Στην ελληνική μυθολογία ο αετός ήταν αγγελιοφόρος του Δία, βασιλιά των θεών και θεωρούνταν ιερό πουλί, ενώ θεωρείται σύμβολο ισχύος και κυριαρχίας. Όταν αυτός είναι «δικέφαλος» δεν φοβάται τίποτα! Κάτι που απέδειξε η ΑΕΚ πριν από ακριβώς 16 χρόνια στο Βελιγράδι...
Στις 24 Μαρτίου του 1999, τα κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, ξεκίνησαν βομβαρδιστικό πόλεμο κατά της Σερβίας, χωρίς εντολή από τα Ηνωμένα Έθνη. Αυτός, είχε διάρκεια 78 ημερών όπου στο πέρασμά του, καταβομβαρδίστηκαν, 53 νοσοκομεία, 300 σχολεία, 7.643 σπίτια οικογενειών, 50 εκκλησίες και μοναστήρια, αμέτρητα γηροκομεία και παιδικοί σταθμοί.
Ο τραγικός απολογισμός του πολέμου, ήταν 1.300 νεκροί και πάνω από 1500 αγνοούμενους, με αρκετούς χιλιάδες ακόμα τραυματίες. Σε αυτές τις 78 ημέρες όμως, υπήρξε έστω και μία στιγμή που η συγκίνηση γέμισε τις καρδιές των Σέρβων πολιτών και τους έδωσε μεγάλη ώθηση για να παλέψουν…
Η ΑΕΚ πήρε μία γενναία απόφαση. Ήταν Μεγάλη Τετάρτη (07/04/1999), όταν η διοίκηση του συλλόγου αποφάσισε να βρεθεί στο Βελιγράδι και να δώσει φιλική αναμέτρηση με την Παρτιζάν Βελιγραδίου, θέλοντας να αποδείξει ότι στον αθλητισμό δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στις χώρες και τις ομάδες.
Στρατηγός σε αυτή την... κιτρινόμαυρη εκστρατεία ήταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Ο εμπνευστής αυτού του ταξιδιού προς την… ειρήνη. Η ελληνική αποστολή ξεκινούσε ένα ταξίδι προς τον πόλεμο και ο καθένας που θα βρισκόταν εκεί θα ήταν υπεύθυνος της πράξεις του. Εγγυήσεις ασφάλειας δεν μπορούσε να δώσει κανείς και όσοι βρέθηκαν στην αποστολή, στην κυριολεξία ρίσκαραν τη ζωή τους. Το Βελιγράδι καιγόταν στην πραγματικότητα, οι βόμβες έπεφταν καθημερινά αλλά όπου πετούν οι αετοί...
Η αποστολή ξεκίνησε οδικώς από την Αθήνα για τη Γιουγκοσλαβία. Μαζί της, και αρκετοί φίλοι της ομάδας που ήθελαν να ζήσουν αυτή τη ξεχωριστή εμπειρία. Από όποιο σημείο της Σερβίας και αν περνούσε η ομάδα, υπήρχε αποθέωση από τους πολίτες της χώρας και μεγάλη συγκίνηση. Μόλις η αποστολή έφτασε στο Βελιγράδι, ο πρωθυπουργός της χώρας, Μίλαν Μιλουτίνοβιτς εμφανώς συγκινημένος, υποδέχτηκε τους Έλληνες ευχαριστώντας τους θερμά.
Για το συγκεκριμένο παιχνίδι, διατέθηκαν περίπου 40.000 εισιτήρια, ωστόσο την ημέρα της αναμέτρησης περίπου 25.000 φίλοι της Παρτιζάν και λιγοστοί Έλληνες βρέθηκαν στις εξέδρες. Λίγο πριν την έναρξη, το κλίμα ήταν εντυπωσιακό με τους φίλους της Παρτιζάν να φωνάζουν: «Ήρθαν οι Έλληνες, δηλαδή οι σπουδαίοι».
Πριν από την έναρξη, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα του πολέμου, ενώ ένα τεράστιο πανό από τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων, αναγράφει: «NATO STOP THE BOBBING».
Για την ιστορία, γιατί λίγο ενδιαφέρει το σκορ, το 1-0 έκανε ο Κέζμαν στο 13’ και ο Ζουμπούλης στο 26’ διαμόρφωσε το τελικό 1-1, ενώ στην ανάπαυλα του ημιχρόνου η ελληνική αντιπροσωπεία που συνόδευε την αποστολή φύτεψε μια ελιά στο κέντρο του γηπέδου. Το… συλλαλητήριο ειρήνης δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Στο 61’ της αναμέτρησης, οι φίλοι της Παρτιζάν μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο για να ευχαριστήσουν τους παίκτες της ΑΕΚ και να τους προτρέψουν να αποχωρήσουν για να μη νυχτώσει και ξεκινήσουν και πάλι οι βομβαρδισμοί.
«Δεν περιγράφονται τα συναισθήματα. Κάναμε αυτό που θέλαμε. Δώσαμε χαρά και ελπίδα σε αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν από τις 24 Μαρτίου. Μακάρι να έρθει η ειρήνη, αυτό είναι το ζητούμενο. Αυτό που ζήσαμε δεν το συγκρίνω με κανέναν τίτλο, είναι διαφορετικό σαν εμπειρία από όλα τα άλλα. Όσους τίτλους κι αν πάρω δεν γίνεται σύγκριση. Ήταν ανεπανάληπτο», είπε ο Ντέμης Νικολαΐδης μετά το τέλος της αναμέτρησης
«Νικήσαμε τον πόλεμο δίπλα στους Έλληνες ήρωες», έγραψε την επομένη η «Πολίτικα», «Είναι Έλληνες και παραμένουν ήρωες», η «Μπόρμπα»…
Οι ήρωες:
ΑΕΚ (Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσιδης (29’ Μιχαηλιδης, 40’ Κουρκουνας(του Απόλλωνα), Κοπιτσης (40’ Κωστενογλου), Μπαμπουνσκι, Μιλοβανοβιτς (42’ Καψης), Τσεκολι (45’ Ζηκος), Κατσαβος, Σαβεβσκι (32’ Κασαπης), Μαλαδενης, Καλιτζακης, Ζουμπουλης, Νικολαΐδης.
Παρτιζάν (Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς): Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν.
Πηγή: onsports.gr