Αυτή ήταν για την περιφερειακή του γραμμή και έγινε, με την απόκτηση του Τζέιμς Φελντέιν. Και κάπως έτσι, κλείνει πολύ νωρίς ένας θερινός μεταγραφικός κύκλος που κάνει τις ελληνικές ομάδες να αισιοδοξούν για την επόμενη αγωνιστική περίοδο.
Και γιατί να αισιοδοξούν; Ας πούμε αρχικά για τον Παναθηναϊκό που χρειαζόταν περισσότερο την ενδυνάμωση του ρόστερ του. Και αυτή, σίγουρα επετεύχθη. Το μεγαλύτερό του πρόβλημα, όπως έχουμε αναφέρει ξανά, ήταν στα γκαρντ. Με τον Παππά να τραυματίζεται, τον Σλότερ να «εξαφανίζεται» και δη στα εκτός έδρας ματς, τον Μπλουμς να είναι μία του ύψους και… δέκα του βάθους και τον Μποχωρίδη να είναι απλά στην αρχή (δε χρήζει καν αναφοράς ο Κούπερ που ήρθε στο τέλος), ο Διαμαντίδης ανέλαβε στα 34 χρόνια του να σηκώσει όλο το βάρος για άλλη μία φορά. Και η εικόνα που έβγαζε ο αρχηγός, δεν ήταν αυτή που αρμόζει σε έναν από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών, μία από τις μεγαλύτερες «εμβληματικές» φυσιογνωμίες του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Χρειαζόταν να περιτριγυρίζεται από σημαντικές προσωπικότητες και αυτές πλέον υπάρχουν. Ήρθε ο Καλάθης, ο οποίος προορίζεται για τη διάδοχη κατάσταση μαζί με τον Παππά. Ήρθε ο Πάβλοβιτς που μπορεί να μην είναι ο παίκτης που απολαμβάναμε κάποτε στο ΝΒΑ, αλλά από τους μαχητές που χρειάζεται η ομάδα. Ο Μποχωρίδης πρέπει να αρχίζει να βγαίνει περισσότερο στην επιφάνεια, δικαιώνοντας τις μεγάλες προσδοκίες μέχρι και του ηγέτη του Ολυμπιακού, Βασίλη Σπανούλη. Τέλος, ήρθε ο Φελντέιν που δεν είναι κάποιος «αστέρας», αλλά θα αποτελεί πιο σταθερή λύση από τους περσινούς ξένους που είχαν έρθει. Με την επιστροφή του Παππά, η περιφερειακή γραμμή είναι έτοιμη για να οδηγήσει την υπόλοιπη ομάδα.
Στη θέση «3», ο Γιάνκοβιτς μπορεί να πλαισιωθεί από τον Πάβλοβιτς, αλλά αναμένεται μάλλον να υπάρξει και περαιτέρω προώθηση του Χαραλαμπόπουλου, μετά και το τρομερό του καλοκαίρι σε Κρήτη και Βόλο. Και η φρόντ-λάιν είναι… σεταρισμένη από πολύ νωρίς, χάρη στις κινήσεις που έγιναν. Φώτσης και Γκιστ αποτελούν μεγάλες σταθερές στο «4», ενώ η απόκτηση των Ραντούλιτσα και Κούζμιτς για τη θέση του σέντερ είναι αυτό που θέλει ως σίγουρες λύσεις ο Σασά Τζόρτζεβιτς, με τους τελευταίους να είναι σίγουρα προϊόντα της σερβικής σχολής. Εν ολίγοις, οι πολλές γενναίες κινήσεις που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός, έγιναν και πλέον ο Σέρβος κόουτς θα χρειαστεί τον χρόνο του για να δημιουργήσει το σύνολο που θέλει, τόσο επειδή σε ένα μέρος της προετοιμασίας δε θα είναι παρών ελέω Ευρωμπάσκετ, όσο γιατί περιμένει τον Νοέμβριο την επιστροφή του Παππά, ενός σπουδαίου κομματιού του παζλ.
Ο Ολυμπιακός, έκανε ουσιαστικά διορθωτικές κινήσεις στο ρόστερ του. Η απομάκρυνση του Κώστα Σλούκα, με τον νεαρό γκαρντ να αποδέχεται την πρόκληση που του δίνει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, κινητοποίησε άμεσα τη διοίκηση τελικά. Ο ελληνικός κορμός ενισχύθηκε (Τολιόπουλος, Αθηναίου) και ένας ξένος με αποδεδειγμένες αρετές σε αρκετούς τομείς του παιχνιδιού έχει μία δεύτερη ευκαιρία να «εκτοξεύσει» την καριέρα του, μιας και στο Μιλάνο δεν ήταν τόσο επιτυχημένη η πορεία του (Χάκετ). Παράλληλα, ο Λαφαγιέτ αντικαταστάθηκε από έναν παίκτη που μοιάζει στο… καλούπι του (Στρόμπερι), με τους «ερυθρολεύκους» να κρατούν ουσιαστικά στα γκαρντ μόνο τον Σπανούλη, ο οποίος θα ηγηθεί μίας ακόμη πιο γεμάτης γραμμής.
Στο «3», έχει το μεγάλο «στοίχημα» του Παπαπέτρου, ενώ ο Λοτζέσκι έχει αποδείξει πως μπορεί να αντέξει κάτω από αρκετά αντίξοες συνθήκες. Ένα μικρό θέμα, είναι στη γραμμή των ψηλών, με τον Πρίντεζη πια να είναι μόνος στο «4», ύστερα από την απομάκρυνση του Πέτγουει και στο «5» να υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ τριών παικτών που θέλουν σημαντικό χρόνο συμμετοχής (Γιανγκ, Χάντερ, Μιλουτίνοφ). Δεν μπορώ να ξέρω τι έχει στο μυαλό του ο Σφαιρόπουλος, αλλά σίγουρα μιας και δε θέλει προς το παρόν άλλη προσθήκη, θα έχει βρει τη λύση. Θα παίζει πιο συχνά κάποιο σχήμα με τρία γκαρντ (έχει την ευχέρεια), ώστε να μπορεί να μετακινεί τον Παπαπέτρου και στο «4» (μπορεί να παίξει κι εκεί); Θα μετακινεί κάποιον ψηλό του στο «4» για να δίνει ανάσες στον Πρίντεζη, όπως επί παραδείγματι τον Χάντερ (υπό προϋποθέσεις); Η θέση του power forward γεννά κάποιες απορίες ως προς το πρακτικό κομμάτι, αλλά ο κόουτς Σφαιρόπουλος θα γνωρίζει πώς να καλύψει το κενό που θα αφήνει όταν θα πηγαίνει στον πάγκο, ο υπαρχηγός.
Το πιο θετικό από όλα, πάντως, είναι ότι και οι δύο ελληνικές ομάδες έχουν ήδη κλείσει τα ρόστερ τους. Πριν καν την έναρξη της προετοιμασίας τους, δηλαδή, είχαν τελειώσει με αυτό το κομμάτι. Έστω κι αν η προετοιμασία είναι… κουτσουρεμένη λόγω απουσίας διεθνών παικτών, το στοιχείο αυτό είναι κομβικής σημασίας, την ίδια ώρα που όλες σχεδόν οι υπόλοιπες ομάδες της πρώτης γραμμής, ακόμη αναζητούν τις «πινελιές» που θα ολοκληρώσουν και τις δικές τους κινήσεις. Ο κερδισμένος χρόνος, θα τις φέρει και πιο προετοιμασμένες όταν έρθει η ώρα της Ευρωλίγκα. Έστω και αν δεν είναι από θέση φαβορί, θα μπορούν με τον τρόπο που διαχειρίστηκαν φέτος τα μεταγραφικά τους, να ελπίζουν σε άλλη μία διάκριση.

Ραφαήλ Αλαγάς