Ο πρώην άσος της «Μαύρης Θύελλας» έφυγε για το μεγάλο ταξίδι τόσο γρήγορα και αναπάντεχα που ακόμα και σήμερα οι περισσότεροι από μας δεν μπορούμε ακόμα να το χωνέψουμε στο μυαλό μας.
Μία ζεστή αυγουστιάτικη Παρασκευή ξεκίνησε με φίλους να πάει στην Κυπαρισσία για ψαροντούφεκο, τη δεύτερη πιο αγαπημένη του ασχολία μετά το ποδόσφαιρο. Την αγαπούσε πολύ τη θάλασσα, του άρεσε να ψαρεύει σε αχαρτογράφητα ύδατα και το περιβάλλον του βυθού ασκούσε πάνω του τεράστια γοητεία. 
Ο «Μπότης» ήταν ένας και μοναδικός τόσο εντός, όσο και εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου κι αυτό ακριβώς κάνει την απώλειά του ακόμα μεγαλύτερη, ειδικά για τους δικούς του ανθρώπους.
Παρ’ ότι έχασε τον πατέρα του σε πολύ μικρή ηλικία δεν παρασύρθηκε σε πονηρά μονοπάτια. Βρήκε την ψυχική δύναμη να σταθεί στα πόδια του και να κάνει το μεγάλο του όνειρο πραγματικότητα. Για τα παιδιά εκείνης της εποχής το ποδόσφαιρο αποτελούσε την πιο σημαντική διέξοδο κι η σχέση του με την μπάλα εξελίχθηκε με ταχείς ρυθμούς, καθώς διέθετε προσόντα που ζήλευαν ακόμα και διεθνείς Ελληνες ποδοσφαιριστές με καριέρα στο εξωτερικό. Θα μπορούσε και ο Παναγιώτης να έχει κάνει τη μεγάλη μεταγραφή σε ευρωπαϊκό σύλλογο και σε μία τέτοια περίπτωση όλη η ιστορία ίσως γραφόταν διαφορετικά. Η μεταγραφή του, όμως, στη Φιορεντίνα το 1999 «σκάλωσε» κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή κι ενώ ο ίδιος είχε ειδοποιηθεί από τη διοίκηση της ΠΑΕ Καλαμάτα ότι στο όνομά του έχει βγει αεροπορικό εισιτήριο για Φλωρεντία...
Μαζί με τον Τάκη Σακελλαρόπουλο και το Νάσο Σεντεμέντε ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 τα μεγαλύτερα ταλέντα του Απόλλωνα Καλαμάτας και η μεταγραφή τους στη «Μαύρη Θύελλα» ήρθε σαν φυσικό επακόλουθο. Στα 19 του χρόνια μπαίνει για πρώτη φορά αλλαγή σε ένα ματς με τη Λάρισα και σκοράρει, συμβάλλοντας αποφασιστικά σε μία από τις μεγαλύτερες νίκες της ασπρόμαυρης ομάδας (5-0!).
Κοκότοβιτς και Πέτερσον κόβουν... φλέβες για πάρτη του, καθώς η τεχνική, η ευλυγισία και το ποδοσφαιρικό μυαλό του, τον καθιστούν απαραίτητο εργαλείο μέσα στο γήπεδο. Επειδή, μάλιστα, «μύριζε» το γκολ και έπαιρνε κατάλληλες τοποθετήσεις στην αντίπαλη περιοχή, οι προπονητές του συνήθιζαν να του αναθέτουν πιο ελεύθερους ρόλους, ώστε να βγαίνει συχνά πίσω από τους επιθετικούς.
Το 1999 ήταν ένας από τους πολυτιμότερους παίκτες στη δύσκολη προσπάθεια για επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια, πετυχαίνοντας σημαντικά γκολ στη μάχη της ανόδου από τη Β’ στην Α’ Εθνική. Οταν η μπάλα... έκαιγε λόγω της κρισιμότητας του αγώνα αναλάμβανε εκείνος να βγάλει τα... κάστανα από τη φωτιά, εκτελώντας εκτός των άλλων και καθοριστικά πέναλτι.
Το 2001 μετά το δεύτερο υποβιβασμό συμπαρασύρθηκε από το γενικό κύμα... ξεπουλήματος και μαζί με τον Παναγιώτη Δρούγα πήγαν... πακέτο στον Ηρακλή του Μυτιληναίου αντί 150 εκατομμυρίων δραχμών!
Τρία χρόνια αργότερα ο Γιώργος Δώνης θα τον πάρει στη Λάρισα, με την οποία θα κατακτήσει το 2006 το Κύπελλο Ελλάδος, παρέα με δύο ακόμα Μεσσήνιους που συνεχίζουν να παίζουν ποδόσφαιρο μέχρι σήμερα, το Χρήστο Καλαντζή και το Γιώργο Φωτάκη.
Με την ΑΕΛ στην Α’ Εθνική που τότε μετονομάστηκε σε Σούπερ Λιγκ θα ρίξει και το τελευταίο... ποδοσφαιρικό κάστρο, παίζοντας τερματοφύλακας για μερικά λεπτά. Ετσι ο Μπαχράμης αγωνίστηκε σε όλες τις θέσεις, καθώς στη «Μαύρη Θύελλα» είχε παίξει από δεξί μπακ μέχρι σέντερ φορ.
Τελευταία επιτυχία στην καριέρα του ήταν η άνοδος με τη Βέροια από τη Γ’ στη Β’ Εθνική. Ακόμα και εκεί ήταν από τους πρωτεργάτες της επιτυχίας, προσφέροντας με την εμπειρία του.
Εκτός γηπέδου ο Παναγιώτης ήταν ένας πραγματικός μάγκας κι αυτήν ακριβώς τη μαγκιά την είχε κάνει τρόπο ζωής. Αντιστάρ μέχρι τέρμα, ποτέ του δεν το έπαιξε επώνυμος λόγω του ποδοσφαίρου. Παιδί του λαού με όλη τη σημασία της λέξης, άνοιγε κουβέντα με όλο τον κόσμο. Αυτό το τελευταίο αποτελεί ακόμα και σήμερα τη μεγαλύτερη παρηγοριά για τους οικείους του και τις δύο ανήλικες κόρες του. Οσο για τον ίδιο, αν και ποτέ του δεν το επιδίωξε, ήταν τελικά γραφτό να μείνει αθάνατος μέσω του γηπέδου που φέρει το όνομά του στο χώρο του πρώην στρατοπέδου... 


ΟΥΤΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΗ ΔΕΝ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΤΣΑΚΩΝΑΣ
Ξέχασε (;) τον Πανθουριακό!

Άραγε... κατά λάθος ή εσκεμμένα ο Δημήτρης Τσάκωνας ξέχασε να αναφέρει τον Πανθουριακό ανάμεσα στα φαβορί για το φετινό τίτλο της Α’ Τοπικής;
Σχολιάζοντας την κλήρωση που έγινε μέσα στην εβδομάδα ο αντιπρόεδρος της «Μαύρης Θύελλας» ανέφερε επί λέξει: «Πιστεύω ότι το νέο πρωτάθλημα θα είναι ανταγωνιστικό. Ο Πάμισος, η Εράνη, η Κυπαρισσία, ο Εθνικός Μελιγαλά, ο Απόλλωνας Καλαμάτας είναι ομάδες με βαριά φανέλα και δίνουν ξεχωριστό χρώμα στο πρωτάθλημα. Θα είναι το καλύτερο των τελευταίων ετών. 
Χρειάζεται να ματώσουμε μέσα στο γήπεδο γιατί δεν θα μας χαριστεί τίποτα. Τα παιδιά κάνουν πάντως μεγάλη προσπάθεια και πιστεύω ότι στο τέλος θα δικαιωθούν».
Οπως θα διαπιστώσατε απέφυγε να αναφέρει τον Πανθουριακό που θεωρείται (όχι άδικα) μεταξύ των βασικών διεκδικητών του τίτλου και σε αυτό προφανώς έχει παίξει ρόλο η υποβόσκουσα κόντρα μεταξύ των διοικήσεων των δύο συλλόγων για την οποία γράψαμε την προηγούμενη εβδομάδα.
Παρεμπιπτόντως από κύκλους της Καλαμάτας διέρρευσε τις προηγούμενες ημέρες πως κατά τη συνάντηση Παπαδόπουλου, Αγαθοκλή Χριστόπουλου, ουδέποτε ο τελευταίος εξέφρασε την επιθυμία του να εμπλακεί στα διοικητικά της «Μαύρης Θύελλας». Σύμφωνα, μάλιστα, με τις ίδιες πηγές ο πρόεδρος του Πανθουριακού πρότεινε να ολοκληρωθούν τα έργα στο γήπεδο της Θουρίας με έξοδα του Παπαδόπουλου και οι δύο ομάδες να χρησιμοποιούν από κοινού το χώρο για προπονήσεις, κάτι που δεν έγινε δεκτό από την άλλη πλευρά.


Θα μείνει... ορφανή
η θέση της
Μανωλάδας
στη Γ’ Εθνική;

Χθες το βράδυ ολοκληρωνόταν η προθεσμία υποβολής συμμετοχής στο νέο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής και η διαφαινόμενη αδυναμία της Δόξας Μανωλάδας έχει πυροδοτήσει το τελευταίο διάστημα διάφορα σενάρια.
Οι πιο πρόσφατες πληροφορίες από την Ηλεία αναφέρουν πως πράγματι ο σύλλογος της Μανωλάδας αδυνατεί να παίξει τη νέα σεζόν στη Γ’ Εθνική και μένει να δούμε τι θα αποφασίσει η ΕΠΟ σε αυτήν την περίπτωση.
Αν τελικά η θέση της Δόξας μείνει... ορφανή από τους μεγάλους κερδισμένους θα είναι ο Τσικλητήρας Πύλου, καθώς θα υποβιβαστεί μόνο μία ομάδα στο φινάλε της σεζόν κι έτσι η πόρτα της παραμονής θα ανοίξει διάπλατα για τους «ροσονέρι».
Να δούμε επίσης αν θα δικαιωθεί ο επίτιμος που υποστηρίζει όλο το καλοκαίρι πως η «Μαύρη Θύελλα» δεν θα παίξει τελικά στο Τοπικό, αν και το όλο πλάνο μέχρι στιγμής έχει σαν στόχο την ανάδειξη της ασπρόμαυρης ομάδας σε πρωταθλήτρια στην Α’ Τοπική. Κοντός ψαλμός, αλληλούια...