Σε ντέρμπι υψηλής –όπως αναμενόταν- έντασης, αλλά χαμηλού ρυθμού εξελίχθηκε η αναμέτρηση των δύο αιωνίων, με τις δύο ομάδες μετά το πρώτο τέταρτο να έχουν ξεκάθαρους ρόλους μέσα στο γήπεδο. Έχοντας πολύ μεγαλύτερη ανάγκη τη νίκη από τον αντίπαλό του, ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να πιέσει και να επιτεθεί χωρίς όμως άκρατο ενθουσιασμό, όπως ίσως θα περίμενε κανείς.
Την ίδια ώρα κύριο μέλημα των «ερυθρόλευκων» ήταν το να σπάσουν γρήγορα την πρώτη γραμμή πίεσης των «πράσινων», που συχνά ξεκινούσε με πρέσινγκ στον Ρομπέρτο και είχε ως αποτέλεσμα μακρινές μπαλιές. Bασικός αποδέκτης αυτών υπήρξε ο Ντουρμάζ που κάνα δυο φορές κατάφερε να «χορέψει» στο ένας εναντίον ενός τον Νάνο.

Πέραν τούτου (κι ενός σουτ του Μανιάτη στο 8’) οι φιλοξενούμενοι δεν απείλησαν και από την άλλη πλευρά δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει πως οι αντίστοιχες καλές στιγμές του «τριφυλλιού» με φάουλ του Νάνο, αντεπίθεση με Καρέλη και ένα σουτ μέσα από την περιοχή του Ζέκα αποτέλεσαν ακριβώς αυτό που λέμε «καυτή ανάσα» των γηπεδούχων.

Μετά από 45 λεπτά αγώνα, ο Παναθηναϊκός είχε απλά μια υπεροχή στα σημεία, αλλά έδειχνε να βρίσκεται πολύ μακριά από το νοκ-άουτ που ήταν το ζητούμενό του, πράγμα που σήμαινε πως ο Γιάννης Αναστασίου όφειλε να παρουσιάσει στο γήπεδο κάποιο plan b.

Ο τεχνικός του «τριφυλλιού» αποφάσισε να μην το κάνει και πιθανότατα να είχε δεύτερες σκέψεις όταν είδε με τη σέντρα του δεύτερου μέρους τον Ντουρμάζ να νικά ξανά τον Νάνο (στον άξονα αυτήν τη φορά) και να χάνει μοναδική ευκαιρία. Μέχρι να σκεφτεί τις επιλογές του λοιπόν ο Αναστασίου, η μπάλα έκανε τις δικές της. Η εξαφανισμένη (επιθετικά) αριστερή πλευρά των γηπεδούχων φώναξε «παρών» και ένα «τσαφ» πάνω στη γραμμή του Μασουακού ήταν αρκετή για να μπει το γκολ που άλλαξε οριστικά τις ισορροπίες και τη μορφή του αγώνα.

Με το παιχνίδι σε εντελώς διαφορετική βάση και τις ομάδες πολύ πιο ζωντανές, οι προπονητές άρχισαν τα… δικά τους. Εκείνος του Παναθηναϊκού πόνταρε στον Ατζαγκούν αντί του Καρέλη και προσθήκη ενός χαφ, ενώ ο συνάδελφός του στον απέναντι πάγκο ήταν πλέον υποχρεωμένος να… τζογάρει παραπάνω. Έτσι, πέρασε Τσόρι και Χάρα στις θέσεις των Φορτούνη και Ντοσεβί. Αποδείχθηκε πως ήταν αργά…

Η τραγική έμπνευση του Μιλιβόγεβιτς να διώξει με κεφαλιά προς τα πίσω όταν είχε όλες τις επιλογές του κόσμου μπροστά του, έκανε τον Πέτριτς μάγκα! Ο Κροάτης που εδώ και καιρό από τελειωμένος έχει μεταβληθεί στον killer που όλοι ξέραμε, δέχθηκε το δώρο, πλάσαρε σωστά και… 2-0.

Όταν ο Τσόρι μείωνε στο τελικό 2-1, το ρολόι έδειχνε 95’ και δεν μπορούσε να κάνει οποιαδήποτε διαφορά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον τελικό νικητή.

Πλέον, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο -3 από την κορυφή κι ελπίζει γνωρίζοντας πως δεν έχει το πάνω χέρι σε αυτό το μπρα-ντε-φερ. Ας μην ξεχνάμε βέβαια, πως οι χαμένοι αυτού του ντέρμπι έχουν (το λιγότερο) δύο παραπάνω ματς και μάλιστα δύσκολα και κομβικά (με ΑΕΚ στο Κύπελλο και Ντνιεπρ στην Ευρώπη), πράγμα που σε συνδυασμό με την ψυχολογία που φέρνει μια τέτοια ήττα ίσως παίξει το ρόλο του.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Στιλ, Τριανταφυλλόπουλος, Νάνο, Ταυλαρίδης, Σίλντενφελντ, Λαγός (Μέντες), Πράνιτς, Ζέκα, Πέτριτς (89’ Κλωναρίδης), Καρέλης (61’ Ατζαγκούν), Μπεργκ.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ρομπέρτο, Μασουακού, Σαντάνα, Σιόβας, Ελαμπντελαουΐ, Μανιάτης, Μιλιβόγεβιτς, Ντουρμάζ (85’ Αφελάι), Ντοσεβί (74’ Τσόρι), Φορτούνης (65’ Χάρα), Μήτρογλου.

ΠΗΓΗ: SPORT-FM.GR