Μετά την οριστικοποίηση της ανόδου του Μεσσηνιακού στην Γ' εθνική, αρκετοί είναι οι φίλαθλοι που αναρωτιούνται πως θα είναι η συνύπαρξη των δύο ομάδων στην ίδια κατηγορία την επόμενη αγωνιστική περίοδο.
Η αλήθεια είναι πως τα πράγματα είναι διαφορετικά σε σχέση με τις δύο πρόσφατες χρονιές που συναντήθηκαν οι δύο ομάδες.
Την σεζόν 2005-2006 στην Β' εθνική το κλίμα ήταν κυριολεκτικά… εχθρικό. Με Γρηγορόπουλο στο τιμόνι η Καλαμάτα και με τον Μεσσηνιακό του Παπαδόπουλου να προέρχεται απ δύο συνεχόμενες ανόδους, υπήρξε πραγματική κόντρα για το ποιος θα πάρει τα ποδοσφαιρικά… πρωτεία στην πόλη.
Μάλιστα η άνοδος του Μεσσηνιακού είχε κάνει καλό στην Καλαμάτα τότε, υπό την έννοια ότι υπήρξε συσπείρωση και πιο σοβαρή προσπάθεια. Τελικά η Καλαμάτα σώθηκε τότε έχοντας μια νίκη (3-1) και μια ισοπαλία (1-1) απέναντι στον Μεσσηνιακό, ο οποίος δεν απέφυγε τον υποβιβασμό.
Την σεζόν 2010-2011 οι ομάδες συναντήθηκαν στην Δ' εθνική, υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες. Αυτή τη φορά το κλίμα ήταν… απόλυτα φιλικό. Η Καλαμάτα έκανε πρωταθλητισμό με την έμπρακτη στήριξη του Παπαδόπουλου, ενώ ο Μεσσηνιακός συμμετείχε στο πρωτάθλημα με πιτσιρικάδες, χωρίς υψηλούς στόχους. Κάθε Τετάρτη οι δύο ομάδες, έπαιζαν φιλικά ματς στο γήπεδο «Στ, Παπαδόπουλος», που ήταν η κοινή τους έδρα…
Η Καλαμάτα τελικά πήρε το πρωτάθλημα με δύο νίκες απέναντι στον Μεσσηνιακό, ο οποίος υποβιβάστηκε.
Φέτος η συνύπαρξη των δύο ομάδων θα είναι επίσης διαφορετική. Δεν υπάρχει η έχθρα του 2005, καθώς ο Ράλλης έχει φιλικές σχέσεις με τους ανθρώπους του Μεσσηνιακού και τον Παπαδόπουλο, ενώ έχει ξεθυμάνει το μένος που είχαν οι φίλαθλοι της Καλαμάτας για τον Παπαδόπουλο, όταν αυτός ανέλαβε τον Μεσσηνιακό.
Από την άλλη πλευρά όμως το κλίμα δεν θα είναι όσο φιλικό ήταν το 2010. Και αυτό γιατί ο Μεσσηνιακός πλέον έχει υψηλούς στόχους και η Καλαμάτα θα είναι μια από τις αντιπάλους του στην προσπάθεια του να πετύχει τους υψηλούς στόχους που - λογικά - θα θέσει.
Το ιδανικό λοιπόν θα είναι να υπάρξει υγιής ανταγωνισμός μεταξύ των δύο ομάδων, της Καλαμάτας με τον περισσότερο κόσμο και του Μεσσηνιακού με την οικονομική δύναμη του Παπαδόπουλου. Εκτίμηση μου είναι πως οι άνθρωποι των δύο ομάδων έχουν το επίπεδο και είναι έτοιμοι να συνυπάρξουν ομαλά. Καθώς και ότι ο κόσμος είναι έτοιμος να δει από την σωστή οπτική γωνία αυτή την συνύπαρξη.
ΥΓ. Βέβαια πάντα εγκυμονούν κίνδυνοι όταν παίζουν δύο ομάδες της ίδιας πόλης στην ίδια κατηγορία. Μια μεταγραφική κόντρα ή μια άστοχη δήλωση μπορεί εύκολα να γίνει "αιτία πολέμου".
Χρειάζεται λοιπόν λίγη προσοχή από όλους, για πάνε όλα καλά και να βγουν κερδισμένες από την συνύπαρξη τους και οι δύο Μεσσηνιακές ομάδες.