Δεν είναι τυχαίο ότι το 1984 αγωνίστηκε στη μικτή κόσμου με συμπαίκτες όπως ο Πίτερ Σίλτον, ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, ο Μάριο Κέμπες, ο Φέλιξ Μάγκατ, ενώ κατέχει μέχρι σήμερα το ευρωπαϊκό ρεκόρ με έξι γκολ με απευθείας εκτελέσεις κόρνερ.
Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης βρέθηκε χθες στην Καλαμάτα για το μίνι καμπ ποδοσφαίρου που διοργάνωσε η Κίνηση Φίλων Ερασιτεχνικού Ποδοσφαίρου, και πριν διδάξει τα μυστικά του παιχνιδιού στους πιτσιρικάδες, άνοιξε την καρδιά του στο "Ν". Απίστευτα ταπεινός και απλός, ο μεγάλος "Βάσια" θυμήθηκε στιγμές από το ένδοξο παρελθόν. Το απωθημένο του με την εθνική και τη μεταγραφή στο εξωτερικό. Απαντά σε ποια ομάδα θα ήθελε να αγωνιζόταν σήμερα και γιατί δεν ασχολήθηκε με την προπονητική.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στα 38 χρόνια που είναι στην Ελλάδα ήρθε για πρώτη φορά στην Καλαμάτα και έμεινε εντυπωσιασμένος από τις ομορφιές του νομού. Του άρεσε το Ρωμανού, η Πύλος, και φυσικά η μεσσηνιακή πρωτεύουσα στην οποία βρέθηκε χάρη στον Μεσσήνιο δημοσιογράφο Αντώνη Αντωνόπουλο, με τον οποίο έχει μακροχρόνια φιλία.

Συνέντευξη στον
Παναγιώτη Φαντάκο

- Ο Βασίλης Χατζηπαναγής σε ποια ομάδα θα ήθελε να παίζει σήμερα;
"Σίγουρα στο εξωτερικό, σ' ένα πολύ δυνατό ξένο πρωτάθλημα, όπως το ισπανικό και το αγγλικό. Μάλλον στο ισπανικό και στην Μπαρτσελόνα".

- Αργεί η μέρα που θα δούμε τον διάδοχό σας στην Ελλάδα;
"Θα βγει, αλλά πότε θα βγει. Καλύτερα να ρωτήσετε τι πιστεύει ο κόσμος γι' αυτό".

- Τι σας έχει μείνει απωθημένο;
"Οτι δεν έπαιξα στην εθνική και δεν πήρα μεταγραφή σε ομάδα του εξωτερικού. Χωρίς να θέλω να μειώσω το ελληνικό πρωτάθλημα, πιστεύω ότι ήταν λίγο για μένα".

- Οι λόγοι που δεν παίξατε στην εθνική και δεν πήρατε μεταγραφή;
"Λόγω του συμβολαίου με τον Ηρακλή που ήταν για δύο χρόνια και κρυφά μονομερώς για δέκα χρόνια. Ετσι ήταν πολύ δύσκολο να φύγω. Δεν με έδιναν γιατί δεν ήθελε κι ο κόσμος. Με την εθνική υπήρχε ένας νόμος που δεν μου το επέτρεπε, αλλά αν πήγαιναν σ' ένα ειδικό δικαστήριο στη FIFA θα το ξεπερνούσαν". 
(Σ' αυτό το σημείο παρενέβη ο συνάδελφος Αντώνης Αντωνόπουλος λέγοντας ότι ο "Βάσια" δεν έπαιξε στην εθνική διότι προερχόταν από τον Ηρακλή και στην ΕΠΟ φοβόντουσαν τη σύγκριση με τους παίκτες των ομάδων της Αθήνας).

- Αυτή τη μαγευτική τρίπλα που σας χαρακτηρίζετε τη διδαχτήκατε από κάπου;
"Αυτό ήταν έμφυτο. Απλώς το δούλεψα. Προερχόμουν και από καλή σχολή, τη σοβιετική με Μπέσκοφ, Κατσιάλιν και άλλους".

- Ποια είναι η μεγαλύτερη διαφορά του τότε με το σήμερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
"Υπήρχαν περισσότεροι Ελληνες παίκτες - και αυτό ήταν καλύτερο γιατί τότε είχαμε φιλότιμο και παίζαμε και για τη φανέλα. Κάτι που έκανε καλό και στην εθνική. Σήμερα με τόσους ξένους δεν είναι καλό για την εθνική ομάδα. Βέβαια τώρα τα παιδιά είναι πιο τυχερά γιατί έχουν ελεύθερα συμβόλαια και μπορούν να φύγουν στο εξωτερικό, ενώ εμάς τα συμβόλαια ήταν απάνθρωπα".

- Γιατί δεν ασχοληθήκατε με την προπονητική;
"Δεν μου άρεσε. Πρέπει να έχεις μεράκι. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα. Εχεις να κάνεις με 22 παίκτες, άλλη ψυχολογία, και το όνομα που είχες κάνεις σαν παίκτης μπορεί στην Ελλάδα να το χάσεις μέσα σε πέντε λεπτά ως προπονητής... Γι' αυτό κάνουμε καμπ, για να με γνωρίσουν τα παιδιά - κι αυτό γίνεται χωρίς την Πολιτεία, αλλά με τη βοήθεια των χορηγών και φίλων. Από τα παιδιά δεν παίρνουμε ποτέ λεφτά".

- Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η καλύτερα ομάδα στα χρόνια του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου;
"Ο Ηρακλής τη δεκαετία του 1980 δικαιούτο να πάρει πρωτάθλημα, αν είχε άλλο χρώμα στη... φανέλα".

- Είστε στην Καλαμάτα μετά από πρόσκληση της Κίνησης Φίλων Ερασιτεχνικού Ποδοσφαίρου. Τι πιστεύετε γι' αυτή την Κίνηση;
"Θα δώσουν καλύτερη ώθηση στην Καλαμάτα και στη Μεσσηνία, γιατί είναι άνθρωποι που γνωρίζουν από ποδόσφαιρο και χρειάζονται, χωρίς να θέλω να μειώσω τη σημερινή διοίκηση".

- Αν δεν ήσασταν ποδοσφαιριστής, ποιο επάγγελμα θα ακολουθούσατε;
"Ποτέ δεν το σκέφτηκα αυτό. Ολη η ζωή μου ήταν ποδόσφαιρο, από 8 ετών".