπάσκετ, και μάλιστα τόσο γρήγορα; Διότι, χρόνο δε διαθέτει, αν δούμε το επίπονο πρόγραμμα της ομάδας στο υπόλοιπο του Top-16, αρχής γενομένης την προσεχή Παρασκευή στον Πόλη, με αντίπαλο την Εφές.
 
Από αυτές τις δύο απορίες και μόνο μπορούμε να αναρωτιόμαστε σχετικά με το σκεπτικό, σύμφωνα με το οποίο ο κ. Γιαννακόπουλος προτίμησε τον Αλβέρτη για τη θέση του κόουτς, σε ένα «καυτό» τρίμηνο που ακολουθεί. Όπως και, γενικότερα, αν προσθέσουμε και τις χθεσινές μας απορίες σχετικά με την απόλυση Πεδουλάκη, συνθέτουμε ένα «πάζλ» ουσιωδών ερωτημάτων, αναφορικά με τις κινήσεις του τις τελευταίες ημέρες.
 
 Όμως, στο τέλος κρίνεται αυτός που παίρνει τις αποφάσεις, και ειδικά όταν αυτές εμπεριέχουν μεγάλη δόση ρίσκου, ικανές να «απογειώσουν» την ομάδα, και ταυτόχρονα να τη «βυθίσουν» περαιτέρω στην «κρίση» που ήδη βρίσκεται. Επομένως, το δίκαιο ή όχι του κ. Γιαννακόπουλου, αυτήν τη στιγμή μπορεί μόνο να εκτιμηθεί. Το «ταμείο», βέβαια, θα είναι ο τελικός κριτής!

Ραφαήλ Αλαγάς